Κύριε Χόπκινς, είπατε κάποτε ότι όσο περισσότερη ζωή βιώνεις τόσο περισσότερο μοιάζει με όνειρο. Υπήρξε κάποια συγκεκριμένη στιγμή στη ζωή σας όπου τα πράγματα φάνηκε να αποκλίνουν από την πραγματικότητα;
Τα περισσότερα από τα τελευταία 30 χρόνια μου ήταν έτσι. To αποτέλεσμα, αλλά και η υλοποίηση πραγμάτων που ονειρευόμουν ως μικρό παιδί και ήθελα ως παιδί και ως νέος άνδρας. Το συνειδητοποίησα ίσως πριν από 30 χρόνια. Σκέφτηκα, “Αυτό είναι εξωπραγματικό. Αυτό συνέβη όπως το περίμενα, όπως το είχα φανταστεί”. Όλη μου η ζωή ήταν έτσι και με γοητεύει αυτή η δύναμη που όλοι έχουμε. Ότι δημιουργούμε τις ζωές μας καθώς προχωράμε.
Πιστεύετε ότι οι ηθοποιοί και οι σκηνοθέτες έχουν μια πιο ισχυρή εσωτερική ζωή; Οι άνθρωποι συχνά λένε ότι οι ηθοποιοί είναι πιο συναισθηματικοί, πιο ευαίσθητοι.
Λοιπόν, είμαι πάντα δύσπιστος απέναντι στη λέξη τέχνη όταν εφαρμόζεται στην υποκριτική. Πάντα μου άρεσε να είμαι ένα είδος ηθοποιού που δεν πιστεύει σε τίποτα από αυτά τα υψηλών προδιαγραφών πράγματα σχετικά με την υποκριτική, οπότε τείνω να είμαι λίγο πιο κυνικός. Αλλά υποθέτω ότι είναι μια δημιουργική διαδικασία- η υποκριτική είναι μια δημιουργική διαδικασία, όπως και η σκηνοθεσία και η μουσική. Νομίζω ότι οι δημιουργικοί άνθρωποι – και θεωρώ τον εαυτό μου δημιουργικό άνθρωπο και αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να είσαι ηθοποιός, μουσικός ή ζωγράφος – αλλά νομίζω ότι αν ασχολείσαι με ένα δημιουργικό επάγγελμα ή μια δημιουργική επιχείρηση έχεις μια αυξημένη ευαισθητοποίηση. Δεν σε κάνει όμως ξεχωριστό.
Πολλοί ηθοποιοί σίγουρα συμπεριφέρονται σαν να είναι…
Πρέπει να είσαι προσεκτικός σε αυτό γιατί όταν αρχίζεις να πιστεύεις ότι έχεις δικαιώματα επειδή είσαι ένα ιδιαίτερο άτομο που αναπνέει ιδιαίτερο οξυγόνο, τότε έχεις μεγάλο πρόβλημα. Αυτός είναι ο δρόμος προς την παραφροσύνη. Και πολλοί άνθρωποι στα στούντιο είναι έτσι. Πιστεύουν ότι είναι ξεχωριστοί. Πιστεύω ότι οι ηθοποιοί είναι ευλογημένοι, ή καταραμένοι, με μια ίσως ελαφρώς αυξημένη ευαισθητοποίηση, την οποία πρέπει να χρησιμοποιήσεις. Αυτό είναι όλο. Δεν σημαίνει ότι είσαι ανώτερος ή καλύτερος από οποιονδήποτε, απλά σημαίνει ότι έτσι λειτουργεί ο εγκέφαλός μας.
Υπήρξαν σκηνοθέτες στο παρελθόν που σας ενέπνευσαν πραγματικά;
Υπήρξαν αρκετοί και όλοι έχουν τον δικό τους ιδιόρρυθμο τρόπο εργασίας. Έχω δουλέψει με τον Oliver Stone, τον Spielberg, πολλούς από αυτούς. Μερικοί από τους καλύτερους και ήμουν τυχερός. Όταν σκηνοθετώ, προσπαθώ να διατηρώ ένα μοναδικό δικό μου σχέδιο. Φυσικά επηρεάζεσαι. Ο Όλιβερ Στόουν είναι ένας σπουδαίος σκηνοθέτης και έχω δει πολλές ταινίες όλα αυτά τα χρόνια, αλλά προσπαθώ να δημιουργώ πράγματα μέσα από τη δική μου φαντασία. Θέλω να σπάσω όλους τους κανόνες και να τα παίξω και να φτιάξω μια διαφορετική ταινία μόνο και μόνο για τη διασκέδαση.
Η υποκριτική σε βοηθά να παραμείνεις νέος;
Ναι. Είμαι νέος! Το να είσαι δημιουργικός και να κρατάς το μυαλό σου απασχολημένο είναι πολύ λογικό γιατί αν δεν το κάνεις πεθαίνεις, αργά. Αν και μερικές φορές νιώθω κουρασμένος και σκέφτομαι ότι πρέπει να τα παρατήσω, δεν θέλω να αποσυρθώ έτσι απλά. Όχι, το απολαμβάνω όλο αυτό και απλά συνεχίζεις μέχρι να έρθει η μέρα που δεν μπορείς να το κάνεις πια. Και αυτό θέλω να κάνω.
Έχεις ακόμα εμμονή με την υποκριτική;
Κάποτε είχα μια μικρή εμμονή με την ηθοποιία, αλλά όχι πια. Μου αρέσει η υποκριτική, αλλά μάλλον το απολαμβάνω περισσότερο τώρα γιατί είναι πιο εύκολο. Δεν μπορώ να δουλέψω στο θέατρο γιατί για μένα είναι πολύ σοβαρό. Είναι σαν να βρίσκομαι στη φυλακή. Θαυμάζω τους ανθρώπους που μπορούν να το κάνουν αυτό, αλλά εγώ δεν μπορώ να το κάνω. Προτιμώ να ζω τη ζωή μου και να κάνω λίγη υποκριτική στο ενδιάμεσο.
Πώς είναι η ζωή σας αυτές τις μέρες;
Παίζω πιάνο και αυτή είναι η αγάπη μου. Διαβάζω, ζωγραφίζω και συνθέτω μουσική, οπότε έχω μια αρκετά γεμάτη δημιουργική ζωή. Και δεν είναι επειδή, ξέρετε, είμαι μανιωδώς δημιουργικός. Μου αρέσει να ζωγραφίζω. Δεν ξέρω αν είμαι καλός σε αυτό, αλλά ζωγραφίζω. Ζωγραφίζω πολύ γρήγορα. Ζωγραφίζω με ακρυλικό και φαίνεται να δουλεύει και γράφω μουσική και συνθέτω μουσική και παίζω πιάνο και διαβάζω πολύ και η ζωή είναι καλή. Έτσι η υποκριτική είναι κάτι που κάνω ως συμπλήρωμα.
Φαίνεται να είσαι σε αρμονία με τον εαυτό σου…
Μακάρι όταν ήμουν νεότερος να ήξερα αυτό που ξέρω σήμερα, αυτό που νιώθω σήμερα, ένα είδος άνεσης με τον εαυτό μου. Γιατί όταν είσαι νεότερος είσαι πολύ πιο έντονος και τα πάντα είναι πολύ πιο σημαντικά και κοιτάς πίσω και σκέφτεσαι: “Ω, τι ήταν όλα αυτά;”. Τίποτα δεν είναι τόσο σημαντικό, απλά ζήστε τη ζωή σας γιατί είμαστε εδώ τόσο λίγο.
Οπότε απολαμβάνεις το να μεγαλώνεις;
Ναι. Κρατιέμαι σε φόρμα. Κοιτάζομαι στον καθρέφτη και βλέπω τις γραμμές, αλλά δεν με νοιάζει. Είναι μια καλή στιγμή. Δεν ξέρω γιατί είναι τόσο καλή στιγμή, αλλά είναι καλή στιγμή. Η θνητότητα είναι ο μεγάλος σωτήρας, σε βγάζει τελικά από τα πάντα, και αυτό κάνει τη ζωή καλή, καταλαβαίνεις; Διαβάστε τον Καρλ Γιουνγκ. Κάνει τη ζωή πλουσιότερη γιατί αυτό είναι- κανείς μας δεν ξέρει πού θα πάμε και αυτό είναι το διασκεδαστικό.
Έχετε πετύχει όλα όσα θέλατε να πετύχετε;
Πέρα από τα πάντα. Ήμουν πολύ τυχερός. Είχα τα προβλήματά μου στο παρελθόν, είχα τους μπελάδες μου, αλλά προχωράς. Είχα μια υπέροχη ζωή και είμαι πραγματικά ευγνώμων γι’ αυτό.
Πηγή : The Talks
https://the-talks.com/interview/sir-anthony-hopkins/
