Κυρία Στριπ, σας αρέσει να μαγειρεύετε στο σπίτι;
Κάποιες νύχτες μου αρέσει, κάποιες άλλες όχι. Έχω ξεκινήσει γεύματα και μετά έχω πει “Θεέ μου!” και τα έχω πετάξει στο νεροχύτη. Έχω κάνει αυτό και έχω πει: “Θα πάρουμε πίτσα, αυτό είναι όλο”. Και μετά θα πάω να ξαπλώσω στο δωμάτιό μου και θα είμαι χάλια. Όταν τα παιδιά μου ήταν πολύ μικρά και εγώ δούλευα, είχα κάποιον που μαγείρευε για μένα. Τώρα δεν έχω μάγειρα, δεν έχω εδώ και αρκετά χρόνια και τα κάνω μόνη μου. Αλλά όταν ήταν όλα μικρά ήταν δύσκολο να δώσω προσοχή στα μαθήματα του καθενός στο τέλος της ημέρας και να φτιάξω δείπνο.
Ποια είναι λοιπόν η σπεσιαλιτέ σας σήμερα;
Τον τελευταίο καιρό φτιάχνω πολλά ζυμαρικά. Είναι εύκολα. Υπάρχουν ασυνήθιστες γεύσεις που μπορεί κανείς να συνδυάσει. Μαγειρεύω επειδή στα παιδιά μου αρέσει ένα συγκεκριμένο είδος και μετά το θέλουν ξανά και ξανά. Στην κόρη μου τώρα αρέσουν τα ζυμαρικά με κουνουπίδι, φρέσκο μαϊντανό, εστραγκόν και ρικότα σαλάτα. Βράζεις λοιπόν το κουνουπίδι και μετά βάζεις τα ζυμαρικά στο νερό του κουνουπιδιού, οπότε τα μαγειρεύεις μέχρι να περάσει η γεύση. Στη συνέχεια, ρίχνεις όλα τα υπόλοιπα υλικά φρέσκα.
Πώς συνδυάζετε μια πολύ απαιτητική καριέρα και τη μητρότητα;
Λοιπόν, το πρώτο πράγμα είναι ένας σπουδαίος σύζυγος. Αυτό το βρήκα πριν από πολλά χρόνια και είμαι τυχερή από αυτή την άποψη. Και μετά πρέπει να έχεις μεγάλη αντοχή. Και πρέπει να έχεις πολύ καλές οργανωτικές ικανότητες. Αισθάνομαι σαν να διευθύνω μια επιχείρηση αν και δεν έχω. Είναι σχεδιασμός, σχεδιασμός και σχεδιασμός.
Πώς αισθάνεστε για τα παιδιά σας που ασχολούνται επίσης με την υποκριτική;
Είμαι περήφανη που οι κόρες μου θέλουν να το κάνουν αυτό. Αλλά φοβάμαι επίσης και γι’ αυτές. Γιατί όταν σου ασκείται κριτική ως ηθοποιός δεν κριτικάρουν το γράψιμό σου ή τη ζωγραφική σου ή το έργο σου, κριτικάρουν εσένα! Είναι δύσκολο να το βάλεις αυτό στην άκρη, κάπου όπου δεν θα σε πληγώνει και αυτός είναι ο φόβος μου γι’ αυτές. Αλλά ποτέ δεν θα έλεγα να μην το κάνετε, γιατί πιστεύω ότι είναι ένα λαμπρό επάγγελμα και είμαι τόσο ευγνώμων για όλα όσα μου επέτρεψε να εκφράσω.
Έχω την εντύπωση ότι δείχνετε πάντα να είστε αρκετά ευτυχισμένη. Είναι πραγματικά έτσι ή είναι αυτή η δημόσια προσωπικότητά σας;
Δεν είμαι πάντα ευτυχισμένη. Είμαι ευτυχισμένη μπροστά στον Τύπο. Μπορώ να γίνω εξαιρετικά γκρινιάρα, ρωτήστε τον σύζυγό μου (γέλια).
Τι σας κάνει ευτυχισμένη;
Ό,τι μας κάνει πραγματικά ευτυχισμένους είναι αρκετά απλό: αγάπη, σεξ και φαγητό! Όλα τα άλλα – εξουσία, επιρροή, δύναμη – όλα αυτά τα πράγματα μπορούν να υπερισχύσουν των όσων είναι σημαντικά στη ζωή. Αλλά εφόσον έχεις φαγητό και στέγη πάνω από το κεφάλι σου, αν τα απαραίτητα είναι εξασφαλισμένα, αυτό που από κει και πέρα μας κάνει ευτυχισμένους είναι πολύ απλό.
Αυτή η άποψη συνδέεται συχνά με τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι ανατράφηκαν. Μοιάζετε πολύ με τη μητέρα σας;
Η μητέρα μου ήταν ένας άνθρωπος που έμπαινε σε ένα δωμάτιο και το φώτιζε. Έκανε εύκολα φίλους και μετέδιδε τους ενθουσιασμούς της με μεγάλη χαρά. Πάντα ήθελα να μοιάζω περισσότερο στη μητέρα μου. Την αγαπούσα και τη θαύμαζα πολύ βαθιά. Επέλεγε να βλέπει τα καλύτερα σημεία της ζωής και δεν επέλεγε να κοιτάζει τι είναι λάθος και τι την κρατάει πίσω ή ο,τιδήποτε αρνητικό.
Έχετε ζηλέψει ποτέ κάποιον στη ζωή σας;
Ω, ναι. Θέλω να πω, ναι! Ζήλεψα την Jessica Lange όταν πήρε το Sweet Dreams. Αυτή ήταν τόσο σπουδαία ταινία- ήταν πέρα για πέρα υπέροχη σε αυτήν. Ευχήθηκα για πράγματα που δεν είχα, αλλά πρέπει να πω ότι νιώθω πολύ ευλογημένη, οπότε δεν έχω παράπονο.
Η Σοφία Λόρεν είπε κάποτε ότι σας μισεί επειδή της κλέψατε τον ρόλο στην ταινία The Bridges of Madison County με τις υποκριτικές σας ικανότητες.
Λοιπόν, δεν νομίζω ότι η Σοφία με μισεί γιατί μόλις τη συνάντησα για πρώτη φορά στη ζωή μου στα τελευταία βραβεία Όσκαρ και μου έδωσε την πιο υπέροχη αγκαλιά και με έκανε πολύ ευτυχισμένη. Είμαι τόσο μεγάλη θαυμάστρια και λάτρης της και πάντα ήμουν, το ίδιο και ο σύζυγός μου. Δεν έχει συνέλθει ποτέ από εκείνη τη στιγμή που βγήκε από τη θάλασσα. (Γέλια)
Σας αρέσει η εικόνα σας ως η ηθοποιός που “ταιριάζει” σε σοβαρά δράματα;
Στην πορεία μου έχω κάνει όλα τα είδη. Σε όποια ταινία κι αν πρωτοεμφανίζεσαι, όπως και αν ο κόσμος σε πρωτογνωρίζει, είναι σαν την πρώτη εντύπωση που δημιουργείται μπαίνοντας στην πόρτα και είναι αυτό με το οποίο συνδέεσαι. Τα πρώτα πράγματα στα οποία έπαιξα ήταν δράματα, αλλά στη δραματική σχολή δεν έπαιξα ποτέ σε σοβαρό ή ρεαλιστικό έργο. Όχι, υπήρχε μόνο ένα. Έπαιζα στο έργο “Ο πατέρας” και έπαιζα τη νεαρή κόρη. Όλα τα υπόλοιπα ήταν κωμωδίες για τρία χρόνια. Αλλά αυτή ήταν η εποχή.
Έχετε συνεργαστεί με την ελίτ του Χόλιγουντ. Ποιος ήταν ο αγαπημένος σας σκηνοθέτης;
Δεν έχω αγαπημένο σκηνοθέτη, όπως δεν έχω αγαπημένο χρώμα ή δεν έχω αγαπημένο φαγητό. Μου αρέσουν τα πάντα. Υπήρξαν σκηνοθέτες με τους οποίους δεν μου άρεσε να δουλεύω, αλλά ως επί το πλείστον συνειδητοποιώ ότι έχω κακομάθει απίστευτα στην καριέρα μου επειδή έχω δουλέψει με μερικούς από τους μεγαλύτερους, σπουδαιότερους σκηνοθέτες που υπήρξαν ποτέ.
Υπάρχει κάποιος με τον οποίο δεν είχατε ποτέ την ευκαιρία να συνεργαστείτε αλλά θα θέλατε να το κάνετε;
Ναι, θα ήθελα ο Μάρτιν Σκορτσέζε να ενδιαφέρεται για έναν γυναικείο χαρακτήρα μια στο τόσο, αλλά δεν ξέρω αν θα ζήσω τόσο πολύ. Υπάρχουν επίσης πολλοί υπέροχοι σκηνοθέτες με τους οποίους θα ήθελα πολύ να ξαναδουλέψω. Λατρεύω τον Spike Jonze. Μου άρεσε να δουλεύω με τον Wes Anderson, αλλά ήμουν μια αλεπού, οπότε θα ήθελα να δουλέψω μαζί του ως άνθρωπος κάποια στιγμή.
Εσείς, η μεγάλη Μέριλ Στριπ, φοβάστε ποτέ τους ρόλους;
Δεν μπορείς να κάνεις τη δουλειά σου και να φοβάσαι. Μπορείς να φοβάσαι σε μια συνέντευξη Τύπου, να είσαι νευρική, ιδρωμένη, αλλά δεν μπορείς να φοβάσαι όταν κάνεις τη δουλειά σου γιατί δεν λειτουργεί έτσι.
Δηλαδή δεν αγχώνεσαι ποτέ πια;
Αγχώνομαι όσο περισσότερο χρόνο έχω για να σκεφτώ κάτι, οπότε συνειδητά δεν δίνω στον εαυτό μου πολύ χρόνο μεταξύ των εργασιών. Κάνω ένα μεγάλο διάλειμμα και μετά αρχίζω πάλι να δουλεύω συνήθως.
