Διαβάστε τη συνέντευξη του Μόργκαν Φρίμαν στο ηλεκτρονικό περιοδικό The Talks, το οποίο δημιουργήθηκε το 2011 από τον Sven Schumann και τον Johannes Bonke.
Κύριε Φρίμαν, δεν έχετε κουραστεί να δουλεύετε συνεχώς;
Δεν είναι ότι σκάβω τούνελ, δεν χτίζω κτίρια. Η δουλειά μου δεν είναι δύσκολη, η δουλειά μου είναι αναζωογονητική, η δουλειά μου είναι ευχάριστη. Όσο περισσότερη, τόσο το καλύτερο. Το να κάθεσαι και να μην κάνεις τίποτα είναι εξουθενωτικό.
Έχει περάσει καιρός από την εποχή που ήσασταν άνεργος… Θυμάστε την τελευταία φορά που ψάχνατε για δουλειά;
Είχα αρκετές κακές δουλειές, αλλά νομίζω πως η χειρότερη ήταν όταν δούλευα σε ένα φαγάδικο. Πριν από αυτό δούλευα ως υπάλληλος σε ένα γραφείο. Ήθελα περισσότερα χρήματα, αλλά αρνήθηκαν. Μετά, πήγα σε μια οντισιόν για χορευτές, πήρα τη δουλειά και παραιτήθηκα αμέσως από το γραφείο. Το κακό ήταν πως η δουλειά του χορευτή κράτησε μόνο τρεις μήνες και μετά η παράσταση διακόπηκε. Έτσι, βρήκα δουλειά σε αυτό το μικρό μαγαζί που πούλαγε καφέ και ντόνατ.
Αυτό δεν ακούγεται και τόσο κακό…
Βασικά, ένα βράδυ, ήρθε ένα από τα παιδιά που δουλεύαμε μαζί στην παράσταση. Προσπάθησα να κρυφτώ πίσω από τον πάγκο, αλλά με είδε και με ρώτησε τι έκανα εκεί. Αφού παραδέχτηκα ότι ήμουν άνεργος ηθοποιός, μου είπε ότι πήγαινε στη νέα του παράσταση. Αυτή ήταν μια πολύ κακή στιγμή για εμένα.
Θα λέγατε πως ζήσατε περισσότερες χαρούμενες ή δυστυχισμένες μέρες στη ζωή σας;
Περισσότερες χαρούμενες. Ξεκίνησα να δουλεύω στα 30 μου και το κάνω ακόμα, οπότε οι πιο πολλές ήταν χαρούμενες.
Ποιο ήταν το καλύτερο πράγμα που έκανε κάποιος για εσάς;
Νομίζω πως το καλύτερο πράγμα που έκανε κάποιος για μένα, ήταν το ότι η μητέρα μου άνοιξε τα πόδια της και με έβγαλε στον κόσμο.
Και το χειρότερο;
Το χειρότερο, στ’ αλήθεια, δεν έχει συμβεί ακόμα.
Αυτό φαίνεται πολύ αισιόδοξο.
Κάνω πραγματικά μεγάλη προσπάθεια, επειδή, κάποιες φορές η ζωή δεν είναι πολύ ευχάριστη. Κάποιες φορές είναι επίπονη και άλλες αγχωτική, ακόμα μπορεί να είναι βασανιστική, για αυτό και γνώμη μου είναι πως αν ξεπεράσεις αυτά τα εμπόδια πρέπει να μπεις στον αγώνα για για διασκέδαση και γαλήνη.
Αλήθεια τώρα, είστε τόσο ζεν όσο δείχνετε στη μεγάλη οθόνη;
Είμαι ο ορισμός του ζεν.
Δεν νευριάζετε ούτε όταν σας περνάνε για τον Σάμιουελ Τζάκσον; Έμαθα ότι αυτό συμβαίνει αρκετά συχνά…
Ναι, με τον Σαμ Τζάκσον. Ο Σαμ κι εγώ το περνάμε συνέχεια αυτό.
Διορθώνετε τους ανθρώπους;
Κάποια στιγμή, βρισκόμουν στο Ντάλας του Τέξας και περίμενα τη μετεπιβίβαση σε άλλο αεροπλάνο, όταν με πλησίασε ένας τύπος. Φορούσα καπέλο και γυαλιά -όχι για να κρυφτώ από κάποιον- αλλά ξέρεις, ντύνομαι όπως ντύνομαι. Αυτός πλησίασε και είπε «Ξέρω ότι κυκλοφορείς ινκόγκνιτο, αλλά σε αναγνώρισα Σάμιουελ Τζάκσον». «Όχι, δεν κάνω κάτι τέτοιο», είπα. Απάντησε, «Λες ψέματα, αλλά καταλαβαίνω». Ο Σαμ ζει τα ίδια. Ο κόσμος του φωνάζει συνέχεια «Γεια, Μόργκαν!» Αυτός είναι ο λόγος που ο Σαμ ανεβαίνει στη σκηνή και λέει από την αρχή, «Δεν είμαι ο Μόργκαν Φρίμαν».
Είστε φίλοι με τον Σάμιουελ Τζάκσον;
Τον Σαμ Τζάκσον τον ξέρω από τη δεκαετία του 80, που δουλεύαμε μαζί στο δημοτικό θέατρο στη Νέα Υόρκη, οπότε είναι μια φιλία που κρατάει εδώ και πολλά χρόνια. Αλλά δεν έχουμε κάνει παρέα σαν φίλοι. Ζω στον Μισισίπι και ο Σαμ στο Λος Άντζελες. Δεν θα ήθελα να ζω σε ένα τέτοιο μέρος.
«Πιστέψτε με, δεν ξέρεις πόσο εκτιμάς την ιδιωτικότητα σου, μέχρι τη στιγμή που δεν την έχεις».
Γιατί γυρίσατε πίσω στον Μισισίπι;
Έζησα στη Νέα Υόρκη για περίπου 30 χρόνια. Σκεφτόμουν: πάρτε με από εδώ. Μια μέρα κατάλαβα ότι έμενα σε ένα διαμέρισμα, στον τρίτο όροφο και δεν είχε καθόλου φυσικό φως. Δεν ήξερα ποιοι έμεναν απέναντί μου. Αυτό δεν είναι κάτι για μένα.
Υπάρχει μεγαλύτερη αίσθηση της ιδιωτικότητας εκεί;
Ζω σε μια μικρή πόλη, μπορώ να κάνω ψώνια, αλλά δεν μπορώ να πάω σε μέρη με πολύ κόσμο, όπως καταστήματα σαν το Walmart ή το Target. Δεν είναι δυνατό να αγοράσω οδοντόκρεμα και καφέ, χωρίς να γίνει θέμα. Ένα από τα μειονεκτήματα του να είσαι διάσημος, είναι μια ζωή χωρίς ιδιωτικότητα. Πιστέψτε με, δεν ξέρεις πόσο εκτιμάς την ιδιωτικότητα σου, μέχρι τη στιγμή που δεν την έχεις.
Σας ενοχλούν οι άνθρωποι;
Ναι, θέλουν απλώς κάτι. «Η μητέρα μου, ο ή η σύζυγος δεν θα πιστεύουν ότι σας γνώρισα. Πρέπει να το υπογράψετε αυτό!»
Και το κάνετε;
Όχι. Αν η γυναίκα σου σε λέει ψεύτη, τότε είσαι ψεύτης, σωστά; (γέλια)
Μια τελευταία ερώτηση: φοράτε αυτά τα σκουλαρίκια για πλάκα ή εξυπηρετούν κάποιον σκοπό;
Ναι, αυτά τα σκουλαρίκια κοστίζουν όσα χρειάζεται για να αγοράσω ένα φέρετρο, αν πεθάνω σε κάποιο παράξενο μέρος. Αυτός είναι και ο λόγος που τα φορούσαν οι ναυτικοί.
