Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Ελληνικός Χρυσός Μιχάλης Θεοδωρακόπουλος μιλάει για την παρουσία του στο 6ο Διεθνές Συνέδριο για τον Ορυκτό Πλούτο στη Σερβία, κάνει μια γενικότερη αποτίμηση για το μεταλλευτικό τομέα στην Ελλάδα σε σχέση με άλλες χώρες και καταλήγει στο ότι η πρόοδος στον τομέα της μεταλλουργίας είναι θέμα νοοτροπίας, με την έννοια του ορισμού των στρατηγικών προτεραιτοτήτων κάθε χώρας.
Πρόσφατα βρεθήκατε στο 6ο Διεθνές Συνέδριο για τον Ορυκτό Πλούτο στη Σερβία. Θα θέλατε να κάνετε μια αποτίμηση της παρουσίας σας εκεί, αναφερόμενος και στις ομοιότητες ή στις διαφορές που ενδεχομένως εντοπίσατε;
Ευχαριστώ για το έναυσμα… Αυτό ακριβώς ήθελα να μεταφέρω κι εγώ, δηλαδή ένα αφήγημα για τον ορυκτό πλούτο σε δύο βαλκανικές χώρες. Η μεν Σερβία αντιμετωπίζει τις πρωτογενείς της πηγές ως σημαντικές, η Ελλάδα τις θέτει κάτω από ένα κλίμα αμφισβήτησης. Ο ορυκτός πλούτος είναι βασικός πρωτογενής παράγοντας και για να αναπτυχθεί πρέπει να υπήρχε ένα κλίμα τελείως διαφορετικό από αυτό που επικρατεί στην Ελλάδα.
Το 6ο Συνέδριο για τον ορυκτό πλούτο στη Σερβία, πέρα από το ότι του προσδόθηκε μεγάλη σημασία, λειτούργησε κι ως μέσο για την προβολή του ορυκτού πλούτου της χώρας! Δε χρειάζεται να αναφέρω ότι το τίμησαν με την παρουσία τους οι αρμόδιοι σέρβοι υπουργοί, οι οποίοι παρέμειναν ως το τέλος του. Η νοοτροπία είναι σαφώς διαφορετική… Έχω μιλήσει σε έξι συνέδρια μέχρι τώρα και στην Ελλάδα δεν είχα ποτέ τη τύχη να με ακούσει κανένας υπουργός, τώρα -εδώ- είναι η πρώτη φορά που με ακούει!
Πιστεύετε, λοιπόν, ότι τίθεται θέμα νοοτροπίας του λαού, του κάθε λαού ή είναι θέμα θεσμών στην κάθε χώρα;
Όλα είναι θέμα νοοτροπίας. Εγώ πιστεύω ότι όλα θα είχαν λυθεί, εάν υπήρχαν κυβερνήσεις με άποψη και θέληση. Δυστυχώς, στην Ελλάδα ποτέ δεν έγινε απολύτως κατανοητή η έννοια του ορυκτού πλούτου. Η σημασία που προσδίδεται φαίνεται και από τον τρόπο με τον οποίο παρουσίασαν, επέλεξαν κινούμενα γραφήματα, έδειξαν τα μεταλλεία στην αρχαιότητα, την ανάπτυξή τους στην ρωμαϊκή εποχή, την οθωμανική περίοδο και σταδιακά έφτασαν ως τις μέρες μας. Παράλληλα, συνέδεσαν σε γραφήματα τις διακυμάνσεις στην παραγωγή του ορυκτού πλούτου με τις διακυμάνσεις στο εθνικό εισόδημα. Σε ερώτηση μου, βέβαια, εάν υπάρχει περίπτωση να υπάρξουν διαδηλωτές κατά του Συνεδρίου, απάντησαν ποιος ο λόγος να υπάρξουν!
Γίνεται εμφανές από την περιγραφή σας ότι η έρευνα στον τομέα είναι ουσιαστική, άρα μπορούμε να καταλήξουμε και στο ότι οι προϋποθέσεις του επιχειρείν εκεί είναι εντελώς διαφορετικές απ’ ότι στην Ελλάδα;
Φυσικά, δεν τίθεται καμία αμφιβολία! Στο Συνέδριο παρέστησαν επίσης μεγάλες εταιρείες του χώρου, όπως η Dundee, η Rio Tinto και οι εκπρόσωποί τους είχαν τη δυνατότητα να συναντηθούν απευθείας με μέλη της σερβικής κυβέρνησης. Για την έρευνα δε στον τομέα θα ξοδευτούν 8.000.000 ευρώ. Στη Σερβία επίσης αλλάζει η μεταλλευτική νομοθεσία, την εκσυγχρονίζουν για να γίνει πιο κατανοητή και πιο προσβάσιμη.
Άρα, η Σερβία μας βάζει τα γυαλιά;
Δεν είναι μόνο η Σερβία… Παρέστησαν και εκπρόσωποι από την Αλβανία, τη Βουλγαρία, και τη Βοσνία Εζεργοβίνη. Ο ορρυκτός πλούτος σε αυτές τις χώρες βρίσκεται στο επίπεδο που του πρέπει, είναι εθνική προτεραιότητα. Οι Σέρβοι έχουν κάνει έρευνα για τον ορυκτό πλούτο και γνωρίζουν όλες τους τις πηγές και τα κοιτάσματα. Δε θέλω να περιγράψω το κλίμα εκτός συνεδρίου, βρέθηκα σε μια χώρα χαρούμενη, αν κι έχει περάσει πόλεμο και δεν ανήκει στην ευρωζώνη. Πιστεύω ο παραλληλισμός μου γίνεται εμφανής…
