Γράφει η Ευτυχία Αλικάκου
Εγκλωβισμένη εμφανίζεται η κυβέρνηση στον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες μετά τις δημοσιογραφικές αποκαλύψεις για το πόθεν έσχες ενός εκ των υπερθεματιστών για άδεια, του κ. Ι.Β. Καλογρίτσα, καθώς και την έκθεση της ΤτΕ για την τράπεζα Αττικής στην οποία φέρεται να εμπλέκονται εταιρείες συμφερόντων της οικογένειας Καλογρίτσα οι οποίες έχουν λάβει δάνεια άνω των 100 εκ. ευρώ. Υπό αυτές τις συνθήκες και κατόπιν της κλήτευσης των τεσσάρων υπερθεματιστών στην επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, τρία είναι τα σενάρια για την εξέλιξη του διαγωνισμού με βάση τα αποτελέσματα ελέγχου του Πόθεν Έσχες:
1. Να παραμένουν οι ίδιοι οι υπερθεματιστές σε περίπτωση που δεν στοιχειοθετηθεί βάσιμη κατηγορία αναφορικά με τα περιουσιακά στοιχεία του κύριου Καλογρίτσα,
2. Να κηρυχθεί έκπτωτος ο υπερθεματιστής, λόγω Πόθεν Έσχες και
3. Το ΣτΕ να χαρακτηρίσει αντισυνταγματικό τον διαγωνισμό.
Όποια κι αν είναι η εξέλιξη αυτού του διαγωνισμού παρωδίας που στήθηκε από το θίασο της κυβέρνησης, το εγχείρημα αν και πολλά υποσχόμενο ως εργάκι θα υποστεί σε κάθε περίπτωση μετά το χειροκρότημα (ή μάλλον τη γιούχα) πολύ κακές κριτικές απογοητεύοντας ακόμα και τους πιο ένθερμους εξωκοινοβουλευτικούς υποστηρικτές του. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κυβέρνηση είχε επενδύσει πολλά στον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες. Ευελπιστούσε ότι με τη θεσμική, επιτέλους, ρύθμιση ενός πεδίου που πορευόταν δίχως πυξίδα επί δεκαετίες αλλά και με την ρητορεία περί της «τηλεόρασης- δημοσίου αγαθού», θα κέρδιζε αρκετούς ηθικοπολιτικούς πόντους αντισταθμίζοντας έστω και πρόχειρα την κατάρρευση του ηθικού πλεονεκτήματος της.
Όπως, όμως, λέει και ο σοφός λαός «Το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται». Η κυβέρνηση έπεσε στη παγίδα που προόριζε για τη διαπλοκή (όσο κι αν έχουν πρώτου βαθμού συγγένεια). Ενώ όφειλε να παρουσιάσει εξαρχής τον πλήρη και οριστικό χάρτη του εγχειρήματος, δίχως θολά σημεία, να συγκροτήσει νόμιμα το ΕΣΡ, να καταθέσει πειστικότερες εξηγήσεις για τον αριθμό των καναλιών, και κυρίως να αποκλείσει την είσοδο αμφιβόλου προέλευσης χρήματος στη δημοπρασία, ώστε να μην καλείται να δίνει εξηγήσεις εκ των υστέρων για …βοσκοτόπια, ολιγώρησε και κοντεύει να χάσει ακόμα και τη παρτίδα που τόσο φιλόδοξα έστησε εις βάρος της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και της πολυφωνίας της ενημέρωσης.
Ούτε θεία δίκη, ούτε τίποτα. Απλή νομοτέλεια. Η ανικανότητα και η ανεπάρκεια δεν κρύβονται. Το σενάριο είχε καλούτσικη υπόθεση, διαφημίστηκε περίτεχνα και ανελλιπώς αλλά ελλείψει καλών συντελεστών, όχι για όσκαρ, ούτε τρίτη εβδομάδα στις αίθουσες δεν παίζεται. Έχουμε προμηθευτεί ήδη ποπ-κορν και ευελπιστούμε κάποτε να καθίσει έστω και ένας από αυτούς τους κακούς ηθοποιούς στο εδώλιο του Ειδικού Δικαστηρίου!
