Μέχρι το τέλος Ιανουαρίου ευελπιστεί το ΤΑΙΠΕΔ, ότι θα έχει οριστικοποιηθεί το πρόγραμμα «αποκρατικοποίησης» της ΔΕΗ. Η υποχρέωση περιλαμβάνεται στο τελευταίο μνημόνιο (όπως και σε όλα τα προηγούμενα). Ωστόσο αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ σημαίνει δύο πράγματα, τα οποία γνωρίζει πολύ καλά ο πρόεδρος του Ταμείου, ως επικεφαλής της ΔΕΗ από το 2007 έως το 2010.
Πρώτον μείωση του ποσοστού του Δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο και στον έλεγχο της ΔΕΗ. Δεύτερον και κυριότερο λήξη του μονοπωλίου της ΔΕΗ στην παραγωγή και προμήθεια ηλεκτρικού, όπως και στην εκμετάλλευση πόρων όπως ο λιγνίτης και τα νερά.
Έτσι, η μεν πώληση του 17% των μετοχών της ΔΕΗ θα μπορούσε να είναι μίας μορφής αποκρατικοποίηση, ιδίως αν συνοδευόταν και από παραχώρηση του μανατζμεν. Τι γίνεται όμως με τα ρυθμιστικά, δηλαδή την κατάργηση του μονοπωλίου της ΔΕΗ;
Με ποιο τρόπο θα γίνει;
Θα ακολουθηθεί το μοντέλο της ιταλικής ΕNEL που έσπασε σε μικρότερες παραγωγικές εταιρείες οι οποίες στη συνέχεια πουλήθηκαν;
Θα πουληθούν μονάδες λιγνίτη ή υδροηλεκτρικές;
Μήπως θα επιδιωχθεί το «άνοιγμα» της αγοράς να γίνει πραγματικότητα μέσω του νέου μοντέλου της αγοράς που θα πρέπει να εφαρμοστεί σε 1-1,5 χρόνο;
Όλα αυτά, είναι ερωτήματα που θα πρέπει να απαντηθούν και με πολιτικούς όρους.
