Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 78 ετών άφησε ο Ντούσαν Ίβκοβιτς…
Το μπάσκετ θρηνεί για το χαμό ενός εκ των σπουδαιότερων ανθρώπων που το υπηρέτησαν, αφού ο Ντούσαν Ίβκοβιτς ήταν από τους κορυφαίους προπονητές της Ευρώπης, έχοντας στο παλμάρε του αμέτρητες επιτυχίες.
Την είδηση γνωστοποίησε η Ομοσπονδία της Σερβίας μέσω των social media:
Preminuo Dušan Duda Ivković (1943-2021)
Proslavljeni selektor reprezentacije Jugoslavije i Srbije, jedan od najboljih trenera u istoriji svetske košarke Dušan Duda Ivković, preminuo je u Beogradu u 78. godini. pic.twitter.com/Xb2AjGKyOu
— Košarkaški savez SRB (@KSSrbije) September 16, 2021
Ντούσαν Ίβκοβιτς: Ένας πραγματικός θρύλος…
Ο Ντούσαν «Ντούντα» Ίβκοβιτς ήταν Σέρβος πρώην επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής και πρώην προπονητής. Το 2008, οπότε και ανακοινώθηκε από τη FIBA Europe ο τιμητικός κατάλογος με τις 50 προσωπικότητες με τη μεγαλύτερη προσφορά στην ιστορία του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος (Euroleague), ο Ίβκοβιτς συμπεριλήφθηκε ανάμεσα στους 10 μεγαλύτερους προπονητές στην ιστορία του θεσμού. Το 2017 εισήχθη στο Hall of Fame της Διεθνoύς Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης και τιμήθηκε με το βραβείο «Θρύλος της Ευρωλίγκα», από την Ευρωλίγκα ανδρών.
Ως παίκτης είχε αγωνιστεί με τη Ραντνίσκι Βελιγραδίου για δέκα χρόνια (1958-1968). Ακολούθησε μια τεράστια καριέρα γεμάτη επιτυχίες ως προπονητής.
ξεκίνησε το 1978 από την Παρτιζάν, ενώ στη συνέχεια θήτευσε σε Άρη, Σίμπενικ, Βοϊβοντίνα, ΠΑΟΚ, Πανιώνιο, Ολυμπιακό, ΑΕΚ, ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Ντιναμό Μόσχας και Ανατολού Εφές.
Είχε τρεις θητείες ως ομοσπονδιακός τεχνικός της Γιουγκοσλαβίας και αργότερα της Σερβίας στην οποία ξεκίνησε σαν βοηθός του Κρέζιμιρ Τσόσιτς το 1986, και το 1988 προάχθηκε σε πρώτο προπονητή.
Αυτός ήταν ο άνθρωπος που έβγαλε τη μεγάλη γενιά των Γιουγκοσλάβων, με τους Ντράζεν Πέτροβιτς, Βλάντε Ντίβατς, Τόνι Κούκοτς, Ντίνο Ράτζα, Ζάρκο Πάσπαλι, Στόγιαν Βράνκοβιτς κλπ., που για τρία χρόνια κατακτούσαν τα πάντα σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Μετά τη διάλυση της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας, ο Ίβκοβιτς εξακολούθησε να βρίσκεται στον πάγκο της νέας Γιουγκοσλαβίας (δηλαδή της συνομοσπονδίας Σερβίας-Μαυροβουνίου) και με βοηθό τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς βγάζει τη δεύτερη μεγάλη γενιά Σέρβων, με τους Πρέντραγκ Ντανίλοβιτς, Ντέγιαν Μποντιρόγκα, Ζόραν Σάβιτς, Ζέλικο Ρέμπρατσα, Σάσα Τζόρτζεβιτς και Πέτζα Στογιάκοβιτς. Το 1995 κατακτά το Ευρωμπάσκετ στην Αθήνα, και το 1996 αφήνει την ομάδα στον βοηθό, μαθητή και φίλο του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, αναλαμβάνοντας συμβουλευτικό ρόλο δίπλα του για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα, όπου η Γιουγκοσλαβία κέρδισε το αργυρό μετάλλιο.
Το 2009 επιστρέφει στην εθνική Σερβίας, που τότε είχε πέσει σε μαρασμό καθώς ήταν μακριά από τα μετάλλια για 7 χρόνια. Στο Ευρωμπάσκετ του 2009, με νέους παίκτες όπως ο Τεόντοσιτς, ο Κέσελι κλπ., η Σερβία κάνει την έκπληξη νικώντας τους Ισπανούς στον εναρκτήριο αγώνα, και φτάνοντας ως τον τελικό, όπου τελικά χάνει από τους Ισπανούς και παίρνει το αργυρό μετάλλιο. Στο Μουντομπάσκετ του 2010 φτάνει ως τα ημιτελικά, αποκλείοντας στους 8 την παγκόσμια πρωταθλήτρια Ισπανία (93-89) και χάνοντας την είσοδο στον τελικό στο τελευταίο σουτ από τη διοργανώτρια Τουρκία (83-82) καταλαμβάνει την 4η θέση.
Ο Θρύλος του Θρύλου
Ξεχωριστή μνεία πρέπει να γίνει και για τις θητείες του στον Ολυμπιακό, αφού ήταν ο προπονητής με τον οποίο η ομάδα του Πειραιά έγραψε τις χρυσές της σελίδες στην ένδοξη ιστορία της.
Το 1997 οδήγησε τον Ολυμπιακό στο τρεμπλ και την κατάκτηση του πρώτου του ευρωπαϊκού, ενώ χρειάστηκε η συμβολή του ώστε οι Πειραιώτες να ανέβουν ξανά στην κορυφή της Ευρώπης το 2012, σε εκείνον τον αξέχαστο τελικό της Κωνσταντινούπολης, όταν ο Ολυμπιακός έκανε τη μεγαλύτερη ανατροπή που έχει δει η Ευρωλίγκα στην ιστορία της σε τελικό Final Four, όταν ο Ολυμπιακός νίκησε την ΤΣΣΚΑ με καλάθι του Πρίντεζη 1” πριν το τέλος του αγώνα.
