Τους πρώτους έξη μήνες της τρίτης θητείας του στην Προεδρία της Ρωσίας ο Βλαντιμίρ Πούτιν έδειξε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι δεν σκοπεύει να βαδίσει στο φιλελεύθερο μονοπάτι του προκατόχου του. Αντιθέτως επανέφερε ένα πιο καταπιεστικό καθεστώς διακυβέρνησης.
Παίρνοντας αφορμή την αναταραχή μετά τις νοθευμένες βουλευτικές εκλογές του Δεκεμβρίου του 2011 η τακτική καταστολής των ελεύθερων φωνών από τον Πούτιν μπορεί να χωριστεί σε δυο βασικές στρατηγικές. Η πρώτη αποτελείται από την υιοθέτηση μια σειράς νέων νόμων οι οποίοι έχουν ως στόχο να αποθαρρύνουν μαζικές διαδηλώσεις και να καταστείλουν την ελεύθερη έκφραση αντιπολιτευτικών απόψεων. Η δεύτερη στρατηγική είναι η ξεκάθαρη δίωξη εναντίον των επικριτών του.
Οι δυο αυτές στρατηγικές δείχνουν την ανησυχία που προκάλεσε στον Πούτιν ο ξεσηκωμός λίγο πριν την επιστροφή του στο τιμόνι της Ρωσίας και μπορούν να εξηγηθούν ως μια προσπάθεια βασικής ασφάλειας του καθεστώτος. Την ίδια στιγμή η βαθιά καχυποψία του για οποιαδήποτε Δυτικής προέλευσης χρηματοδότηση για έρευνα και θεσμούς μαζί με τη φιλελεύθερη ιδεολογία που τη συνοδεύει πηγάζει από την στατική ατζέντα πατριωτισμού που τον διακρίνει, τον ιστορικό του ρεβανσισμό, και τον κρατικά ορμώμενο καπιταλισμό ο οποίος διαμορφώνει πολιτική στη Ρωσία του Πούτιν.
Αυτός ο επικίνδυνος συνδυασμός φόβου και εθνικισμού, έχει κοστίσει στο ρωσικό λαό να χάσει μια σειρά από βασικές εσωτερικές ελευθερίες.
Τι όμως απέγινε με το κύμα εκδημοκρατισμού που κατέβασε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στους δρόμους της Μόσχας ένα χρόνο πριν, προκαλώντας δημοσιογράφους και αναλυτές να μιλήσουν για «Ρωσική Άνοιξη».
Σε αντίθεση με τα χρόνια της επανάστασης του Γιέλτσιν το καθεστώς Πούτιν χαρακτηρίζεται από ένα άγραφο κοινωνικό συμβόλαιο μεταξύ της ελίτ και του λαού, στο οποίο η πλειοψηφία του λαού αποδέχεται περιορισμούς των ελευθεριών του με αντάλλαγμα την οικονομική και πολιτική σταθερότητα. Την ίδια στιγμή η μειοψηφία έχει περιθωριοποιηθεί. Όταν τον προηγούμενο χειμώνα έγιναν οι εξεγέρσεις ο λαός τελικά αμφισβήτησε αυτό το συμβόλαιο με αποτέλεσμα ο Πούτιν να ανησυχήσει και να αντιδράσει.
