«Ήταν βαθιά μεσάνυχτα, όταν η Ελίζαμπεθ ξύπνησε ξαφνικά τρομαγμένη και αντίκρισε μπροστά της μια απειλητική σκιά. Προσπάθησε να φωνάξει, να τσιρίξει δυνατά για να την ακούσει κάποιος, όμως δε μπορούσε καν να ανοίξει το στόμα της…».
Αυτό που βίωσε η Ελίζαμπεθ ήταν αυτό που αποκαλείται ως «παράλυση του ύπνου». Πρόκειται για ένα τρομακτικό φαινόμενο, που βιώνει περίπου το 40% των ανθρώπων κάποια στιγμή στη ζωή τους, αναφέρει δημοσίευμα της MailOnline.
Τώρα, αμερικανοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι γνωρίζουν για ποιο λόγο συμβαίνει αυτή η παράξενη εμπειρία και δεν είναι κάτι άλλο, από ένα «μπέρδεμα» σε μια περιοχή του εγκεφάλου που κατέχει ένα νευρωνικό χάρτη του «εαυτού».
Οι επιστήμονες πιστεύουν, ότι η παράλυση του ύπνου (sleep paralysis) συμβαίνει όταν το άτομο ξυπνά κατά τη φάση REM (rapid eye movement) του ύπνου, στην οποία εμφανίζονται συνήθως τα όνειρα.
Η φάση REM διαρκεί περίπου 5-15 λεπτά και επαναλαμβάνεται περίπου κάθε 90 λεπτά καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας.
Παρότι το άτομο είναι ξύπνιο, οι μυς είναι παραλυμένοι, κάτι που μπορεί να είναι ένας εξελιγμένος μηχανισμός, προκειμένου οι άνθρωποι να μην υπνοβατούν ενώ βλέπουν όνειρα.
Από αυτούς που βιώνουν όμως εμπειρίες παράλυσης του ύπνου, μια μικρή ομάδα αναφέρει ότι αισθάνεται την παρουσία μιας δαιμονικής φιγούρας στο χώρο, που τους πιέζει στο στήθος.
Η ομάδα των ερευνητών από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια ισχυρίζεται, ότι μια εξήγηση που μπορεί να δοθεί είναι πως συντελείται μια διαταραχή στην περιοχή του εγκεφάλου που συγκρατεί το νευρωνικό χάρτη του εαυτού του.
«Ίσως, σε κάποιο μέρος του εγκεφάλου, υπάρχει μια γενετικά κωδικοποιημένη εικόνα του σώματος, κάτι σαν ένα πρότυπο» εξήγησε ο Baland Jalal, νευροεπιστήμονας στο πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο μιλώντας στο LiveScience.
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν, ότι αυτή η κωδικοποιημένη εικόνα θα μπορούσε να βρίσκεται στους βρεγματικούς λοβούς –το επάνω μεσαίο τμήμα του εγκεφάλου.
Όταν κάποιος ξυπνά ξαφνικά κατά την REM φάση του ύπνου, οι βρεγματικού λοβοί παρακολουθούν τους νευρώνες στον εγκέφαλο που δίνουν την εντολή στους μύες για να κινηθούν. Όμως τα άκρα είναι προσωρινά παραλυμένα, προκαλώντας μια διαταραχή, η οποία εκδηλώνεται ως παραίσθηση.
Η «εμφάνιση» ενός φαντάσματος ή ενός δαίμονα θα μπορούσε να συμβεί, όταν ο εγκέφαλος του ατόμου προσπαθεί να προβάλει την εικόνα του ίδιου του σώματός του σε μια εικόνα παραισθήσεων, εξήγησε ο Dr Jalal.
«Αν αυτή η θεωρία αληθεύει, τότε αυτοί που δεν έχουν κάποιο άκρο, θα μπορούσαν να έχουν παραισθήσεις με φιγούρες που τους λείπει το ίδιο άκρο», πρόσθεσε.
Η μελέτη με τίτλο «Sleep paralysis and “the bedroom intruder’: The role of the right superior parietal, phantom pain and body image projection» δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Medical Hypotheses.
