Συνέντευξη στην εφημερίδα Espresso και τη Μαρία Ανδρέου παραχώρησε ο Χρήστος Νικολόπουλος που μίλησε μεταξύ άλλων για «τρελά» περιστατικά που έχει ζήσει στη νύχτα.
Το πιο «τρελό» περιστατικό που ζήσατε στη νύχτα; Εκαιγαν χρήματα μπροστά σας, έσπαγαν πιάτα;
Εχω προλάβει όλα τα είδη διασκέδασης. Οι δυο μέρες που τραγουδάμε πλέον την εβδομάδα και με αυτές τις συνθήκες είναι ευγενής ψυχαγωγία. Εχω δουλέψει με όλους τους ρεμπέτες της εποχής. Τσιτσάνη, Παπαϊωάννου, Βαμβακάρη. Μιλάμε για αγριότητες. Ανδροκρατία στα κέντρα και κουμπουροφόροι. Τρομακτικά πράγματα στις παραγγελιές. Μετά ήρθε το σπάσιμο των πιάτων. Την περίοδο 1969-1970 συνεργάστηκα με τον μεγάλο Μανώλη Χιώτη. Μαζί του ήταν σαν να απέκτησα μεταπτυχιακό, αλλά ο «πατέρας» μου ήταν ο Γιώργος Ζαμπέτας. Με αποκαλούσε γιο του και συνέχειά του.
Μετά τον Ζαμπέτα ήρθαν οι γαρδένιες στα πανέρια και τα λουλούδια. Κάπως ηρέμησαν τα πράγματα στην πίστα, όταν ξεκίνησαν να έρχονται και τα κορίτσια στα μπουζούκια και οικογένειες. Πάντως το πιο τρελό πράγμα που έχει κάνει θαυμαστής για μένα είναι να γράψει με χιλιάδες γαρίφαλα από τη μια άκρη της πίστας έως την άλλη το όνομα και το επίθετό μου. Αυτήν ήταν η επιθυμία του. Πάντα τραγουδούσα σε καλά μαγαζιά. Σ’ αυτά έρχονταν συνήθως λεφτάδες και ήθελαν να τους παίξω το αγαπημένο τους τραγούδι. Το έκανα.
Μεγάλο χαμό προκαλούσαν και οι Αραβες με τα λουλούδια. Η μουσική άλλωστε ενώνει τους λαούς.
