Γράφει ο Βλάσης Μανθογιάννης
“Ο Γιώργος Σούρλας αναφερόμενος στα πλαστά και εικονικά τιμολόγια, είπε ότι, βάσει στοιχείων του ΣΔΟΕ, για το έτος 2013, από τους 34.983 ελέγχους, διαπιστώθηκαν 1.069.778 παραβάσεις και ποσό συναλλαγών 2.559.351.316 ευρώ. Πρέπει να σημειωθεί ότι τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από τα αποτελέσματα ελέγχων που διενεργήθηκαν σε ποσοστό 15% των επιχειρήσεων”.
Συνεπώς και κατ’ αναλογία προκύπτει ότι για το σύνολο των επιχειρήσεων, αυτό το ποσό, είναι περίπου 15 δισ. Ευρώ. Επειδή θέλω να αντιμετωπίζω την κυβέρνηση με επιείκεια (προκειμένου να μην ανεβάζω πίεση), λέω ότι το πλήθος των ελεγμένων εταιρειών δεν είναι ενδεικτικό του συνόλου και ότι στο υπόλοιπο 85% κρύβονται περισσότερες συνεπείς επιχειρήσεις και επομένως το συνολικό ποσό είναι 10 δισ. Ευρώ.
Αυτά τα 10 δισ. είναι πλαστές συναλλαγές που έχουν συμβάλλει στο ΑΕΠ της χώρας και το έχουν ανεβάσει πλασματικά κατά 10 δισ. Με άλλα λόγια το πραγματικό ΑΕΠ είναι 10 δισ. λιγότερο ή περίπου 5% λιγότερο και συνεπαγωγικά το χρέος σαν ποσοστό του ΑΕΠ είναι περίπου 10% μεγαλύτερο. Δηλαδή το χρέος είναι κοντά στο 185% του ΑΕΠ αν όχι παραπάνω.
Δεν μπορεί να με πείσει κανένας ότι η κυβέρνηση (κακό χρόνο να ‘χει) δεν μπορεί να πιάσει τα πλαστά και εικονικά τιμολόγια. Εγώ σαν απλός Ιδιωτικός Υπάλληλος ξέρω τουλάχιστον πέντε τρόπου για την αντιμετώπιση του φαινομένου. Η κα Σαβαϊδου (πχ) χρόνια συμβουλάτορας στην αγορά ή ο κος Γκίκας Χαρδούβελης κοτζάμ καθηγητής, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα;
Μήπως όμως δεν είναι πρόβλημα γι’ αυτούς; Μήπως η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τα πλαστά και εικονικά τιμολόγια σαν εργαλείο για την κάλυψη τμήματος του χρέους και βέβαια παράλληλα σαν μέσο για την εξυπηρέτηση διαφόρων “κολλητών” μέσω της δικαιολόγησης εξόδων και του συμψηφισμού του ΦΠΑ;
Αυτό για την Ελλάδα δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Κάτι αντίστοιχο είχε γίνει και με το μαύρο χρήμα στα χρόνια του Σημίτη, που το χρησιμοποίησε σαν εργαλείο αύξησης του ΑΕΠ και μάλιστα μέσω της απουσία πόθεν έσχες στην οικοδομή φρόντισε να το κατευθύνει προς αυτόν τον κλάδο της οικονομίας, που έχει μεγάλη μόχλευση, τροφοδοτώντας παράλληλα την φούσκα των ακινήτων.
Μήπως κάτι αντίστοιχο γίνεται και σήμερα κύριε Σούρλα;
