Γράφει ο Κωνσταντίνος Παντελής
Μια μεγάλη πλειοψηφία των Ολλανδών πολιτών υποστηρίζει τα παγκόσμια ανθρώπινα δικαιώματα, όπως η ελευθερία της έκφρασης. Εντούτοις, όταν καλούνται να δώσουν συγκεκριμένα παραδείγματα εμφανίζονται λιγότερο σθεναροί. Μία έρευνα του Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης, που δημοσιεύτηκε στην ολλανδική εφημερίδα Trouw, απέδειξε ότι η υποστήριξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ολλανδία είναι επίπλαστη.
Για παράδειγμα, το 79% των ερωτηθέντων είπε πως οι άνθρωποι στην Ολλανδία δικαιούνται πάντα να καλύπτουν βασικές τους ανάγκες, όπως η τροφή, η στέγαση και η ιατρική περίθαλψη. Παρόλα αυτά, όταν ρωτήθηκαν εάν και οι αιτούντες ασύλου έχουν τα ίδια δικαιώματα τότε λιγότεροι από τους μισούς απάντησαν θετικά. Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με το δημοσίευμα, όσοι απάντησαν, δεν ρωτήθηκαν σχετικά με την κατάσταση των απορριφθέντων αιτούντων ασύλου, θέμα για το οποίο υπήρξε πρόσφατα κίνδυνος πτώσης της κυβέρνησης.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι οι διακρίσεις. Κι αυτό γιατί ενώ το 65% των ατόμων που συμμετείχαν στην έρευνα δήλωσε ότι αντιτίθεται πάντα στις όποιες διακρίσεις, την ίδια στιγμή μόνο το ένα τρίτο αυτών υποστήριξε ότι οι εργοδότες δεν θα πρέπει να απορρίπτουν εγγείους ως υποψήφιες σε θέσεις εργασίας.
Παράλληλα, σύμφωνα με την έρευνα του Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης, η πλειοψηφία των Ολλανδών θεωρεί ότι υπάρχει ένα απόλυτο δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης καθώς, όπως υποστήριξαν, ο καθένας και η καθεμία θα πρέπει να μπορεί να λέει αυτό που θέλει. Αντίθετα, μόνο το ένα τέταρτο των συμμετεχόντων πιστεύει ότι οι Μουσουλμάνοι έχουν το δικαίωμα να κρατούν το Κοράνι δημοσίως. Το ίδιο ποσοστό θεωρεί ότι τα αρνητικά σχόλια του Geert Wilders σχετικά με το Κοράνι είναι αποδεκτά.
Κατά την ερευνήτρια Sabrina de Regt, αυτή η ανακολουθία μπορεί εν μέρει να δικαιολογηθεί από την τάση των ανθρώπων να χρησιμοποιούν κοινωνικά αποδεκτές απαντήσεις σε γενικευμένες ερωτήσεις περί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η ίδια θεωρεί ότι οι απαντήσεις σε ακριβή παραδείγματα βασίζονται επίσης στο προσωπικό συμφέρον. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει «για παράδειγμα οι υποστηρικτές του PVV νιώθουν ότι ο Wilders έχει περισσότερα δικαιώματα από τους Μουσουλμάνους, ενώ οι γυναίκες είναι περισσότερο ευαίσθητες στα δικαιώματα των γυναικών σε σχέση με τους άντρες».
Για την De Regt, ο ειρμός αυτός της σκέψης των Ολλανδών είναι λογικός, αλλά δεν κάνει την κατάσταση λιγότερο ανησυχητική. «Εάν οι άνθρωποι νοιάζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα ως απόρροια των προσωπικών τους συμφερόντων, τότε τα δικαιώματα των μειονοτήτων ενδέχεται να καταπνίγονται», συμπληρώνει η ερευνήτρια.
Η έρευνα του Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης εστίασε παράλληλα και στη συμπεριφορά των μη-Ολλανδών πολιτών στις επετείους της Ημέρας Μνήμης και Απελευθέρωσης. Ένα πρώτο στοιχείο που προέκυψε ήταν ότι οι Ολλανδοί πολίτες με καταγωγή από τις Αντίλλες, την Ινδονησία και το Σουρινάμ δεν δίνουν λιγότερη σημασία σε αυτές τις μέρες από τους γηγενείς Ολλανδούς. Εντούτοις υπάρχει μια διαφορά σε σχέση με αυτούς που έχουν Τουρκική ή Μαροκινή καταγωγή, οι οποίοι εμφανίζονται λιγότερο πρόθυμοι από τους προαναφερθέντες να ακολουθήσουν τα σχετικά τελετουργικά και έθιμα των ημερών.
Ένα τελευταίο αξιοσημείωτο εύρημα της έρευνας είναι ότι άνθρωποι εθνικών μειονοτήτων που συμμετέχουν στην ημέρα μνήμης, νιώθουν σε μεγαλύτερο βαθμό την εθνική αλληλεγγύη προς τους Ολλανδούς συμπολίτες τους σε σχέση με τον γηγενή πληθυσμό. Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό συμβαίνει επειδή τα μέλη των εθνικών μειονοτήτων που λαμβάνουν μέρος σε αυτή τη μέρα, το κάνουν πολύ συνειδητά και το συσχετίζουν με την ολλανδική τους ταυτότητα.
Πηγή
Trouw
