Τις δυνατότητες της ελληνικής επιχειρηματικότητας σε διεθνές επίπεδο και τι μπορεί να πετύχει με το κατάλληλο μάνατζμεντ, αναδεικνύει η συμφωνία πώλησης στη ΔΕΗ, των 90 φωτοβολταϊκών πάρκων της Mytilineos, αξίας 2 δισ. ευρώ, σε τέσσερις διαφορετικές χώρες της περιοχής.
Η μεν Mytilineos θα κατασκευάσει και θα πουλήσει τα έργα με το «κλειδί στο χέρι» στη ΔΕΗ, η οποία με αυτά θα μπορεί να καλύψει τις ανάγκες 320.000 νοικοκυριών σε Ιταλία, Κροατία, Βουλγαρία και Ρουμανία, διευρύνοντας περαιτέρω το αποτύπωμά της στη ΝΑ Ευρώπη.
Δεν είναι μόνο ότι με την κίνηση αυτή η ΔΕΗ μεγαλώνει κι άλλο, μπαίνει σε νέες αγορές, όπως η Ιταλία, την οποία είχε καιρό στο «ραντάρ», επεκτείνεται από τα Βαλκάνια έως την Αδριατική, ούτε μόνο ότι η Mytilineos βάζει στο ταμείο ζεστό χρήμα 2 δισ. ευρώ.
Είναι ότι δεν έχει ξαναγίνει ελληνικός όμιλος που αναπτύσσεται στα Βαλκάνια, να έρχεται σε μια τόσο μεγάλη συμφωνία, με άλλον ελληνικό όμιλο, που να δημιουργεί μεγάλη αξία για αμφότερους, από την οποία να μεγεθύνονται και οι δύο στο εκτός Ελλάδας τερέν.
Έχουμε μια κίνηση win -win, που δείχνει τη δύναμη πυρός δύο ελληνικών ομίλων, το διεθνή αντίκτυπο και τις δυνατότητες δυο κορυφαίων εθνικών ενεργειακών παικτών να ανοίξουν τα φτερά τους στην ΝΑ Ευρώπη. Δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ μέχρι σήμερα κάτι παρόμοιο.
Στην περίπτωση της ΔΕΗ, εισέρχεται δυναμικά σε τρεις νέες χώρες, Κροατία, Βουλγαρία και η λίαν απαιτητική Ιταλία, «πατάει» ακόμη πιο γερά πάνω στον ενεργειακό διάδρομο των Βαλκανίων και γίνεται ηγετικός παίκτης καθαρής ενέργειας, κρίσιμων υποδομών και υπηρεσιών στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.
Σαν κίνηση αποτελεί μια ακόμη επίδειξη δύναμης, όπως γράφαμε, λόγω της τεράστιας ρευστότητας που έχει συγκεντρώσει (Επίδειξη δύναμης από ΔΕΗ με ρευστό € 5,4 δισ.) ανοίγοντας της τεράστιες ευκαιρίες για trading στην ΝΑ Ευρώπη και την Αδριατική και κάθε λογής συνέργειες.
Στην περίπτωση της Mytilineos, το μεγάλο κέρδος προφανώς είναι τα 2 δισ. ευρώ από τη συμφωνία πώλησης των φωτοβολταϊκών 2.000 MW, (1 εκατ. ευρώ το MW), με μια κίνηση που αναδεικνύει την επιτυχία της συνταγής «ανάπτυξη, κατασκευή, και πώληση έργων», η οποία και αποτελεί καταλυτή της στρατηγικής του στο χώρο των ΑΠΕ.
Ήδη από το 2018, ο επικεφαλής της Βαγγέλης Μυτιληναίος είχε δηλώσει ότι η καμπύλη των φωτοβολταϊκών έχει φτάσει στα όριά της σε σχέση με τις δυνατότητες που μπορεί να σηκώσει το σύστημα. Είναι πολύ πιο συμφέρον για έναν επενδυτή να κατασκευάζει τα έργα ΑΠΕ και τα να πουλάει, παρά να τα κρατάει για να τα εκμεταλλευτεί ο ίδιος και να μπαίνει μέσα, ερχόμενος αντιμέτωπος με όλο και πιο συχνές περικοπές από τον Διαχειριστή.
Η συμφωνία επομένως με τη ΔΕΗ εντάσσεται στην ευρύτερη στρατηγικής ανάπτυξης της Μytilineos για την υλοποίηση του διεθνούς χαρτοφυλακίου της, συμπεριλαμβανομένης της εισόδου στην αγορά του Καναδά με έργα ισχύος 1500 MW.
Η φιλοσοφία της αντικατοπτρίζεται στο Asset Rotation Plan, μέσω του οποίου χρηματοδοτεί την ανάπτυξη των ΑΠΕ, διαθέτοντας ένα χαρτοφυλάκιο 14 GW ανά τον κόσμο. Αλλάζει δηλαδή συνεχώς τα assets, με τη λογική «κατασκευάζω και πουλάω», έχοντας μετατραπεί έτσι σε μια energy transition company, ένα καθετοποιημένο utility που κατασκευάζει μονάδες παραγωγής ενέργειας, μεγάλο μέρος των οποίων στη συνέχεια πουλάει.
Στην περίπτωση της ΔΕΗ, η παρουσία της πλέον σε διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές με έργα ΑΠΕ σε Ελλάδα, Ρουμανία, Βουλγαρία, Κροατία και Ιταλία, (οι δύο τελευταίες διασυνδέονται μεταξύ τους, όπως και εμείς με την Ιταλία), πετυχαίνει με το διευρυμένο και αλληλοσυμπληρούμενο χαρτοφυλάκιο ΑΠΕ φωτοβολταϊκών και αιολικών πάρκων, διασπορά του κινδύνου, εκμεταλλευόμενη τις διαφορετικές μετεωρολογικές συνθήκες στην κάθε περιοχή.
Η μεγαλύτερη φυσικά επιτυχία αφορά την είσοδο στην Ιταλία. Όχι μόνο τη 2η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και το μεγαλύτερο εισαγωγέα ρεύματος στην Ευρώπη. Έχει μια βιομηχανία που οι ανάγκες της ξεπερνούν κατά πολύ την εγχώρια παραγωγή ηλεκτρισμού και παρ’ ότι διαθέτει μια ακμάζουσα αγορά φωτοβολταϊκών, η ζήτηση κινείται αυξητικά, μαζί και οι τιμές που είναι σταθερά ψηλότερες από τις δικές μας.
Τα μεσημέρια οι εξαγωγές ρεύματος από την Ελλάδα βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη, γι’ αυτό και κρίθηκε επιβεβλημένος από τον ΑΔΜΗΕ και τον ιταλό Διαχειριστή, ο τριπλασιασμός της μεταφορικής ικανότητας του μεταξύ μας υποβρυχίου καλωδίου, από τα 500 GW στα 1500 GW.
Τοποθετημένη λοιπόν η ΔΕΗ πάνω σε ένα στρατηγικό διάδρομο, με πρόσβαση πλέον σε μια ενιαία αγορά όχι 40 εκατομμυρίων, όπως όταν μπήκε στη Ρουμανία, αλλά κοντά στα… 100 εκατομμύρια, συνυπολογίζοντας και την Ιταλία, δίχως περιορισμούς στις διασυνοριακές συναλλαγές, καθώς το ρεύμα πωλείται ελεύθερα μεταξύ των χωρών, έχει μια τεράστια ευκαιρία.
Είναι πλέον σε θέση να εκμεταλλεύεται τις συνέργειες και να πουλά μεγάλους φθηνούς όγκους πράσινης ενέργειας στην ιταλική βιομηχανία που διψά για ρεύμα χαμηλού κόστους.
Όταν π.χ. δεν φυσάει ή δεν έχει ήλιο στην Ελλάδα, μπορεί να φυσάει ή να έχει ηλιοφάνεια στην Ιταλία. Κάνει δηλαδή μονιμότερη τη συμμετοχή των ΑΠΕ στο ενεργειακό της μείγμα, χαμηλώνει τα κόστη της, αυξάνει τις ευκαιρίες για trading με τους Ιταλούς και επιτρέπει τη διαμετακόμιση μεγάλων όγκων ενέργειας από Ανατολάς προς Δυσμάς.
Αποκτά κεντρικό ρόλο σε αυτό που συζητάμε εδώ και καιρό, τη μεταφορά πράσινης ενέργειας προς τη Δύση μέσω της συμφωνίας με τη Mytilineos που θα κατασκευάσει και θα της παραδώσει έτοιμα τα έργα.
Δυο κορυφαίες ελληνικές εταιρείες, με διεθνή αντίκτυπο, διευρύνουν περαιτέρω το αποτύπωμά τους στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Δείχνουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο που μπορούν να παίξουν ελληνικές εταιρείες στην ευρύτερη περιοχή και την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης, εφόσον τολμήσουν να βγουν μπροστά.
Του Γιώργου Φιντικάκη από το Liberal.gr
