Αναγνώστη μου, φοβάμαι πως μας πιάσανε! Ανατριχιάζω με τη βάσιμη υποψία πως ο Γιάνης Βαρουφάκης κατάλαβε επιτέλους – εμπειρικώς – πώς κινείται η σύγχρονη ελληνική ιστορία! Πρόκειται ακριβώς για τη θεσμική μετατροπή των λαθροκυνηγών σε θεματοφύλακες. Δηλαδή, τη θεσμική μεταμόρφωση των λαθροκυνηγών σε θηροφύλακες, από καθεστωτικούς θυροφύλακες!
Και πώς το κατάλαβε; Διαβάζοντας το άρθρο του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα στους Financial Times, στο οποίο έκανε λόγο για ανάγκη νέας συμφωνίας της Ελλάδας με τους δανειστές. Ποιος; Ο κ. Στουρνάρας! Πότε; Κατόπιν εορτής, φυσικά! Γιατί; Επειδή δεν γίνεται αλλιώς από λαθροκυνηγός να μετατραπείς σε θηροφύλακα, με τη μορφή του θεσμοφύλακα της ελληνικής Υποτελούς Πολιτείας.
Μα, τώρα το αίτημα για ένα Νew Deal είναι ώριμο! Τώρα, που ο ΣΥΡΙΖΑ συνέβαλλε καθοριστικά στην πλήρη ανάληψη της ιδιοκτησίας του προγράμματος της τρόικας από το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας. Μια υπόθεση για την οποία τόσο αγωνίστηκε ο κ. Στουρνάρας, προσωπικά!
Έχει λάθος ο κ. Στουρνάρας; Όχι δεν έχει, με όρους πραγματισμού, καθώς έτσι κινείται διαχρονικά η σύγχρονη ελληνική ιστορία της εξάρτησης και της υποτέλειας υπό κάποιο καθεστώς απόλυτης και αναμφισβήτητης πατρωνίας (εξωτερικής και εσωτερικής), εντός του οποίου τη σταθερότητα και τον πλέον άθλιο αποκλεισμό διασφάλιζε πάντα η μετατροπή των λαθροκυνηγών σε θεματοφύλακες.
Έχω λάθος εγώ τότε, που πιστεύω πως αυτό το καθεστώς ανατρέπεται μόνον στο βαθμό που πετύχουμε να αναλάβουμε με ειλικρίνεια ως λαός την ευθύνη της εξέλιξης της ιστορίας μας, αποκλείοντας τη διαδικασία μετατροπής των λαθροκυνηγών σε θεματοφύλακες της ελληνικής πολιτείας, εθνικής οικονομίας και κοινωνίας; Δεν είναι πραγματισμός αυτός; Πώς δεν είναι!
Αυτό που κάνει ο κ. Στουρνάρας είναι ο πραγματισμός του συντηρητικού έλληνα, ενώ αυτό που λέω εγώ και για το οποίο προσπάθησε απολύτως άτσαλα και ώρες-ώρες εντελώς παιδιάστικα ο Γιάνης Βαρουφάκης, αλλά παρομοίως και η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου, είναι ο πραγματισμός του προοδευτικού.
Εκεί όπου οι λαθροκυνηγοί μετατρέπονται σε θεματοφύλακες ένα πρόστυχο και χυδαίο καθεστώς πατρωνίας και εξάρτησης βασιλεύει, με τη δημοκρατία να εξευτελίζεται και την ηθική να διαχωρίζεται απολύτως από την πολιτική διαδικασία, τον πολιτικό ανταγωνισμό, αλλά και την καθημερινή ζωή. Και αυτό – όπως διαπιστώθηκε ιστορικώς – χωρίς να έχει σημασία αν ζεις στον καπιταλισμό ή σε ένα καθεστώς λενινιστικού τύπου (δήθεν σοσιαλιστικό). Όπου οι λαθροκυνηγοί μετατρέπονται σε θεματοφύλακες, το ίδιο σύστημα ηγεμονίας προκύπτει, ασχέτως αν έχει προηγηθεί επανάσταση, πραξικόπημα, σοβαρή κοινοβουλευτική αλλαγή ή πτώχευση και καθεστώς δομικής μεταρρύθμισης.
Ρωτάς μετά γιατί φεύγουν και θέλουν να φύγουν από την Ελλάδα, κάποιοι άνθρωποι που θα μπορούσαν να προσφέρουν με γνώση, ήθος και εμπειρία στη θεσμική ανασυγκρότηση κοινωνίας, κράτους και αγοράς, με ποιοτικά κριτήρια! Και όχι μόνον ρωτάς, αλλά τους κατηγορείς εμμέσως για έλλειψη πατριωτισμού, ή τους «δικαιολογείς» εξαιτίας της έλλειψης θέσεων απασχόλησης για αυτούς.Κάνεις λάθος! Δεν είναι η ανεργία ούτε η παθολογική φιλοδοξία που διώχνει – και έδιωξε παλαιοτέρα – καλά μυαλά και χαρακτήρες από την Ελλάδα. Δεν είναι η φτωχοποίηση, αναγνώστη μου. Είναι το πνιγηρό καθεστώς ανισότητας και αναξιοκρατίας, το οποίο θεσπίζεται και αναδιαρθρώνεται σε μια αέναη κυκλική κίνηση της ελληνικής ιστορίας, όπου οι λαθροκυνηγοί του χθες μετατρέπονται σε θεματοφύλακες του σήμερα! Καλώς τον καί τον Γιάνη-μας!
