Ανταπόκριση από το Βερολίνο: Γιώργος Ευγενίδης
Εσχάτως έχει ξεκινήσει μια συζήτηση, την οποία τροφοδοτούν και κύκλοι του Μαξίμου, πως οι Ευρωπαίοι, με αιχμή του δόρατός τους τη γερμανική Χριστιανοδημοκρατία δεν θα έβλεπαν καθόλου άσχημα την είσοδο της ΝΔ στο κυβερνητικό σχήμα και γενικότερα τον επιμερισμό της κυβερνητικής ευθύνης στους δύο βασικότερους πυλώνες του ελληνικού πολιτικού συστήματος, προκειμένου να περάσουν ευκολότερα τα μέτρα.
Μάλιστα, προκάλεσε εντύπωση και η διαρροή από την ελληνική πλευρά της ερώτησης της Άνγκελα Μέρκελ στον Αλέξη Τσίπρα κατά τη συνάντησή τους στο Λονδίνο αναφορικά με το πώς βλέπει την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της ΝΔ και τι θα μπορούσε αυτό να σημαίνει για το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Το Μαξίμου το έκανε αυτό με μια προφανή στόχευση: να δείξει τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως «άνθρωπο» των Γερμανών, οι οποίοι εμφανίζονται να αγωνιούν για το αν θα μπει στην ελληνική κυβέρνηση η ΝΔ.
Λυπάμαι, αλλά κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, τουλάχιστον όχι με την ένταση που επιχειρεί να το παρουσιάσει το Μέγαρο Μαξίμου.
Είναι αλήθεια πως οι δανειστές θα ήθελαν να έχουν ένα ευρυ μέτωπο υπέρ των μεταρρυθμίσεων, πλην όμως αυτό δεν μετουσιώνεται αυτομάτως και σε πίεση στα κόμματα της αντιπολίτευσης να στηρίξουν ενεργότερα την κυβέρνηση Τσίπρα. Ενδεχόμενη στήριξη, τόσο της ΝΔ, όσο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ή του Ποταμιού, θα βοηθούσε προκειμένου να υπάρξει ένα ευρύ πολιτικό μέτωπο και το ελληνικό πρόβλημα να φύγει από την ευρωπαϊκή ατζέντα, η οποία μονοπωλείται από το προσφυγικό. Η γερμανική κυβέρνηση δεν ασχολείται πρωτίστως με το ποιος θα μπει στην ελληνική κυβέρνηση, αντιθέτως έχει πολύ σοβαρά δικά της προβλήματα που άπτονται αμιγώς της προσφυγικής κρίσης.
Στην παρούσα φάση η ΝΔ λειτουργεί ως εναλλακτική για αρκετούς ευρωπαϊκούς κύκλους. Αυτό δεν αρέσει ιδιαιτέρως στη Συγγρού, πλην όμως λειτουργεί ως μοχλός πίεσης για τον Αλέξη Τσίπρα και το Μέγαρο Μαξίμου, έστω και δευτερεύων. Αντιλαμβάνεται και ο ίδιος πως δεν είναι αυτός και άλλος κανένας, πως πλέον υπάρχει εναλλακτική και μάλιστα «φιλική» προς τους Ευρωπαίους. Προσοχή, αυτό δεν σημαίνει πως η ΝΔ, αν γίνει κυβέρνηση, θα δώσει γη και ύδωρ στους δανειστές. Άλλωστε, ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης επεσήμανε με νόημα πως σε προηγούμενες διαπραγματεύσεις είχε σκληρές αντιπαραθέσεις ιδίως με το ΔΝΤ. Δεν είναι άλλωστε μυστικό πως ο νυν διευθυντής του ευρωπαϊκού τμήματος του Ταμείου Ποουλ Τόμσεν δεν έχει ιδιαίτερες συμπάθειες στον τρίτο όροφο της Συγγρού.
Η ΝΔ μπορεί να μην παρέχει χείρα βοηθείας στον κ. Τσίπρα όσον αφορά το Μνημόνιο, πλην όμως το αντισταθμίζει με μια άλλη πρωτοβουλία: κρατά χαμηλούς τόνους ως προς το προσφυγικό, επί της ουσίας πιέζοντας τον πρωθυπουργό να αναλάβει τις πρωτοβουλίες που έχει συνομολογήσει με τους Ευρωπαίους. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για πολιτικούς, όπως η κ. Μέρκελ, η οποία στο εσωτερικό έχει να αντιμετωπίσει αντιδράσεις και αντιπολίτευση, ακόμα και από το εσωτερικό τους κόμματός της. Συνεπώς, όπως διαβάζουν τα πράγματα στο εξωτερικό, η ελληνική κυβέρνηση δεν υφίσταται σοβαρή πίεση για να μην δράσει στο προσφυγικό, μιας και η στάση της ΝΔ είναι εποικοδομητική.
Από όλα αυτά όμως μέχρι στο να οδηγούμαστε στο σενάριο πως οι Γερμανοί κυρίως ζητούν μετ’ επιτάσεως να μπει η ΝΔ στην κυβέρνηση ή να παρέχει ψήφο ανοχής στην κυβέρνηση είναι αρκετά προωθημένο ως σενάριο. Ακόμα και στο ακραίο σενάριο που ζητηθεί όμως με σαφήνεια στο παρασκήνιο, στη ΝΔ έχουν αποφασίσει πως το ασφαλιστικό, όπως το σχεδιάζει η κυβέρνηση, δεν πρόκειται να το ψηφίσει.
