Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπαλτάς
Το θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων έχει διευθετηθεί δήλωσε σήμερα ο γερμανός κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στέφεν Ζάιμπερτ και μάλιστα όχι μόνο μία φορά. Παράλληλα επισήμανε ότι η Γερμανία έχει αναγνωρίσει την ηθική και ιστορική ευθύνη της για τα πεπραγμένα των Ναζί.
Ένας βέβαια απλοικός νους σαν το δικό μου σκέπτεται πως αν όντως η Γερμανία αναγνωρίζει την ιστορική ευθύνη, τότε θα πρέπει να δεχθεί και την αποζημίωση έναντι των γεγραμμένων της ιστορίας. Διαφορετικά δεν βγάζει νόημα. Διαφορετικά απλώς μας κοροϊδεύουν.
Απλή αρχή ακόμη και στο αστικό δίκαιο είναι ότι η αναγνώριση της ευθύνης είναι προϋπόθεση για την αποζημίωση για τη ζημίας που η πράξη, για την οποία αναλαμβάνεται η ευθύνη έχει προκαλέσει.
Αντ’ αυτού οι Γερμανοί εταίροι μας απαντούν, ότι από την στιγμή που η Γερμανία έχει αναγνωρίσει τις ιστορικές και ηθικές ευθύνες της τότε το ζήτημα έχει κλείσει. Το λογικό άλμα, προκύπτει επειδή όσο και αν επαναλαμβάνουν ότι έχει διευθετηθεί το ζήτημα, αποφεύγουν να απαντήσουν στο πώς αυτό διευθετήθηκε. Και μπορεί και η δική μας Βουλή, σύσσωμη να ψήφισε την πρόταση της κυρίας Κωνσταντοπούλου για διακομματική επιτροπή που θα εξετάσει το ζήτημα, αλλά άγνωστες παραμένουν οι ιστορικές ευθύνες των δύο παλαιών κομμάτων εξουσίας και των παλαιότερων αρχηγών και στελεχών τους που με τη στάση τους, στο ζήτημα, έχουν ουσιαστικά σήμερα επιτρέψει στους Γερμανούς να δηλώνουν ότι το ζήτημα έχει κλείσει.
Πάντως ξεκαθαρίζει, μονομερώς και το τονίζουμε αυτό, ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Οικονομικών Μάρτιν Γιέγκερ, ότι τέτοια συζήτηση δε θα γίνει με την Ελλάδα, δείχνοντας ωστόσο ότι υπάρχει ο δρόμος του Διεθνούς Δικαίου. Παράλληλα σημείωσε ότι δεν βοηθά η «συναισθηματικοποίηση» για να λυθούν τα σοβαρά σημερινά προβλήματα, κατευθύνοντας νύξη προς την Ελληνική Βουλή ότι χρησιμοποιούν τις αποζημιώσεις για να δημιουργήσουν συναισθηματική φόρτιση στο εσωτερικό.