Στον απόηχο των συνταρακτικών (;) αποκαλύψεων για την εμπλοκή των παγκόσμιων σταρ του σπριντ Τάισον Γκέι και Ασάφα Πάουελ σε χρήση αναβολικών ουσιών, προβάλλονται πολλές και αντικρουόμενες απόψεις και τοποθετήσεις για τη μεγάλη μάστιγα του αθλητισμού. Μέχρι την επόμενη συνταρακτική αποκάλυψη.
Έχει ενδιαφέρον η στάση που τήρησαν οι αθλητικές εταιρείες-κολοσσοί, υποστηρικτές με τεράστια συμβόλαια των πρωταθλητών και των εθνικών ομάδων του στίβου.
Η Adidas που είναι χορηγός του Γκέι ανακοίνωσε άμεσα από τα κεντρικά της στη Γερμανία ότι διακόπτει το συμβόλαιο με τον Αμερικανό σπρίντερ «ασχέτως εάν υποστηρίζουμε την αθωότητά του μέχρι να αποδειχθεί το αντίθετο».
Η Puma, αντιθέτως, δήλωσε ότι είναι στο πλευρό του Πάουελ διότι «έχουμε εμπιστοσύνη στους ελέγχους αντι-ντόπινγκ της Ομοσπονδίας της Τζαμάικά με την οποία συνεργαζόμαστε». Και διευκρίνισε ότι δεν δεσμεύεται με ατομικό συμβόλαιο με τον Πάουελ ώστε να προχωρήσει σε άλλες ενέργειες.
Αναφέρουμε αυτή τη διαφορετική στάση για να εξηγήσουμε ότι σ΄αυτό το μεγάλο πρόβλημα δεν υπήρξε ποτέ και σε τίποτα μια συγκεκριμένη, ξεκάθαρη και στοχευμένη αμυντική στρατηγική.
Αναλυτές με εμπειρία στο τεράστιο θέμα του ντόπινγκ υποψιάζονται ότι η ιστορία με τους δύο πρωτοκλασάτους αθλητές έχει να κάνει με «μαχαιρώματα» ανάμεσα σε «μεγαλοκαρχαρίες» του χώρου, όπως έχει συμβεί σε άλλες περιπτώσεις στο παρελθόν. «Το ντόπινγκ αποκαλύπτεται όταν κάποιοι θέλουν να αποκαλυφθεί», είναι η κλασσική ατάκα.
Άλλοι θεωρούν ότι ο μοναδικός τρόπος να ξεφουσκώσει αυτό το τεράστιο σύστημα είναι η απελευθέρωσή του στην αγορά και η δυνατότητα να χρησιμοποιεί ο καθένας ό,τι θέλει. Κάτι δηλαδή που εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να γίνει…
Η επιβολή ποινών στις ομάδες θα ήταν μία λύση, αλλά ποιος μπορεί να τιμωρήσει τις ΗΠΑ όταν σχεδόν όλοι οι πρωταθλητές της που έχουν διακριθεί στις μεγάλες διοργανώσεις της τελευταίας 20ετίας έχουν συλληφθεί ντοπαρισμένοι;
Η βιομηχανία της «ντόπας» αντέχει όσο φέρνει χρήμα στους βιομήχανους. Ο πόλεμος εναντίον της συνεχίζεται, αλλά για να νικηθεί ίσως ο μοναδικός τρόπος είναι να «πέσει η αυτοκρατορία από μέσα».
Ο μύθος των υπερφυσικών ηρώων που προωθούνται από τα κέντρα εκμετάλλευσής τους επίσης αντέχει, αλλά μέχρι πόσο θα πιστεύει ακόμη κάποιος μεγαλύτερος από δέκα χρονών ότι, ας πούμε, ο «πεντακάθαρος» Μπολτ κερδίζει περπατώντας τους ντοπαρισμένους αντίπαλούς του;
Στην πραγματικότητα, όλοι θεωρούν ότι οι μεγάλοι αγώνες στο στίβο (και όχι μόνο) είναι διοργανώσεις στις οποίες κερδίζει ο καλύτερος από τους ντοπαρισμένους συμμετέχοντες. Κι αυτή η πεποίθηση χρειάζεται δεκαετίες και πολλά σκληρά «φάρμακα» αποφάσεων για να ανατραπεί…
