Γράφει ο Γιάννης Νικήτας
Tις τελευταίες ημέρες ο ΣΥΡΙΖΑ παραδίδει μαθήματα επικοινωνιακής πολιτικής. Παρότι είναι δεδομένο πως θα υποχωρήσει στη διαπραγμάτευση έχει καταφέρει να πείσει τους Έλληνες πως διαπραγματεύεται επιτυχώς. Χρησιμοποιεί επικοινωνιακά πυροτεχνήματα άνευ πολιτικής ουσίας όπως είναι η πληγωμένη εθνική υπηρηφάνεια ή η απολεσθείσα κοινωνική αξιοπρέπεια των προηγουμένων πέντε ετών. Είναι βέβαιο πως αν αύριο πραγματοποιούνταν εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπαιρνε ποσοστά άνω του 40% επειδή κατάφερε να «υψώσει φωνή» στους Γερμανούς. Φυσικά όσο η ελληνική οικονομία εξαρτάται από το εξωτερικό τότε κάθε σκέψη για σύγκρουση ή ρήξη θα είναι εκτός πραγματικότητας. Για την Ελλάδα καλώς ή κακώς ο συμβιβασμός με τους εταίρους είναι μονόδρομος.
Και αυτό γιατί η ελληνική οικονομία εξαρτάται από τους δανειστές εξαιτίας εγγενών παθογενειών. Η Ελλάδα χρειάζεται διαπραγματευτική ισχύ έναντι της Γερμανίας που τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν έχει λόγω αδυναμίας σύναψης πολιτικών συμμαχιών ώστε να υπάρχει κοινή γραμμή απέναντι στον Γερμανικό οικονομικό μονεταρισμό (ακόμα και οι χώρες με τις οποίες αντιμετωπίζουμε κοινά προβλήματα δεν μας στηρίζουν και ζητούν να τηρήσουμε τα όσα έχουμε συμφωνήσει). Ευελπιστώ να πρυτανεύσει η λογική και ο πολιτικός ρεαλισμός και όχι το συναίσθημα. Μια χώρα συγκρούεται όταν την ευνοεί ο συσχετισμός δυνάμεων σε πολιτικό, οικονομικών και διπλωματικό επίπεδο.
Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει ένα άριστα δομημένο επικοινωνιακό επιτελείο. Από τα πρώτα του βήματα είναι η πώληση των πρωθυπουργικών VIP αεροσκαφών, η απόσυρση των κιγκλιδωμάτων από το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, οι πωλήσεις των ακριβών υπουργικών αυτοκινήτων. Είναι κινήσεις με έντονο πολιτικό και κοινωνικό συμβολισμό. Είναι κινήσεις που θέλει η κοινωνία. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί και αφουγκράζεται τι ζητά επικοινωνιακά η ελληνική κοινωνία. Κατανοεί πως από τις προεκλογικές του δεσμεύσεις θα κάνει ελάχιστα αλλά ξέρει καλά πως παίζεται το επικοινωνιακό παιχνίδι.
