Από τον Γεώργιο Εμ. Δημητράκη
Παρά τις μεγάλες θυσίες και ανείπωτες στερήσεις που υφιστάμεθα την τελευταία 6-ετία και την αυξανόμενη φτωχοποίηση μεγάλου τμήματος της ελληνικής κοινωνίας, παρακολουθούμε ως Λαός με απερίγραπτη απάθεια και αδιαφορία τα τεκταινόμενα εις την Πατρίδα μας. Προφανώς διότι δεν μας ενδιαφέρουν πια ούτε τα αποτελέσματα της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, ούτε οι εθνικές εκλογές, αλλά ούτε ο ανταγωνισμός των Μεγαλο-Καναλιών με τις προσκλήσεις και παρουσιάσεις εις τα παραθυράκια, ποίων; Όλων εκείνων που ευθύνονται για την καταστροφή του Έθνους. Από τα οποία απουσιάζει μόνο ο χειμαζόμενος Ελληνικός Λαός.
Έχω τονίσει επανειλημμένως ότι η Ιστορία είναι η μνήμη και ο καθρέπτης της ανθρωπότητας, ότι η σωστή γνώση και ο σεβασμός αυτής προστατεύει τα έθνη από τις συγχύσεις και τις δυνάμεις του σκότους και της καταστροφής. Η Ιστορία καταγράφει την πορεία του Έθνους, και είναι σημαντική, διότι ως πυξίδα καθοδηγεί τον Λαό.
Οι αρχαίοι πρόγονοί μας ήσαν πτωχοί, απλοί, προσγειωμένοι, για τον λόγο αυτόν πολύ φιλοσοφημένοι άνθρωποι. Τα συγγράμματά των, διαχρονικά και κατανοητά για κάθε άνθρωπο, και τα μεγαλειώδη έργα τους, χάραξαν την πορεία και τον μέλλον της ανθρωπότητας. Το μεγαλείο των προγόνων μας εκλείπει, δυστυχώς, από τους σύγχρονους Έλληνες, πολίτες και πολιτικούς. Ακόμη και από την πνευματική ηγεσία, με τους χρυσοκεντημένους τηβέννους, τις πολλές περγαμηνές συγγραμμάτων, τα οποία όμως δυστυχώς ουδείς πλέον καταλαβαίνει. Η οποία πνευματική ηγεσία εις το σύνολο της εδώ και 4 δεκαετίες «λάμπει» δια της απουσίας της από την δύσκολη περίοδο που διέρχεται το Έθνος μας. Προφανώς, διότι την έχει καταπιεί και αυτήν ο βόθρος του ασυνείδητου και αδηφάγου υλισμού.
Η Πατρίδα μας είναι τώρα μόνη, και ο Λαός μας εκτεθειμένος εις τις απειλές των κερδοσκόπων και των εχθρών του. Για όλη αυτήν την τραγική κατάσταση ευθύνεται όλη η πολιτική ηγεσία της χώρας. Η οποία μετά την μεταπολίτευση δεν φρόντισε να αλλάξει συμπεριφορά και να επωφεληθεί, προς όφελος της Πατρίδος, από την ένταξη της χώρας εις τους νέους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς και τα Όργανα της π.χ. ΕΟΚ, Ε.Ε. Ευρωζώνη, Ευρωκοινοβούλιο, Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κ.λ.π.
Το 1978 ο Γάλλος Πρόεδρος Giscard d´Estaing και ο Γερμανός Καγκελάριος Helmut Schmidt είχαν σοβαρές ενστάσεις για την ένταξη της Ελλάδος εις την Ε.Ο.Κ. Όμως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής τους εξεβίασε, κυρίως τον Helmut Schmidt, με το επιχείρημα, ότι δεν είναι δυνατόν η Ελλάδα με την μεγαλύτερη πολιτιστική συνεισφορά και τον Παρθενώνα να είναι εκτός αυτής της διαδικασίας της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης, και οι χώρες εκείνες που ευθύνονται για τους Παγκοσμίους Πολέμους, υπονοώντας κυρίως την Γερμανία, να είναι εντός της ΕΟΚ.
Οι δύο ηγέτες της Γαλλίας και της Γερμανίας είχαν τότε δίκαιο, ότι η Ελλάδα δεν είναι έτοιμη για να ενταχθεί εις τον Όμιλο των Ισχυρών. Ενέδωσαν όμως εις τον εκβιασμό του Έλληνα Πρωθυπουργού μόνον από σεβασμό προς τον Ελληνικό Πολιτισμό και τον Παρθενώνα, εις το οποίον, κατά κοινή ομολογία όλων, οφείλει η Ευρώπη την ύπαρξή της. Με την υποχώρησή τους αυτή ήθελαν να δώσουν σε εμάς τους Έλληνες μία ευκαιρία να αποδείξουμε τις ικανότητες μας, έχοντες ως πυξίδα τους αρχαίους προγόνους μας, τον πολιτισμό τους και τα έργα τους.
Ο Έλληνας Πρωθυπουργός είχε δίκαιο με την κατάθεση του αιτήματός του. Άδικο όμως, διότι ούτε αυτός, αλλά ούτε και οι επόμενοί του εις την Διακυβέρνησή της χώρας, με όλο το πολιτικό σύστημα και τα Θεσμοθετημένα Όργανα του, δεν σεβάστηκαν το πνεύμα και τους όρους αυτής της ευρωπαϊκής προσπάθειας. Η οποία θα άλλαζε την πορεία της χώρας και τον μέλλον του Ελληνικού Λαού.
Ουδείς σήμερα μπορεί να αμφισβητήσει τα τεράστια λάθη που διέπραξε τον Πολιτικό Σύστημα και όλοι οι Θεσμοί του από την ημερομηνία ένταξης της χώρας μας εις την Ευρωπαϊκή Ένωση. Με τις τεράστιες καταχρήσεις και κατασπαταλήσεις των κοινοτικών κονδυλίων και των εθνικών δανεισμών, την διόγκωση του κρατικού τομέα και της διαφθοράς, με τις χιλιάδες αθετήσεις εφαρμογής των κοινοτικών κανόνων και τα εκατοντάδες εκατομμύρια πρόστιμα, και τέλος η εναντίωσή μας για διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, οι οποίες επί δεκαετίες δεν έχουν καν ξεκινήσει.
Οι Ευρωπαϊκοί Λαοί επί εκατονταετίες καθοδηγούμενοι από το πνεύμα του Ελληνικού Πολιτισμού και του Παρθενώνα εργάζονταν για την αναπτυξιακή τους πορεία προς το μέλλον, σεβόμενοι παράλληλα τον Λαό μας και αποδεχόμενοι αυτόν τώρα ως ισότιμο εις το πλευρό τους εταίρο τους.
Αντιθέτως εμείς, αντί να εκμεταλλευτούμε αυτήν την μοναδική και μεγάλη ευκαιρία, εδώ και 35 χρόνια χρησιμοποιούσαμε την κληρονομιά των προγόνων μας, τον Πολιτισμό και τον Παρθενώνα, ωςχαλί για να θάβουμε κάτω από αυτό όλες τις ατασθαλίες, τις ασυνέπειες, αθετήσεις, όλα τα σφάλματα και τις μπαγαποντιές μας, που είχαν ως συνέπεια αφενός μεν την οπισθοχώρηση και την κατάρρευση της χώρας μας, αφετέρου τον διασυρμό αυτής διεθνώς και την επικίνδυνη τώρα έκθεση της σε εθνικούς κινδύνους.
Ο κοινός άνθρωπος ο οποίος έχει αίσθηση της εθνικής ευθύνης απέναντι του Λαού οφείλει να παραδεχθεί, ότι το σώμα της Ελλάδος έχει προσβληθεί από το καρκίνωμα του πολιτικού συστήματος, το οποίο με τις μεταστάσεις του π.χ. τους αναδυόμενους κάθε τόσο νέους δήθεν πολιτικούς και κομματικούς σχηματισμούς οδηγεί την Πατρίδα μας εις τον θάνατο. Διότι έχει μετατρέψει την χώρα μας σε ένα άγριο, ακαλλιέργητο αγρό, ο οποίος τώρα επί δεκαετίες καλύπτεται από ζημιογόνα ζιζάνια, τα οποία εμποδίζουν την ανάπτυξη καρποφόρων φυτών π.χ. την ανάδειξη νέων εθνικών ηγετών και υγιών πολιτικών δυνάμεων οι οποίες θα αναλάμβαναν την σωτηρία της Ελλάδος.
Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος σπούδασε Πολιτικές, Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία εις την Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά εις την Αθήνα. Απασχολήθηκε επί 5 χρόνια εις την Ομοσπονδιακή Βουλή της Γερμανίας.
