Γράφει ο Σπύρος Μπόικος
Σύμφωνα με καταγγελίες της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων της Ουκρανίας που δημοσιεύει το site “Η σύγχρονη Ρωσία”, η Ουκρανική Διεθνής Ένωση Επαγγελματιών Εκπαιδευτικών απέστειλε επίσημη επιστολή προς την ομογενειακή Ομοσπονδία, ζητώντας τους με επιτακτικό ύφος να ξεχάσουν τα ρωσικά και να χρησιμοποιούν μόνο την ελληνική και την ουκρανική γλώσσα, με βασικό επιχείρημα ότι τα ρωσικά είναι η… γλωσσα του Πούτιν!
Τα όσα γράφονται στην επιστολή είναι τόσο ανεδαφικά που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν γελοία. Σε μια χώρα που, τουλάχιστον ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού είναι ρωσόφωνο, αν όχι η πλειονότητα του πληθυσμού, σε μια χώρα που συνδέεται με βαθιούς ιστορικούς δεσμούς με τη Ρωσία, σε μια χώρα που η σημερινή πρωτεύουσα της αποτελούσε στο παρελθόν την πρωτεύουσα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, το αίτημα να καταργηθεί η ρωσική γλώσσα είναι αδιανόητο. Όπως επίσης αδιανόητο είναι σε οποιαδήποτε χώρα του πλανήτη να γίνονται προσπάθειες για να καταργηθεί οποιαδήποτε γλώσσα. Ας φανταστούμε πχ η Ινδία, που υπέφερε κάτω από το Βρετανικό Στέμμα να προσπαθούσε να απαγορεύσει τη χρήση των αγγλικών.
Ειδικά η ελληνική κοινότητα της Ουκρανίας, η παρουσία της οποίας στην Ουκρανία πάει δυόμιση αιώνες πίσω, στην εποχή που η Μεγάλη Αικατερίνη κάλεσε ελληνικούς πληθυσμούς να εποικίσουν την περιοχή του Αζόφ, έναντι μεγάλων παροχών, προκειμένου να ενισχύσει το ορθόδοξο στοιχείο στην περιοχή, ήταν πάντα ρωσόφωνη.
Η επιστολή της Ένωσης είναι ενδεικτική της πολιτικής ανωμαλίας που υπάρχει στην ουκρανική πολιτική σκηνή. Με την κυβέρνηση του Κίεβου να συνεργάζεται ανοιχτά με ακροδεξιές ομάδες ήταν απλώς ζήτημα χρόνου να τεθούν και τέτοια ζητήματα. Η προσπάθεια της ουκρανικής κυβέρνησης να διαφοροποιηθεί με ο,τιδήποτε το ρωσικό φτάνει σε ακραία επίπεδα εθνικισμού, που, όπως επισημαίνει η πρόεδρος της ελληνικής Ομοσπονδίας Αλεξάνδρα Προτσένκο-Πιτσάτζη, πηγαίνει ακόμη και μέχρι τον γλωσσικό εξτρεμισμό. Αλήθεια, τί προτίθεται να κάνει το Κίεβο; Να ποινικοποιήσει τη χρήση της ρωσικής; Και αν γίνει αυτό, ποιά θα είναι η ποινή, φυλάκιση ή πρόστιμο;
Παραθέτουμε το πλήρες κείμενο της επιστολής της Ουκρανικής Διεθνούς Ένωσης Επαγγελματιών Εκπαιδευτικών και στην συνέχεια την απάντηση της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων της Ουκρανίας, όπως δημοσιεύονται στην “Σύγχρονη Ρωσία”:
# Η επιστολή της Ουκρανικής Διεθνούς Ένωσης Επαγγελματιών Εκπαιδευτικών:
«Οι Έλληνες, οι οποίοι είναι πολίτες της Ουκρανίας, πρέπει – από αλληλεγγύη προς τον λαό της Ουκρανίας – να ξεχάσουν τη γλώσσα του Πούτιν και να γίνουν μέρος της ουκρανικής κοινωνίας, μιλώντας μόνο την
ελληνική και την επίσημη γλώσσα, εμπλουτίζοντας τον πολιτισμό της Ουκρανίας με ελληνικό πολιτισμό και ιστορικό παρελθόν.
Δύο γλώσσες πρέπει να ακούγονται σε κάθε οικογένεια: η μητρική Ελληνική και η κρατική, όπως είναι οι απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όλου του πολιτισμένου κόσμου για εκείνους που ζουν στην επικράτεια μιας άλλης χώρας. Η Ρωσική γλώσσα στην Ουκρανία σήμερα εκλαμβάνεται ως εχθρική από τους Ουκρανούς πολίτες. Η ελληνική οικογένεια θα πρέπει νααγνοήσει την εχθρική γλώσσα του Πούτιν, να εξαλείψει το ξένο πνεύμα, τη γλώσσα και τον πολιτισμό από την καθημερινή ζωή. Σας προσφέρουμε τη δυνατότητα να αρχίσετε τη φροντίδα για τα παιδιά των Ελλήνων εδώ στην Ουκρανία, από το νηπιαγωγείο».
# Η απάντηση της Προέδρου της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων της Ουκρανίας της Αλεξάνδρας Προτσένκο-Πιτσάτζη:
«Η επιστολή μας έχει σοκάρει… Πρώτον, δεν είναι αποδεκτοί οι όροι που χρησιμοποιούνται από τον συγγραφέα της επιστολής. Η Ρωσική γλώσσα για όλους μορφωμένους και πολιτισμένους ανθρώπους σχετίζεται με τα έργα των αθάνατων κλασικών, όπως είναι ο Α. Πούσκιν, ο Ν. Γκόγκολ, ο Λ. Τολστόι, ο Φ. Ντοστογιέφσκι, ο Α. Τσέχοφ, ο Ι. Μπούνιν, και όχι με το όνομα του Πούτιν…
Δεύτερον, ο επιτακτικός τόνος της επιστολής είναι απαράδεκτος. Εγώ η ίδια είμαι καθηγήτρια με 40 χρόνια διδακτικής εμπειρίας, οπότε δεν καταλαβαίνω πώς μπορεί ένας καθηγητής, ένας άνθρωπος που πρέπει να διδάξει τα παιδιά για να δουν τον κόσμο με τα μάτια ορθάνοιχτα, να γράφει, ότι αυτό ή εκείνο το έθνος, «είναι υποχρεωμένο να ξεχάσει τη γλώσσα του Πούτιν»; Τι είναι αυτό – γλωσσικός εξτρεμισμός;
Μπορεί άραγε το γλωσσικό ταμπού μπορεί να είναι στο ίδιο επίπεδο με τις ευρωπαϊκές αξίες, οι οποίες αποτελούν τη βάση μιας δημοκρατικής, ανοικτής και προοδευτικής κοινωνίας; Αυτή είναι μια άμεση παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι Έλληνες της Ουκρανίας έχουν ήδη περάσει από όλες αυτές γλωσσικές διαμάχες, όταν στα 1930 οι σοβιετικές αρχές απαγόρευσαν τις ελληνικές διαλέκτους. Το να απαγορευτεί αυτή ή η άλλη γλώσσα, να εξουδετερώνεται η σημασία του πολιτισμού και της λογοτεχνίας του κάθε έθνους – αποτελεί “προνόμιο” ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος.Και δεν θέλουμε να επαναλάβουμε την ιστορία με τέτοιο τρόπο».
