Χιλιάδες άνθρωποι συνέρρευσαν στους κινηματογράφους της Ντάκα την Παρασκευή, καθώς το κινηματογραφικό μπλοκμπάστερ «Παθάν» του Σαχ Ρουχ Καν βγήκε στις μεγάλες οθόνες, η πρώτη ταινία του Μπόλιγουντ που κυκλοφορεί πλήρως στο Μπαγκλαντές εδώ και περισσότερο από μισό αιώνα.
Το γεμάτο δράση κατασκοπευτικό θρίλερ έσπασε τα ρεκόρ εισπράξεων όταν άνοιξε στην Ινδία τον Ιανουάριο και ο σταρ έχει τεράστιο φανατικό κοινό σε όλο τον κόσμο.
Όμως η Ντάκα απαγόρευσε ταινίες από τη γειτονική χώρα αμέσως μετά την ανεξαρτησία της το 1971, μπροστά στις πιέσεις των ντόπιων κινηματογραφιστών, παρά το γεγονός ότι η Ινδία την υποστήριξε στον πόλεμο ανεξαρτησίας της με το Πακιστάν.
«Είμαι τόσο ενθουσιασμένος επειδή μια ταινία των Χίντι κυκλοφορεί για πρώτη φορά στο Μπαγκλαντές», δήλωσε ο Σαζάντ Χοσέιν, 18 ετών, σε ένα σινεμά της πρωτεύουσας.
«Είμαστε όλοι θαυμαστές του Σαχ Ρουκ Χαν. Για πρώτη φορά θα παρακολουθήσω τον Σαχ Ρουχ Καν σε μια γιγαντοοθόνη».
Οι κινηματογράφοι του Μπαγκλαντές έχουν περιέλθει σε απότομη παρακμή, με τις κακής ποιότητας τοπικές ταινίες να μην μπορούν να φτάσουν τη λάμψη και τη γοητεία του Μπόλιγουντ ή να προσελκύσουν το κοινό, και με τον γηραιό Σακίμπ Καν να είναι ο μόνος αξιόλογος σταρ.
Ορισμένοι κινηματογράφοι στράφηκαν ακόμη και στην παράνομη προβολή πορνογραφίας για να προσπαθήσουν να παραμείνουν βιώσιμοι, αλλά περισσότεροι από 1.000 έχουν κλείσει τις πόρτες τους τα τελευταία 20 χρόνια, πολλοί από αυτούς για να μετατραπούν σε εμπορικά κέντρα ή διαμερίσματα.
Στην κινηματογραφική αίθουσα Μοντχουμίτα, που κάποτε ήταν η πιο πολυτελής κινηματογραφική αίθουσα της Ντάκα, τοξικομανείς της ηρωίνης κάθονταν έξω αυτή την εβδομάδα μπροστά από αφίσες για το Τζιν, μια ταινία του Μπαγκλαντές που μόλις κυκλοφόρησε.
«Έχω πολλά χρόνια να δω τόσο φτωχό πλήθος», δήλωσε ένας υπάλληλος του κινηματογράφου. «Μόνο μερικές σειρές ήταν γεμάτες. Κανείς δεν παρακολουθεί αυτές τις τοπικές ταινίες τέχνης ή ταινίες με φτωχές ιστορίες».
Οι κινηματογράφοι αποτελούσαν παλαιότερα βασικό πυλώνα της κοινωνικής ζωής του Μπαγκλαντές.
«Αυτή η αίθουσα ήταν σαν ένα μεγάλο σημείο συνάντησης της κοινότητας της παλιάς Ντάκα», δήλωσε ο Πραδίπ Ναραγιάν στο AFP στο Manoshi Complex, μια κινηματογραφική αίθουσα 100 ετών που μετατράπηκε σε αγορά το 2017.
«Οι γυναίκες συνήθιζαν να έρχονται τη νύχτα για να παρακολουθήσουν ταινίες εδώ. Οι μητέρες και οι αδελφές μας από τις γειτονικές περιοχές έρχονταν εδώ, και όταν η παράσταση τελείωνε τα μεσάνυχτα ή στις 12:30 τη νύχτα, έμοιαζε με πανηγύρι εδώ».
«Μια γυναίκα γέννησε ακόμη και ένα παιδί σε αυτή την αίθουσα κινηματογράφου. Τέτοια ήταν η τρέλα για τις ταινίες τότε».
«Το μονοπώλιο καταστρέφει τις επιχειρήσεις»
Οι αρχές επιχείρησαν να άρουν την απαγόρευση των ινδικών ταινιών το 2015, όταν προβλήθηκαν δύο επιτυχίες του Μπόλιγουντ – «Καταζητούμενοι» και «Οι τρεις ηλίθιοι» αλλά οι διαμαρτυρίες των τοπικών κινηματογραφικών αστέρων ανάγκασαν τις αίθουσες να σταματήσουν τις προβολές.
Η κυβέρνηση εξέδωσε τελικά διάταγμα τον περασμένο μήνα που επιτρέπει την εισαγωγή 10 ταινιών ετησίως από την Ινδία ή από χώρες της Νότιας Ασίας.
«Στο Πακιστάν ο αριθμός των κινηματογράφων μειώθηκε κάποτε σε 30-35. Τότε επέτρεψαν την εισαγωγή ινδικών ταινιών Χίντι», δήλωσε ο υπουργός Πληροφοριών Χασάν Μαχμούντ.
«Από τότε ο αριθμός των κινηματογράφων αυξήθηκε σε περίπου 1.200 και το επίπεδο των πακιστανικών ταινιών επίσης βελτιώθηκε».
Το «Παθάν» κυκλοφόρησε σε 41 αίθουσες σε όλη τη χώρα και πολλές προβολές στην πρωτεύουσα ήταν ήδη sold out, δήλωσε ο διανομέας Ανόννο Μαμούν.
Το να επιτραπεί η προβολή ταινιών Μπόλιγουντ θα αποδειχθεί «παιχνίδι που αλλάξει τα δεδομένα», δήλωσε στο AFP. «Όλοι αγαπούν τις ταινίες Χίντι εδώ. Πολλοί αγαπούν επίσης τις ταινίες της νότιας Ινδίας», δήλωσε.
Ο ιδιοκτήτης του κινηματογράφου Μοντχουμίτα, Μοχάμεντ Ιφτεκχαρούντν – πρώην πρόεδρος της Ένωσης κινηματογραφικών εκδοτών του Μπανγκλαντές, ελπίζει σε ανάκαμψη της επιχειρηματικής δραστηριότητας.
«Νομίζω ότι 200-300 ακόμη κινηματογραφικές αίθουσες θα επαναλειτουργήσουν μετά από αυτό», δήλωσε.
«Το μονοπώλιο καταστρέφει τις επιχειρήσεις. Όταν υπάρχει ανταγωνισμός, θα υπάρχουν επιχειρήσεις».
Όμως οι κινηματογραφιστές του Μπαγκλαντές έχουν θορυβηθεί από την προοπτική αυτή, με ορισμένους να απειλούν να διαμαρτυρηθούν φορώντας λευκά σάβανα θανάτου για να συμβολίσουν το τέλος της τοπικής βιομηχανίας.
«Δεν γνωρίζουν για την κινηματογραφική βιομηχανία του Νεπάλ;» ρώτησε ο σκηνοθέτης Χιτζίρ Χαγιάτ Χαν.
«Δεν βλέπουν ότι η μεξικανική κινηματογραφική βιομηχανία καταστράφηκε μετά το άνοιγμα της αγοράς (στα προϊόντα του Χόλιγουντ);»
Παρόλα αυτά, υπάρχει αναμφίβολα ανικανοποίητη ζήτηση από το κοινό.
Ο υπάλληλος του τμήματος δασών Ραζ Άχμεντ, 30 ετών, ταξίδεψε 250 χιλιόμετρα από την Κούλνα στο νότιο Μπαγκλαντές για να δει το «Παθάν», αλλά δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει εισιτήριο.
«Αισθάνομαι πολύ άσχημα», δήλωσε. «Περίμενα πολλές ημέρες για να δω τον Σαχ Ρουχ Καν στη μεγάλη οθόνη».
Πηγή: AFP
