H ελληνική κρίση αλλά και η αποτυχία να προχωρήσει σε συμφωνία για τον προϋπολογισμό του 2013, δεν είναι τα μόνα προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μέσα σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί το ολοένα και αυξανόμενο πρόβλημα μεγάλων τμημάτων κρατών μελών, τα οποία προωθούν τάσεις ανεξαρτητοποίησης, με αποτέλεσμα να βάζουν μια ακόμη βόμβα στα θεμέλια του καλοταϊσμένου μεν αλλά καθόλα δυσκίνητου συστήματος των Βρυξελών.
Οι χθεσινές εκλογές στην Καταλονία της Ισπανίας αναδεικνύουν ένα πρόβλημα που η ΕΕ έχει αποφύγει να αντιμετωπίσει με τη σοβαρότητα που του αξίζει.
Όλη η Ευρώπη έχει τα χάλια της , αλλά η Ισπανία έχει χειρότερα. Η Καταλονία είναι σε ακόμη χειρότερη κατάσταση με τα δημόσια οικονομικά και το τραπεζικό της σύστημα να βρίσκονται στα πρόθυρα της κατάρρευσης εδώ και χρόνια.
Παρόλα αυτά, πολλά από αυτά τα προβλήματά της οφείλονται στο γεγονός ότι για χρόνια καλείται να τραβάει το βάρος για την υπόλοιπη Ισπανία, έχοντας εμπορικό πλεόνασμα με την υπόλοιπη χώρα ύψους 30 δις Ευρώ και χάνοντας το 10% του ΑΕΠ της σε μεταφερόμενα στην υπόλοιπη χώρα προγράμματα.
Αυτός είναι και ο λόγος που ο Αρτούρ Μας, επικεφαλής της Καταλανικής κυβέρνησης προκήρυξε πρόωρες εκλογές ζητώντας αυξημένη πλειοψηφία για να προχωρήσει σε δημοψήφισμα για ανεξαρτησία από την υπόλοιπη Ισπανία.
Με βάση τα αποτελέσματα αντί για αυξημένη πλειοψηφία έχασε και λίγες έδρες από αυτές που κατείχε. Όμως μαζί με το δεξιό κόμμα ERC, που προωθεί ανεξαρτησία, με ακόμη πιο σκληρό τρόπο μπορεί να σχηματίσει ένα μεγάλο συνασπισμό απόσχισης.
Το Καταλανικό Πρόβλημα έρχεται να προστεθεί σε άλλα παρόμοια αποσχιστικά προβλήματα στον ευρωπαϊκό χώρο, όπως στη Σκωτία και τη Φλαμανδία στο Βέλγιο.
Παρά το γεγονός ότι σε όλες αυτές τις περιοχές μιλάνε για παραμονή των νέων ανεξάρτητων οντοτήτων στην ΕΕ, είναι εύκολο να δει που έχει μισανοίξει το κουτί της Πανδώρας στην Ευρώπη.
