Γράφει ο Γιάννης Νικήτας
Ένα από τα θεμελιώδη προβλήματα του Ελληνικού Κράτους και είναι πως η εκάστοτε κυβέρνηση δεν έχει συνέχεια και συνέπεια. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα πως μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 η νέα ελληνική κυβέρνηση επιχειρεί να ανατρέψει όλα τα προηγούμενα δεδομένα στο κομμάτι των συμφωνιών με τους εταίρους- δανειστές. Φυσικά, κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει κι αυτό διότι παρά την λαϊκή εντολή για αλλαγή πλεύσης στο οικονομικό πρόγραμμα οι δανειστές αρνούνται να διαφοροποιήσουν την πολιτική τους με το σκεπτικό πως η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση έχει υποχρέωση πολιτική και νομική να σέβεται τις δεσμεύσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Και επειδή κακά τα ψέματα η διαπραγμάτευση είναι ζήτημα πολιτικών συσχετισμών η ελληνική κυβέρνηση είναι αναγκασμένη ούτως ή άλλως να υποχωρήσει αργά ή γρήγορα. Ας το πράξει γρήγορα ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι όποιες απώλειες σε οικονομικό επίπεδο. Η έλλειψη ρευστότητας σε συνδυασμό με την αστάθεια και την αβεβαιότητα έχουν προκαλέσει μεγάλη ζημιά στην ελληνική οικονομία τους τελευταίους μήνες.
Η άμεση σύναψη συμφωνίας αποτελεί εθνικό χρέος. Οφείλουμε άμεσα να θεραπεύσουμε την πληγή που ακούει στο όνομα αφερεγγυότητα καθώς η μη συνέχεια και συνέπεια του κράτους οδηγεί σε εικόνα τριτοκοσμικού κράτους. Η συνέχεια και η συνέπεια είναι αυτή που θα επιτρέψει στους εκάστοτε εταίρους να αντιμετωπίζουν διαφορετικά την οποιαδήποτε μελλοντική κυβέρνηση δίχως παράλογες ή πιεστικές απαιτήσεις.
