Γράφει ο Γιώργος Ευγενίδης
Φανερά, η «ανώτατη κυβερνητική πηγή» (δηλαδή, ο εξής ένας για να μην κοροϊδευόμαστε), έλεγε σε δημοσιογραφικό πηγαδάκι στο περιθώριο της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ πως η Μέρκελ θα αναγκαστεί να παρέμβει στο ζήτημα της ελληνικής αξιολόγησης, μιας και δεν θέλει να πάει σε εκλογές με ανοιχτό το ζήτημα. Η συλλογιστική πατάει στο ότι η καγκελάριος θέλει να έχει να αφηγείται ένα ευρωπαϊκό success story, ενώ άλλοι εκτιμούν πως μια επανάκαμψη του Grexit, λόγω και της εμμονής του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, μπορεί να διώξει κεντρογενείς ψηφοφόρους προς τον Μάρτιν Σουλτς.
Μύχιος πόθος δε του Μαξίμου είναι ο εξής ένας: ο Σουλτς να είναι πρώτος και να καταφέρει να σχηματίσει κυβέρνηση με τους Πράσινους και το κόμμα της Αριστεράς. Επειδή όμως η στήλη κάτι ξέρει από τη γερμανική πολιτική σκηνή, οφείλει να προειδοποιήσει τους μαξιμινούς αναγνώστες της πως πάνε να κάνουν μοιραίο λάθος.
Η συλλογιστική για τη Μέρκελ είναι σωστή μόνο στο ένα σκέλος: πως θέλει όσο το δυνατόν λιγότερα προβλήματα με την Ελλάδα, γιατί έχει σοβαρότερα πράγματα να ασχοληθεί. Από εκεί και πέρα όμως αρχίζουν πάλι οι εσφαλμένες εντυπώσεις. Δεν ξέρω αν στο Μαξίμου είναι αφελείς, προτάσσουν την επιθυμία έναντι της πραγματικότητας ή ακούνε πολύ κακές συμβουλές. Ο Σόιμπλε, ας πούμε, έχει κάθε λόγο να κάνει την Ελλάδα πρώτο θέμα πριν από τις εκλογές. Η γερμανική κοινή γνώμη έχει κουραστεί με το ελληνικό δράμα, αυτός θα εμφανιστεί άτεγκτος, θα μπετονάρει διαρροές δυσαρεστημένων που νομίζουν πως η Γερμανία μας χαρίζει λεφτά προς την Εναλλακτική για τη Γερμανία και τους Φιλελεύθερους. Eπίσης, στο ίδιο πλαίσιο θα εμφανίζει κάθε επικριτή του ως δυνητικό δότη δισεκατομμυρίων των «Γερμανών φορολογουμένων» στους Έλληνες «που δεν κάνουν μεταρρυθμίσεις» αβρόχοις ποσί. Και, στο μεταξύ, η Ελλάδα θα πρέπει τον Ιούλιο να πληρώσει κοντά 7 δις στην ΕΚΤ. Αδύνατα πράγματα.
Από εκεί και πέρα όμως, μέχρι να γίνει κυβέρνηση ο Σουλτς, εμείς θα έχουμε χρεοκοπήσει. Βλέπετε, οι εκλογές γίνονται τέλος Σεπτέμβρη και μέχρι να βρεθεί ο κυβερνητικός συνασπισμός και να καθαρογραφεί η προγραμματική συμφωνία μεταξύ των εμπλεκόμενων κομμάτων στη Γερμανία, θα φτάσει Δεκέμβριος. Μπορούμε να περιμένουμε ως τότε; Αν το δοκιμάσουν στο Μαξίμου, θα καούμε στον χυλό και μετά θα φυσάμε και το γιαούρτι.
Τέλος, δεν αντιλαμβάνομαι ακόμα δύο πράγματα: από πού προκύπτει η αισιοδοξία πως ο Σουλτς θα κερδίσει και από πού προκύπτει επίσης πως τα νούμερα βγαίνουν, ώστε να προκύψει αυτή η τρικομματική συνεργασία. Εκτός του ότι ο Σουλτς το επόμενο διάστημα θα “διορθωθεί” σε πιο λογικά νούμερα, θα είναι έκπληξη αν καταφέρει να κερδίσει τη Μέρκελ. Επίσης, Πράσινοι και Αριστερά θα πρέπει να ανεβάσουν τα δικά τους ποσοστά, διότι μέχρι στιγμής, ο Σουλτς παίρνει πίσω ψηφοφόρους του SPD που είχαν καταφύγει σε αυτά τα κόμματα, εξασθενώντας τα, δεν παίρνει όμως πίσω ψηφοφόρους του που έφυγαν π.χ. προς την Εναλλακτική για τη Γερμανία, ενώ και από το CDU θα έχει μικρές εισροές.
