Όσοι εκείνα τα ωραία χρόνια, αντί να καταξοδεύεστε μόνο σε μπουζουκλερί, χλιδάτα αυτοκίνητα και φιρμάτα ρούχα, είχατε την ωραία, και μοναδικής εμπειρίας συνάμα, ιδέα να ταξιδέψετε σε χώρες εκτός ΕΕ, ειδικά σε χώρες της Ανατολής ή με έντονο το ανατολίτικο στοιχείο, θα γνωρίζεται πολύ καλά τη σημασία του παζαριού. Μια ολόκληρη μέχρι τελικής πτώσεως ιεροτελεστία! Ε, εντάξει ο κάθε έμπορος πιθανόν και να είχε στο νου του από την αρχή μέχρι που θα έφτανε σε μείωση της τιμής, αλλά τι σημασία έχει; Ήταν όλοι ευχαριστημένοι από το τελικό αποτέλεσμα. Κι όλοι είχαμε να λέμε με καμάρι για το πόσο σκληρά παζαρέψαμε…
Εντός της εγχωρίου αγοράς ούτε λόγος για παζάρι (μα τι είμαστε δευτεράτζες, για όνομα!!!) Πως να αντέξει κανείς το υποτιμητικό ύφος του πωλητή σε μια τέτοια περίπτωση; Άσχετα βεβαίως αν με μια σου αγορά μπορεί να τζίραρες υψηλά ποσά, γεγονός που άνετα θα μπορούσε να δικαιολογήσει έστω μια εκπτωσούλα τόση δα…. Τίποτα, καταπίναμε αμάσητη την τιμή, και νιώθαμε και καλά που μπορούσαμε να ξοδεύουμε τόσα.
Σήμερα, πέρα από το ότι αρκετοί έχουν αρχίσει να βαράνε το κεφάλι τους για τις μ@λ@κ@@ς του παρελθόντος, ελλείψει χρημάτων η προσέγγιση διαφοροποιείται και ναι, το παζάρι επιστρέφει δυναμικά. Και για όσους έχουν ενδοιασμούς να πουν με αυτόν τον κομψό τρόπο «έλα φίλε μου , χαλάρωσε δεν θα γίνεται να βγάλεις το μεροκάματό σου μόνο από μένα», έρχονται έρευνες να πιστοποιήσουν το φαινόμενο και να τους απελευθερώσουν.
Όπως αναφέρει η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου η τελική τιμή πώλησης του αγαθού διαφέρει σε σημαντικό βαθμό από την αναγραφόμενη τιμή, αφού ο καταναλωτής δεν αγοράζει πλέον εάν δεν επιτύχει πρώτα περαιτέρω μείωση στην τιμή (τιμή ταμείου κατόπιν διαπραγμάτευσης). Η σύγκριση μεταξύ της τιμής ταμείου (αναγραφόμενης) του 2012 και του 2011 αναδεικνύει την μεγάλη πτώση των τιμών στα είδη ένδυσης και υπόδησης που ξεπερνά το 20%.
Σε σχέση με το 2011 η διαπραγμάτευση (το παζάρι) της τιμής έχει λάβει σχεδόν καθολικό χαρακτήρα, ακόμα και σε προϊόντα με εξαιρετικά χαμηλές τιμές. (π.χ. αξίας 3 ευρώ). Μάλιστα ακόμη και στη νέα χαμηλότερη τιμή που πετυχαίνουν οι καταναλωτές κατόπιν διαπραγμάτευσης ζητούν απόδειξη.
Αυτά τα ωραία λοιπόν συμβαίνουν στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις του κλάδου που προσπαθούν με νύχια και με δόντια να κρατηθούν στη ζωή κι αποτυπώνουν με τον καλύτερο τρόπο τη δραματική κατάσταση που βιώνει μεγάλο μέρος του πληθυσμού.
