Γράφει ο Γεράσιμος Ταυρωπός
Σε τι αποσκοπούσε το χθεσινό νέο διάγγελμα του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα; Επί της ουσίας δεν κόμισε κάποια νέα πολιτική θέση σε οποιοδήποτε ζήτημα. Τότε λοιπόν γιατί έγινε; Για έναν πολύ απλό λόγο: για να δώσει τέλος σε μια εν εξελίξει «ανταρσία» κυβερνητικών και ανώτερων κομματικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, που πίεζαν αφόρητα για άμεση συμφωνία και μη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος – και μάλιστα με την αντίστροφη σειρά: να ανακοινωθεί «μονομερώς» η μη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος, ώστε να γίνει εφικτή η άμεση συμφωνία.
Το ότι 3 ευρωβουλευτές (Παπαδημούλης, Χρυσόγονος, Κούλογλου) και 5 μέλη του υπουργικού συμβουλίου (Δραγασάκης, Σταθάκης, Μάρδας, Πανούσης) εκφράστηκαν υπέρ του «πακέτου» μη διεξαγωγή δημοψηφίσματος – άμεση συμφωνία, συνιστά από μόνο του μείζονα κυβερνητική κρίση. Αυτό όμως που έκανε και κάνει τα πράγματα εντελώς έκρυθμα, είναι το γεγονός ότι η διαφωνία δεν εκφράστηκε απλώς στις εσωτερικές συζητήσεις, αλλά εντάχθηκε σαφώς στην αντίστοιχη ενορχηστρωμένη προσπάθεια των δυνάμεων του ΟΧΙ και δημιούργησε την αίσθηση ότι υπήρξε «συντονισμός» με «σεσημασμένα» μνημονιακά κέντρα – αρχικά η επιστολή Χρυσόγονου και στη συνέχεια τα ρεπορτάζ με την ακριβή ονοματολογία των διαφωνούντων με το δημοψήφισμα πέρασαν όλα μέσα από το «Βήμα», μη αφήνοντας κανένα περιθώριο για παρερμηνείες περί της προέλευσης της πηγής…
Αν μιλούσαμε με την παραδοσιακή ορολογία της Αριστεράς, θα λέγαμε ότι «έβγαλαν τη διαφωνία προς τα έξω», αλλά δεν πρόκειται μόνο γι’ αυτό – εξάλλου, αυτό είναι κατοχυρωμένο στον ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ έχει καταγράψει τρία «βαριά κρατούμενα»: Πρώτο, ότι οι διαφωνούντες ευρωβουλευτές, με την πιο εγγυημένη θητεία, έπαιξαν εκ του ασφαλούς το ρόλο της «εμπροσθοφυλακής» στην όλη «επιχείρηση». Δεύτερο, ότι το «Βήμα» είχε προνομιακή ενημέρωση για τις κινήσεις τους. Τρίτο, ότι οι του υπουργικού συμβουλίου αντί να θέσουν χωρίς θόρυβο τις παραιτήσεις τους στη διάθεση του πρωθυπουργού και να εκφράσουν ανοιχτά τη διαφωνία τους από Δευτέρα, δέχθηκαν αν αξιοποιηθούν από το ΟΧΙ με τρόπο που θύμιζε ενορχηστρωμένη «αποστασία».
Το κλίμα πλέον στην κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ είναι εκρηκτικό εναντίον των «ανταρσιών», και μόνο οι ανάγκες αποφυγής της εσωστρέφειας στις εναπομένουσες λίγες μέρες μέχρι το δημοψήφισμα κατασιγάζει τις φωνές που ζητούν την «κεφαλήν τους επί πίνακι».
Κατά κοινή πλέον εκτίμηση όχι μόνο δεν πρόκειται να κλείσει, αλλά το θέμα θα ανοίξει με βιαιότητα αμέσως μετά το δημοψήφισμα και θα διευθετηθεί «επεισοδιακά». Τι ακριβώς θα γίνει, θα εξαρτηθεί προφανώς από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ μπαίνει σε αναπότρεπτη πορεία μεγάλης κλίμακας εσωτερικών αναταράξεων και «ξεκαθαρισμάτων»…
Υ.Γ. Οι επίσημες πλέον δηλώσεις των δανειστών ότι δεν θεωρούν την κυβέρνηση Τσίπρα «αξιόπιστο συνομιλητή» και ότι περιμένουν να συζητήσουν με μια άλλη κυβέρνηση (!!!) τελειώνουν κάθε συζήτηση περί συμφωνίας και αφορούν το έδαφος κάτω από τα πόδια των «ανταρσιών», αποδεικνύοντας ότι για τους δανειστές το πρόβλημα ήταν εξαρχής η κυβέρνηση και όχι το «τρεις το λάδι τρεις το ξίδι» των μέτρων…
