Η συντριβή της Ρεάλ από την Ντόρτμουντ ήταν ακόμη πιο ηχηρή από την πανωλεθρία της Μπαρτσελόνα, ένα βράδυ νωρίτερα, στο Μόναχο. Η απόλυτη ισπανική υποχώρηση επί γερμανικού εδάφους και το ισπανικό clasico σε ευρωπαϊκή διοργάνωση μπορεί να περιμένει. Εκτός αν ο Πλατινι με…«νομοσχέδιο-σκούπα» επιβάλλει άμεσα μικρό τελικό στο Τσάμπιονς Λιγκ!
Για την ισχύ της Μπάγερν και την παρουσία της σε επίπεδο πλήρους ανταγωνισμού των ισπανικών κολοσσών, η εξήγηση έχει να κάνει με την τεράστια οικονομική ευρωστία των Βαυαρών.
Για την έκρηξη της Ντόρτμουντ, τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Όχι ότι και στη Βεστφαλία δεν ρέει το χρήμα ή δεν υπάρχουν παίκτες πρώτης γραμμής. Μιλάμε για ένα σύλλογο που έχει πάντοτε γεμάτο γήπεδο, είναι σε διαρκή πρόοδο και ανάπτυξη σε κάθε τομέα τα τελευταία χρόνια, έχει πάρει τίτλους.
Το μυστικό στην Ντόρτμουντ είναι άλλο και είναι καθαρά ποδοσφαιρικό. Επένδυσε σε έναν από τους πιο αξιόλογους τεχνικούς του γερμανικού ποδοσφαίρου, τον Γιούργκεν Κλοπ, στήριξε τον ίδιο και τις επιλογές του και λειτούργησε με βάση τον κανόνα της υπομονής.
Η περσινή Ντόρτμουντ που διασύρθηκε στο Τσάμπιονς Λιγκ, μένοντας τελευταία στον όμιλο και χάνοντας 3-1 στο Καραϊσκάκη από τον Ολυμπιακό, δεν άλλαξε παρά ελάχιστα. Προπονητής ίδιος, αμυντική γραμμή ακριβώς ίδια, βαρύ πυροβολικό πάντα ο Λεβαντόφσκι, στο κέντρο σχεδόν οι ίδιοι. Μόνο Καγκάβα και ο Πέρισιτς έφυγαν, ήρθε ο Ρόις.
Τα αποτελέσματα αυτής της απόφασης τα εισπράττει φέτος σε ωραίο θέαμα, αυτοματισμούς στο γήπεδο και φυσικά αποτελέσματα σαν το χτεσινό που τη φέρνει εκτός απροόπτου στον τελικό του Γουέμπλεϊ. Απέναντι στην Μπάγερν, στην οποία έδωσε προ ημερών τον Γκέτσε και ίσως πουλήσει τον Λεβαντόφσκι, αν και λογικά δεν πρόκειται να κάνει τόσο θεαματικές διαφοροποιήσεις στο ρόστερ της, αλλάζοντας μια πετυχημένη συνταγή…
