Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπαλτάς
Φαίνεται πως η τραγωδία στη Μεσόγειο, με εκατοντάδες νεκρούς, όπως πιθανολογείται, μετανάστες, ενεργοποίησε τους μηχανισμούς της Ευρώπης, οι οποίοι μέχρι σήμερα έκλειναν τα μάτια τουλάχιστον στο πεδίο των πολιτικών και νομοθετικών πρωτοβουλιών.
Έκτακτο και διευρυμένο συμβούλιο των υπουργών Εσωτερικών και Εξωτερικών της ΕΕ θα πραγματοποιηθεί τις επόμενες μέρες, προκειμένου να δρομολογηθεί ένα νέο πλαίσιο αντιμετώπισης των μεταναστευτικών-προσφυγικών κυμάτων.
Πυρετώδεις διεργασίες μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των κρατών – μελών της ΕΕ βρίσκονται σε εξέλιξη μετά το τραγικό γεγονός του νέου ναυαγίου ανοιχτά των λιβυκών ακτών, στο οποίο κατά τις εκτιμήσεις έχουν χάσει τη ζωή τους πάνω από 700 άνθρωποι. Στην Αθήνα, οι τελευταίες δραματικές εξελίξεις, αλλά και γενικότερα η ελληνική πολιτική στο πρόβλημα των μεταναστευτικών – προσφυγικών ροών θα τεθούν προς συζήτηση κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη αύριο το πρωί. Η ελληνική κυβέρνηση, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, επεξεργάζεται τον δικό της οδικό χάρτη, τον οποίο θα συζητήσει με τους εταίρους, ενώ τόσο η Ιταλία όσο και η Ισπανία, η Κύπρος και η Μάλτα έχουν τους ίδιους προβληματισμούς, σύμφωνα με το newsit.gr
Άλλωστε ο ίδιος ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι, ζήτησε έκτακτη σύνοδο των Ευρωπαίων ηγετών σχετικά με το πολύνεκρο ναυάγιο, τοποθετώντας εντατικά πλέον στο τραπέζι των συνομιλιών των Ευρωπαίων ηγετών το καυτό πρόβλημα της μεταναστευτικής ροής που οι χώρες του νότου αντιμετωπίζουν σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από την υπόλοιπη Ευρώπη. Παράλληλα ήταν λάβρος απέναντι στην ΕΕ την οποία κατήγγειλε ότι έχει αφήσει την Ιταλία μόνη να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της μετανάστευσης. Εχθές το βράδυ ο Αλέξης Τσίπρας έκανε έκκληση προς την Ευρώπη να σκύψει επιτέλους στο πρόβλημα και να βοηθήσει τις χώρες του Νότου.
Όσο και αν ακούγεται μακάβριο, ο θάνατος αυτών των 700, όπως εκτιμάται, ανθρώπων να είναι επιτέλους μια ευκαιρία για την Ευρώπη να ανοίξει τα μάτια της μπροστά στο πραγματικό πρόβλημα και να βοηθήσει και την Ελλάδα και τις υπόλοιπες νοτιοευρωπαικές χώρες να αντιμετωπίσουν αυτό το αδιέξοδο. Η συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ δεν μπορεί πλέον να συνεχίσει να υπάρχει σε καμία πολιτική, ηθική και ανθρωπιστική βάση.
