Eνώ στην Ελλάδα του δημοσιονομικού ελλείμματος και των διεθνών οικονομικών πιέσεων, αποτελούν μείζον θέμα τα πυρά που ρίχνει η ΕΥΔΑΠ στο Δημόσιο και στους Δήμους-οφειλέτες της, καθώς τα χρέη είναι υπέρογκα, και βάζει έτσι τους Έλληνες στα «προεόρτια» για την υποδοχή του νέου χρόνου, αφενός μεν με την εταιρία ν’ απειλεί ότι θα διακόψει την παροχή νερού στους Δήμους κι αφετέρου να μην αποκλείει το ενδεχόμενο να μετακυλήσει το χρέος στους καταναλωτές, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών ετοιμάζεται να γιορτάσει με λαμπρότητα το 2013 ως το Διεθνές Έτος για τη Συνεργασία στο Νερό.
Και βέβαια, δικαίως ο ΟΗΕ ανακηρύττει μια χρονιά σε διεθνή αναφορικά με τη συνεργασία στο πολυτιμότερο φυσικό αγαθό, υπογραμμίζοντας μέσα σ’ όλα την αναγκαιότητα για κάλυψη των αναγκών στην παροχή πόσιμου νερού και διανομής του σε μέρη του κόσμου όπου ακόμη θεωρείται είδος πολυτελείας. Είναι ίσως η μόνη εκκρεμότητα που έχουν οι ανεπτυγμένες χώρες απέναντι στις αναπτυσσόμενες, σε μια εποχή που το υδάτινο στοιχείο έχει γίνει trendy κι έχει συνδεθεί με τη διακρατική συνεργασία (ή διαμάχη) στη διαχείρισή του (διασυνοριακά ποτάμια, λίμνες), τη διπλωματία του νερού, την εκπαίδευση για τη βιώσιμη χρήση του, την ανάπτυξη εθνικών και διεθνών νομοθετικών πλαισίων στη διαχείρισή του και τις χρηματοδοτήσεις.
Αν η λέξη «χρηματοδοτήσεις» ηχεί γλυκά στ’ αυτιά του νεοέλληνα, αφού άλλωστε μ’ αυτές γαλουχήθηκε για δεκαετίες, θα έχει πραγματικό ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε ποιος θα χρηματοδοτήσει την κάλυψη των χρεών και τις ανάγκες για παροχή νερού σε δημόσιους χώρους (πάρκα, κλπ) ιδιαίτερα τους πολύ ζεστούς μήνες. Θα χρειαστεί, άλλωστε, να δροσιστούν τα 2,2 εκατομμύρια καταναλωτών της Αττικής καθώς κανείς δεν αποκλείει ότι δεν θα παραλάβουν τους «καυτούς» λογαριασμούς από τις αρχές του έτους.
