Γράφει ο Γιάννης Νάκος</em>
Ενα ακόμα επεισόδιο που δοκιμάζει την συνοχή της Νέας Δημοκρατίας, με αφορμή την επικείμενη ανάδειξη της νέας ηγεσίας, γράφτηκε την Τρίτη, με την παραίτηση του κ. Κώστα Καραγκούνη από τη θέση του εκπροσώπου Τύπου του κόμματος. Ο κ. Καραγκούνης ανέλαβε χρέη εκπροσώπου της Ν.Δ. μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου, αποτελώντας στην πορεία έναν εκ των στενών συνεργατών του τότε προέδρου κ. Αντώνη Σαμαρά.
Η αλλαγή σκυτάλης, μετά το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, είδε τον κ. Καραγκούνη να παραμένει μεν στη θέση, καθώς ο κ. Μεϊμαράκης δεν άλλαξε το επιτελείο που παρέλαβε από τον κ. Σαμαρά, ωστόσο ο ρόλος του εκπροσώπου άρχισε να περιορίζεται σταδιακά, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της επικοινωνίας περνούσε στα χέρια των επιτελών του κ. Μεϊμαράκη και της κ. Πηνελόπης Γαβρά. Στην συνέχεια ο κ. Καραγκούνης ναι μεν έδωσε το «παρών» στην παρουσίαση της υποψηφιότητας Μεϊμαράκη, ωστόσο παρέμενε εκ των στενών συνομιλητών του κ. Σαμαρά. Το όνομά του, δε, ήταν μεταξύ αυτών που συζητήθηκαν προκειμένου να είναι υποψήφιοι για την προεδρία της Ν.Δ. Η αποχώρησή του, επισήμως για… τυπικούς λόγους, προφανώς σχετίζεται με τις τεταμένες σχέσεις στο εσωτερικό της Ν.Δ., που αποκαλύπτονται από τη στιγμή που εκκίνησε η διαδικασία διαδοχής. Κατά πληροφορίες, ο κ. Καραγκούνης δεν αποκλείεται, πολύ σύντομα, να τοποθετηθεί υπέρ συγκεκριμένου υποψηφίου, που δεν θα είναι ο κ. Μεϊμαράκης.
Δυστυχώς μέχρι στιγμής η εσωστρέφεια δείχνει να υπερνικά και να κατακλύζει την μεγάκη Κεντροδεξιά παράταξη, καθώς αντί κάθε ημέρα να διαβάζουμε τίτλους από τις θέσεις και τα επιχειρήματα των υποψηφίων, διαβάζουμε για προσωπικές αψιμαχίες, για υπόγειες κόντρες και πηγαδάκια και για καλά κρυμμένες συμμαχίες που θα αποκαλυφθούν στο εγγύς μέλλον.Τέτοιες κινήσεις δεν εγγυούνται την συνοχή, και πολλώ δεν μάλλον την ύπαρξη της παράταξης και την επόμενη των εκλογών, αλλά υποδαυλίζουν και υποσκάπτουν τα θεμέλια της.
Όσο πλησιάζει ο καιρός για την ανάδειξη του προέδου της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και η Ν.Δ αναλώνεται σε επικοινωνιακά τύπου παιχνίδια εσωκομματικής ακρόασης κυρίως τόσο ελοχεύει ο κίνδυνος να αφεθέι ‘’μόνη ,’’ και χωρίς κριτική αντιπολίτευση η πιο επικίνδυνη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης μετά από εκείνη της Χούντας, εκείνη του Σύριζα-Ανέλ.
Για αυτό λοιπόν, ας αφήσουν τις φανφάρες και τα λογοπαίγνια και οι μέν και οι δε και ας συγκεντρωθούν σε αυτό που πραγματικά έχει σημασία για την επόμενη ημέρα της παράτααξης, δηλαδή η Άμεση και Ουσιαστική επαφή της Νέας Δημοκρατίας με την Κοινωνία , με εκείνο δηλαδή το μέρος που σταδιακά και σταθε΄ρα την αναδείκνυε σε βασικό πρωταγωνιστή και ρυθμιστή των εξελίξεων όλα αυτά τα χρόνια.