Επισημαίνει ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος
Ο Μεσαίωνας έμεινε γνωστός ως η περίοδος των Σκοτεινών Αιώνων, ενώ οι Ανθρωπιστές της Αναγέννησης που ακολούθησαν πίστεψαν και μας έκαναν να πιστέψουμε πως η μαύρη αυτή περίοδος της ανθρωπότητας κατά την οποία ο άνθρωπος θεωρείτο ον υπό διαβολική επιρροή, είχε παρέλθει δια παντός.
Λάθος, οι Σκοτεινοί Αιώνες βρίσκονται μπροστά μας, μέσα μας και στον πυρήνα του γνωστικού μοντέλου όχι απλώς των σιχαμένων μισάνθρωπων που στο πρόσωπο του ταλαιπωρημένου μετανάστη, φυγάδα από περιοχές όπου η ζωή δεν έχει καμία αξία, βλέπουν τον διαβολικό εισβολέα που έρχεται για να αλλοιώσει το αίμα και το πνεύμα της φυλής και να αλώσει τις κοινωνίες μας, αλλά και των υποκριτών του φιλελευθερισμού και του σοσιαλισμού που ζητούν φράχτες, τείχη και «σφραγισμένα, θαλάσσια σύνορα» για να μην φτάσουν αυτοί οι τσακισμένοι από την «ανθρωπιστική δράση» των πολιτισμένων, στην Ευρώπη μας. Στη δήθεν χριστιανική Ευρώπη μας! Στη δημοκρατική Ευρώπη μας! Στο λίκνο του διαφωτισμού και του ανθρωπισμού!
Τι επιζητούν οι εταίροι μας; Να γίνει η Ελλάδα μια «buffer state» μεταξύ των ευλογημένων, πολιτισμένων και ευημερούντων λαών από την μια μεριά και των διαβόλων που αντί να πεθάνουν στο τόπο τους, από βόμβες, σφαίρες, ανηλεή κατατρεγμό ή απόλυτο αποκλεισμό από πόρους ζωής, ρισκάρουν να περάσουν το Αιγαίο χειμωνιάτικα με ένα ακατάλληλο πλεούμενο, μήπως και σωθούν! Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν άλλη επιλογή και όποιος δεν το καταλαβαίνει ή δεν τον νοιάζει μάλλον είναι μια σκοτεινή προσωπικότητα ο ίδιος! Μια μαυρίλα από μέσα μέχρι έξω, ασχέτως αν είναι ξανθός ή μελαχρινός, βορειοευρωπαίος ή πολίτης της κεντρικής ή νότιας Ευρώπης, πλούσιος ή φτωχός, εκπαιδευμένος ή ανεκπαίδευτος!
Το κάθε πνιγμένο προσφυγόπουλο στη νέα τραγωδία, τα ξημερώματα ανοιχτά της Σάμου, δεν θα μπορούσε να είναι ένα μήνυμα αυξημένης σεκιουριτοποίησης της Ευρώπης – για να προστατεύσει δήθεν τον εαυτό της από τους διαβολικούς πρόσφυγες και μετανάστες – αλλά ένα σύμβολο των μετανεωτερικών Σκοτεινών Αιώνων στους οποίους εισερχόμαστε, μετά από ένα ακόμη «διάλλειμα» αμφιλεγόμενης προόδου.
Αναγνώστη μου, δεν είναι ρεαλισμός οι φράχτες και τα τείχη στην ΕΕ, ρεαλισμός είναι οι σχέσεις που καταλήγουν άνθρωποι να πνίγονται καθημερινά στο Αιγαίο, ενώ εμείς κουβεντιάζουμε για σφραγισμένα σύνορα και για την ορθολογική γραφειοκρατία καταγραφής του προσφυγικού/μεταναστευτικού ρεύματος. Όσοι έχουμε βιώσει δύσκολες στιγμές προσφυγιάς και μετανάστευσης δεν νομίζω πως θα μπορούσαμε με ψυχρό τρόπο να αντιμετωπίσουμε τη νέα τραγωδία στο Αιγαίο. Εγώ δεν μπορώ!
Αυτό που έχει σημασία είναι να σώσουμε ζωές και όχι να διασφαλίσουμε την οικονομία και την πολιτική που εστιάζει στη νεκρή ύλη. Αυτό δεν είναι πρόοδος, είναι οπισθοδρόμηση με πολιτισμικούς όρους, καταρχήν. Η εικόνα δυστυχούντων Ελλήνων, δεν μπορεί να καλύψει την έμμεση δολοφονία που διαπράττεται στο Αιγαίο. Υπάρχουν ηθικοί αυτουργοί σε αυτήν τη τραγωδία. Και είναι αυτοί που αποσταθεροποιούν περιοχές της Ασίας και της Αφρικής, ενώ παράλληλα επιδιώκουν να εγκλωβιστούν μετανάστες στην Ελλάδα, ως η πλέον συμφέρουσα πολιτική λύση για τους ίδιους.
Και τι να κάνουμε; Αυτό που δεν έχουμε κάνει μέχρι σήμερα. Να κατέβουμε όλοι οι έλληνες, παντού στον κόσμο, στους δρόμους και να διαδηλώσουμε τη βούλησή μας να μην συμμετέχουμε στους Σκοτεινούς Σχεδιασμούς των μετανεωτερικών Σκοτεινών Αιώνων. Ας ξεχωρίσει ως πολιτική κοινότητα η Ελλάδα από την πρόστυχη, τυχοδιωκτική και εν πολλοίς υποκριτική στρατηγική της ΕΕ στο ζήτημα!
Δεν μας απασχολεί η προστασία των συνόρων, αλλά η προστασία της ζωής, θα πρέπει να είναι το μήνυμα. Αν το «securitization» δεν αφορά στη ζωή, αλλά στην περιουσία ή άλλα δήθεν πολιτισμικά αγαθά, είναι σκοταδισμός. Ας ξεκαθαρίσει λοιπόν ποιος είναι και ποιος δεν είναι σκοταδιστής στη σημερινή Ευρώπη. Ποιος ορίζει την ειρήνη με βιοοικονομικά κριτήρια και ποιος με πολεμικές κραυγές και αστυνομικά μέτρα εναντίον όχι πλέον μόνον των «διαβόλων-μεταναστών», αλλά και εναντίον όσων φέρονται να μην μπορούν να προστατεύουν τα σύνορα της ΕΕ από αυτούς!
Το χρέος ημών των ελλήνων είναι να προστατεύσουμε τη ζωή του κάθε μετανάστη που φτάνει στο τόπο μας ή ναυαγεί στα νερά μας και όχι την πολιτική καριέρα αυτής της σιχαμένης υπουργού ή της άλλης και του άλλου και όλων των άλλων ευρωπαίων αξιωματούχων που αποτελούν ύβρι εναντίον του ευρωπαϊσμού, του κοσμοπολιτισμού και της πολιτισμένης ανθρωπότητας…
