Γράφει ο Γιώργος Ευγενίδης
Οι κρίσιμες επαφές του Ευκλείδη Τσακαλώτου στην Ουάσινγκτον, αλλά και οι παράλληλες επαφές των επικεφαλής των πιστωτών μας δείχνουν το δρόμο που θα πρέπει να βαδίσει η χώρα το επόμενο διάστημα. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο, είναι πως στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης βρίσκεται ένα σχέδιο επιπλέον μέτρων, σε περίπτωση που η οικονομία δεν καταφέρει να ανταποκριθεί στους στόχους που έχουν τεθεί, κάτι που ζητά μετ’ επιτάσεως το ΔΝΤ.
Προς ώρας, δεν διαφαίνεται πως θα αλλάξει ο ρόλος του ΔΝΤ από χρηματοδότη σε τεχνικό σύμβουλο επί της διαδικασίας. Και αυτό, διότι σε συγκεκριμένες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, του Βερολίνου συμπεριλαμβανομένου, επιδιώκουν έστω και τη συμβολική συμμετοχή του Ταμείου με κάποιο ποσό και δεν θέλουν απλώς να έχει εποπτικό ρόλο στις διαδικασίες και να παίζει ρόλο ρυθμιστή, χωρίς να βάζει χρήματα. Πλην όμως, αν προκύψουν τυχόν νέα απρόοπτα στη συνεννόηση μεταξύ των εξωτερικών παραγόντων (δεν διαφαίνεται αυτή τη στιγμή), δεν αποκλείεται η συζήτηση για το ρόλο του ΔΝΤ να αναθερμανθεί.
Σε κάθε περίπτωση, κρίσιμη για το ύψος των μέτρων που θα πρέπει να ληφθούν είναι η σημερινή εβδομάδα για έναν βασικό λόγο: η Eurostat αναμένεται να ανακοινώσει τα αποτελέσματά της (και) για την πορεία της ελληνικής οικονομίας το 2015, με αποτέλεσμα ο υπολογισμός να γίνεται πλέον επί μιας πιο αξιόπιστης βάσης, μιας και υπήρχαν αποκλίνουσες εκτιμήσεις ως προς την απόδοση της οικονομίας. Έτσι, ενδιαφέρον έχει η τοποθέτηση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος βλέπει εξελίξεις τη Μεγάλη Εβδομάδα, όταν και αναμένεται να έχει διαμορφωθεί μια κοινή θέση επί του ελληνικού ζητήματος, με την αντίδραση της κυβέρνησης να αναμένεται. Από εκεί και πέρα, κρίσιμο θα είναι το σκέλος της απαίτησης νομοθέτησης των πρόσθετων μέτρων, αν δηλαδή η Αθήνα θα κληθεί de facto να νομοθετήσει νέα μέτρα (πολιτικά εξαιρετικά δύσκολο) ή αν θα κληθεί με κάποιον τρόπο να δεσμευτεί για την περίπτωση που δεν πιαστεί ο διακηρυγμένος στόχος για το πλεόνασμα.
Φυσικά, ο πρωθυπουργός έχει διαμηνύσει πως δεν θα δεχθεί επιπλέον μέτρα από αυτά, στα οποία έχει ήδη δεσμευτεί. Πλην όμως, το Ταμείο, κατά την πάγια τακτική του τα τελευταία χρόνια, κάνει πιο συντηρητικούς υπολογισμούς για την απόδοση μέτρων και την επιρροή τους στην ελληνική οικονομία, με αποτέλεσμα να ζητά μεγαλύτερο εύρος μέτρων, προκειμένου, ακόμα και αν κάποια δεν αποδώσουν, εν τέλει να πιαστεί ο αρχικός στόχος. Βέβαια, κάτι τέτοιο δεν είναι πάντα πολιτικά διαχερίσιμο και αυτό είναι κάτι που γνωρίζει καλά ο πρωθυπουργός, ο οποίος φέρεται να έχει διαμηνύσει σε Ευρωπαίους ομολόγους του πως δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένος και πως η φράση «ως εδώ» που έχει πει σε συγκεκριμένη συγκυρία μπορεί να γίνει και πράξη, αν θεωρηθεί πως η Ελλάδα άγεται σε μια νέα, σκληρή συνθηκολόγηση, χωρίς καν το «τυράκι» του χρέους. Άλλωστε, το Μέγαρο Μαξίμου, το οποίο κάνει μεγάλες υποχωρήσεις σε όλα τα μέτωπα της διαπραγμάτευσης, από τις συντάξεις έως τα κόκκινα δάνεια, χρειάζεται και ένα πολιτικό αντίβαρο, προκειμένου να διαχειριστεί και τις λεπτές εσωκομματικές ισορροπίες στον ΣΥΡΙΖΑ, μιας και οι 53 έκαναν την επανεμφάνισή τους με ένα κείμενο-παρέμβαση στη νέα ιστοσελίδα τους commonality.gr.
Τι μπορεί να συμβεί; Το Μέγαρο Μαξίμου δεν αποκλείεται να συναινέσει ακόμα και σε δέσμευση για μέτρα σε περίπτωση αποκλίσεων, πλην όμως για να γίνει κάτι τέτοιο, θα πρέπει να πάρει η Ελλάδα κάποια ρύθμιση για το χρέος, κάτι που όμως το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών δεν θέλει να γίνει άμεσα, γιατί δεν διακρίνει καμία τέτοια σχετική ανάγκη.
Με άλλα λόγια, έχουμε ακόμα πολλά επεισόδια του σίριαλ «διαπραγμάτευση» μπροστά μας και θα έχουν πολλά σκαμπανεβάσματα.
