Η διασφάλιση του στόχου για τα πρωτογενή πλεονάσματα το 2016 και το 2017, καθώς και το χαμήλωμα του πήχη στο 2% του ΑΕΠ για μετά το 2018, κάτι που συνδέεται άμεσα με τις φορολογικές παρεμβάσεις και τη συμπίεση των δαπανών του Δημοσίου, αποτελεί ένα από τα καυτά θέματα στην ατζέντα των συζητήσεων με την τρόικα που ξεκινάει σήμερα το πρωί.
Γράφει ο Γιάννης Κουτρουμπής
Follow @j_koutroubis
Η ελληνική πλευρά προσέρχεται στις διαπραγματεύσεις με όπλο την υπεραπόδοση των εσόδων και τη μεγάλη υπέρβαση στο πλεόνασμα του προϋπολογισμού στο δεκάμηνο, προκειμένου να πείσει τους δανειστές για την πλήρη επίτευξη του φετινού στόχου, ενώ θα παρουσιάσει στοιχεία και προβολές που θα δείχνουν ότι και το 2017 δεν θα υπάρξουν αποκλίσεις.
Στρατηγικός στόχος είναι στο νέο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα το ύψος του πλεονάσματος για μετά το 2018 να κατέβει από το 3,5% στο 2% του ΑΕΠ, έτσι ώστε να απελευθερωθεί δημοσιονομικός χώρος και να αποτραπούν νέα σκληρά μέτρα λιτότητας.
Ωστόσο η διαπραγμάτευση για το «κλείδωμα» της δημοσιονομικής συμφωνίας με τους πιστωτές δεν θα είναι καθόλου εύκολη, καθώς από τη μία διατυπώνονται αμφισβητήσεις για την επάρκεια και τη μονιμότητα των μέτρων που θα διασφαλίζουν την επίτευξη του στόχου για τα πρωτογενή πλεονάσματα και από την άλλη υπάρχουν σοβαρές ενστάσεις στους κύκλους των θεσμών για το ψαλίδισμα του πλεονάσματος μετά το 2018.
Επιπρόσθετα ένας ακόμη παράγοντας αβεβαιότητας είναι και ο ρόλος του ΔΝΤ, αν δηλαδή θα συμμετάσχει και με ποιους όρους στη χρηματοδότηση ή αν θα παραμείνει ως τεχνικός σύμβουλος στο πρόγραμμα, πράγμα που απορρίπτει η γερμανική πλευρά. Ο Β. Σόιμπλε έχει ξεκαθαρίσει πως δεν μπορεί να περάσει τίποτα από το γερμανικό Κοινοβούλιο σχετικό με την Ελλάδα χωρίς τη συμμετοχή του ΔΝΤ.
Οι όροι
Σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, το Ταμείο φαίνεται πως οδεύει σε νέο πρόγραμμα με την Ελλάδα, όχι ως επόπτης, αλλά ως χρηματοδότης, με συμβολικά όμως ποσά, μεταξύ 6-8 δισ. ευρώ, και υπογράφοντας νέα συμφωνία με την Ελλάδα, με ισχύ τουλάχιστον έως το καλοκαίρι του 2018. Θέτει όμως δύο όρους:
1. Να συγκεκριμενοποιηθούν από τώρα -ακόμη και εάν εφαρμοστούν μετά το 2018- τα μεσομακροπρόθεσμα μέτρα για το χρέος και να υπάρξει νέα «εγγυητική» με τη σφραγίδα του Eurogroup, που θα λέει πως η Ευρωζώνη «είναι σε ετοιμότητα να πράξει ό,τι απαιτείται» προκειμένου οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας να παραμείνουν κάτω του 15% του ΑΕΠ για ένα μεσοπρόθεσμο διάστημα.
2. Να χαλαρώσουν οι δημοσιονομικοί στόχοι, καθώς δεν είναι ρεαλιστικό η Ελλάδα να μπορεί να «πιάνει» πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5% επί σειρά ετών.
Τέλος, η στρατηγική της υπεραπόδοσης των εσόδων που θα χρησιμοποιήσει η Κυβέρνηση για να μειώσει το πρωτογενές πλεόνασμα από το 3,5% στο 2% του ΑΕΠ είναι ορθή, αλλά παρόλα αυτά θα χρειαστεί να δοθούν και τα αντίστοιχα αντισταθμιστικά μέτρα προκειμένου να καλυφθεί η συγκεκριμένη υποχρέωση από την ελληνική πλευρά.
