Γράφει ο Ιπποκράτης Χατζηαγγελίδης
Αντιλαμβάνομαι ότι πολλοί θα διαφωνήσουν με τον σημερινό τίτλο και ακόμη περισσότεροι θα τους βρουν υπερβολικό. Όντως, επέλεξα έναν υπερβολικό τίτλο για να δώσω το μέτρο της κρισιμότητος στην οποία έχει περιέλθει η Δεξιά παράταξη.
Όμως, όσο υπερβολικός και αν είναι η πρόβλεψη του τίτλου, άλλο τόσο πιθανόν είναι να επιβεβαιωθεί. Ασφαλώς, η Ν.Δ. ούτε θα εξαφανισθεί, ούτε καν θα διασπασθεί. Όμως, έχει ήδη απωλέσει άνω του 50% των ψηφοφόρων της, ενώ η ανάλυση των ποιοτικών στοιχείων του εκλογικού αποτελέσματος δείχνει ότι θα υποστεί περαιτέρω συρρίκνωση αφού, με εξαίρεση την κατηγορία των αυτοαπασχολούμενων, η ΝΔ σε όλες τις κατηγορίες ενεργού πληθυσμού εμφανίζει σοβαρή μείωση της επιρροής της κατά 7%, ποσοστό που στους ανέργους εκτινάσσεται στο 12%!!! Η κοινωνική περιχαράκωση της ΝΔ στους αυτοαπασχολούμενους και κυρίως στον μη ενεργό πληθυσμό (νοικοκυρές, συνταξιούχοι) είναι στενά συνδεδεμένη και με την ηλικιακή γήρανση των ψηφοφόρων της, ένα ρήγμα που εκδηλώθηκε ήδη από τις εκλογές του 2012, αλλά η ηγεσία της αρνήθηκε να το αντιμετωπίσει. Μία πρόσκαιρη ανάκαμψη στις νεότερες ηλικίες (18-34 ετών) που καταγράφηκε τον Ιανουάριο εξανεμίστηκε ύστερα από οκτώ μήνες . Η Νέα Δημοκρατία έχει γεράσει. Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, το 42% από αυτούς που την ψήφισαν ήταν άνω των 65 ετών, το 34% από 55 έως 64 ετών και μόνον το 16% ήταν νέοι από 18 έως 24.
Μετά από τρεις -τέσσερις αν συμπεριλάβουμε το δημοψήφισμα- χαμένες εκλογικές αναμετρήσεις μέσα σε 18 μήνες, είναι σαφές ότι η Ν.Δ. έχει χάσει την επαφή της με ευρύτερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. Στην πραγματικότητα, τα στρώματα αυτά την εγκατέλειψαν την τελευταία πενταετία τόσο υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης (2009) όσο -και κυρίως- της ατελέσφορης διαχείρισής της (2015). Το 2009, η Ν.Δ.πλήρωσε την ατολμία και την αδυναμία του Κώστα Καραμανλή που εγκατέλειψε την εξουσία για να αποφύγει την διαχείριση μίας κρίσης που «έσκασε» στα χέρια του Γ. Α. Παπανδρέου. Το εκλογικό αποτέλεσμα του 2015 ήταν αποτέλεσμα των τραγικών λαθών που διέπραξε η κυβέρνηση Σαμαρά, πολλά από τα οποία θα είχαν αποφευχθεί αν το κόμμα διέθετε υγιέστερες δομές, άρα και ικανότερο στελεχιακό δυναμικό. Επιπροσθέτως, στις εκλογές του Σεπτεμβρίου αυξήθηκε μεν το ποσοστό, όμως σε απόλυτο αριθμό την ψήφισαν 192.000 λιγότεροι ψηφοφόροι! Η καθοδική πορεία είναι συνεχής…
Σήμερα, παραμονές εκλογής της νέας ηγεσίας, το κυρίαρχο αυτό πρόβλημα ουδείς υποψήφιος τολμά να το θίξει, φοβούμενος, όπως είναι εύλογο, την δυσαρέσκεια των κομματικών στελεχών. Όμως, αυτό σημαίνει πως όποιος και αν είναι ο νέος πρόεδρος του κόμματος, τίποτα δεν θα αλλάξει αφού θα είναι υποχρεωμένος να συνεργασθεί με υψηλά και μεσαία στελέχη που αδυνατούν, δεν μπορούν και δεν θέλουν, να εκπροσωπήσουν την πραγματικότητα του αύριο αφού ανήκουν στην καμαρίλα και τον πατερναλισμό του χθες. Και μόνον όσα διαδραματίζονται μεταξύ των «αντιμαχομένων» κομματικών ομάδων, το εύρος και η -ανύπαρκτη- ποιότητα της αντιπαραθέσεως, αποδεικνύουν ότι η Ν.Δ. δεν έχει πλέον τις πραγματικές δυνάμεις, αλλά ούτε και την ηθική δύναμη να εκπροσωπεί την Ενιαία Δεξιά Παράταξη.
Όμως, πλέον όλων αυτών και εξ αιτίας τους, η Ν.Δ. έχει πάψει να ασκεί την βασικότερη λειτουργία ενός πολιτικού κόμματος: την παραγωγή πολιτικής και ιδεών! Όπως με εύγλωττο τρόπο παρατηρεί ο κ. Ιωάννης Χουντής, Πρόεδρος του Κέντρου Αστικού Μετασχηματισμού-μιας εξαιρετικώς δραστήριας, δυναμικής και οργανωμένης ομάδος νέων ανθρώπων της Θεσσαλονίκης, τη δουλειά των οποίων θα ζήλευαν πολλά δήθεν think tanks- «Η Νέα Δημοκρατία από το 2012 και την δέσμευσή της στο Μνημόνιο, καλώς ή κακώς, σταμάτησε να παράγει δική της πολιτική, ιδιαίτερα στο οικονομικό σκέλος. Όταν το Μνημόνιο αποτελούσε μπούσουλα και καθόριζε την ατζέντα και ο σοσιαλδημοκράτης κυβερνητικός εταίρας έδενε τα χέρια της Κεντροδεξιάς μερίδας του κυβερνητικού συνασπισμού ήταν λογικό και δυστυχώς επόμενο να σταματήσει η παραγωγή ανεξάρτητης πολιτικής. Χαρακτηριστικό το γεγονός, ότι στις Εκλογές του 2015 η Νέα Δημοκρατία δεν κατάφερε να παρουσιάσει ένα ολοκληρωμένο κυβερνητικό πρόγραμμα, ένα manifesto ιδεών, δεσμεύσεων και αρχών σε όλους τους τομείς από την οικονομία και την εξωτερική πολιτική μέχρι τα κοινωνικά θέματα και την συνταγματική αναθεώρηση.»
Και συνεχίζει, ο κ. Χουντής, αναφερόμενος στη εκλογή νέου Προέδρου: «Σήμερα, η διαδικασία εκλογής αρχηγού πριν την διεξαγωγή Συνεδρίου (τακτικού ή εκτάκτου) ενέχει ορισμένα προβλήματα. Η Νέα Δημοκρατία έπρεπε, ίσως, πρώτα να ορίσει τι ιδεολογία θέλει, τι συνδικαλισμό θέλει, τι είδους νεολαία φιλοδοξεί να καλλιεργήσει και μετά να αναζητήσει το πρόσωπο, που θα εκπληρώνει τις ανωτέρω προδιαγραφές, επιταγές και αποφάσεις. Αλλιώς ελοχεύει ο πάντα υπαρκτός κίνδυνος της διασπάσεως, που κανείς δεν εύχεται να συμβεί, αλλά και της γκρίνιας λίγο καιρό μετά την ανάδειξη του νέου αρχηγού…»
Οι εύστοχες παρατηρήσεις του Προέδρου του ΚΕ.ΑΣ.Μ., δεν χρήζουν περαιτέρω σχολιασμού. Εγώ, απλώς θα διατυπώσω -ξανά- την άποψή μου για την Παράταξη: Η Ν.Δ. έχει πάψει να εκφράζει την Δεξιά, όχι μόνο γιατί την εγκατέλειψαν οι ψηφοφόροι της (αυτό ήταν το αποτέλεσμα), αλλά επειδή αδυνατεί να διατυπώσει και να εφαρμόσει λύσεις που θα βγάλουν τη χώρα από την πολύπλευρη -πρωτίστως πολιτισμική και δευτερευόντως οικονομική- κρίση. Αδυνατεί διότι δεν έχει τα στελέχη, δεν έχει τις δομές, δεν έχει την επαφή με την κοινωνία, δεν έχει όραμα για το μέλλον της χώρας (αυτά είναι η αιτία).
Η Δεξιά πρέπει να επανενωθεί, να περιθωριοποιήσει το ναζιστικό μόρφωμα της Χ.Α. στα αληθινά του ποσοστά (0,05%), να εξαλείψει το λαϊκίστικο καιροσκοπικό καρκίνωμα των ΑΝ.ΕΛ. και να επανεντάξει τις αληθώς φιλελεύθερες δυνάμεις, αυτές που οδήγησε στην έξοδο ο κρατισμός των κυβερνήσεων Καραμανλή και τα μεσοχωρίτικα ιδεολογήματα των επικοινωνιολόγων της συμφοράς!
Η Ενιαία Δεξιά Παράταξη δεν εκφράζεται, πλέον, από τη Ν.Δ., η οποία την διέλυσε και την διέσυρε! Η Ενιαία Δεξιά Παράταξη χρειάζεται νέα κομματική έκφραση, χρειάζεται ένα κόμμα πολιτών και όχι πελατών!
– Χρειάζεται ένα κόμμα εργαζομένων και όχι συνδικαλιστών!
– Χρειάζεται μια Νεολαία δυναμική και προοδευτική, ανοιχτή στις προκλήσεις του μέλλοντος, χωρίς κομματικές επετηρίδες και αρτηριοσκληρωτικά στεγανά!
– Χρειάζεται καθαρό πολιτικό λόγο βασισμένο στον ορθολογισμό, στην κριτική καταπολέμηση των επιχειρημάτων του αντιπάλου και στην παραγωγή πραγματικών φιλελευθέρων πολιτικών στην οικονομία!
– Χρειάζεται πολιτικό λόγο πατριωτικό και εθνικό, που θα αντιλαμβάνεται την Ελλάδα ως ισότιμο εταίρο της Ε.Ε. και συστατικό μέρος της Δύσεως, όχι επαίτη και παρακατιανό συγγενή!
– Χρειάζεται πολιτικές πλήρους σεβασμού και εφαρμογής του νόμου για όλους!
Τέλος, η Ενιαία Δεξιά Παράταξη, χρειάζεται έναν αρχηγό με όραμα για το μέλλον, με σεβασμό στο ιδιαίτερο παρελθόν της αλλά χωρίς ιδεολογικά συμπλέγματα. Έναν αρχηγό, που θα ενώνει. Έναν αρχηγό με όραμα για την Τέταρτη Ελληνική Δημοκρατία, ένα όραμα για την Πολιτική, τον Πολιτισμό, τη Δικαιοσύνη, την Παιδεία και την Ανάπτυξη, που θα μπορεί να απευθυνθεί στις δημιουργικές δυνάμεις της χώρας, «αυτές που σήμερα βρίσκονται στους κόλπους των Ελλήνων της αποχής ». Βρίσκονται δηλαδή μέσα στην ανώνυμη σιωπηρή πλειοψηφία του 45%, που δεν πάει να ψηφίσει γιατί γνωρίζει ότι τίποτε δεν αλλάζει στον τόπο. Σε αυτή την εγκλωβισμένη κοινωνία πρέπει να απευθυνθούν σήμερα οι πραγματικές δυνάμεις του αύριο στην χώρα και να τής δώσουν την δυνατότητα να ξεφύγει από το χθες του λαϊκισμού και της κρατικοδίαιτης αθλιότητας.
Εάν αυτά δεν συμβούν, εαν η Δεξιά δεν επανενωθεί ώστε -πολύ γρήγορα- να διεκδικήσει και να πάρει την εξουσία, η χώρα θα παραμείνει για πολλά χρόνια κάτω υπό την καταστροφική διακυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα και του Πάνου Καμμένου. Η Ελλάδα των θα γνωρίσει μία πρωτοφανή εποχή ύφεσης και δυσπραγία, από την οποία ίσως δεν θα συνέλθει ποτέ! Πρέπει το συντομότερο η χώρα να απαλλαγεί από τον κοντοθωρισμό και τις καταστροφικές ιδεοληψίες του λαϊκίστικου μετώπου, να απελευθερωθεί από την πελατοκρατία και την διαπλοκή και να προχωρήσει σε ριζικές θεσμικές και παραγωγικές ανατροπές. Αν αυτά δεν συμβούν οι δημιουργικές της δυνάμεις θα την εγκαταλείψουν πλήρως, όπως ήδη άλλωστε έχει ξεκινήσει να γίνεται, έστω και σε περιορισμένη κλίμακα.
Ο Αλέξης Τσίπρας και η παρέα του αντλούν πολιτική δύναμη από την κρατικοδίαιτη Ελλάδα, η οποία, όμως, θα καταρρεύσει αργά ή γρήγορα! Η Δεξιά Παράταξη έχει την ευθύνη να μην αφήσει τη χώρα να παρασυρθεί στον όλεθρο, πρέπει να αφυπνίσει, να ενώσει και να κινητοποιήσει την εγκλωβισμένη κοινωνία, τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας! Αυτό δεν μπορεί να το κάνει η κρατικίστικη και παρωχημένη Νέα Δημοκρατία…
