Η Εθνική Νέων αποκλείστηκε από τα προημιτελικά του Μουντιάλ της Τουρκίας διότι δεν άντεξε τον τίτλο του φαβορί στην αναμέτρηση με το Ουζμπεκιστάν. Έπαθε δηλαδή ό,τι παθαίνει κάθε ελληνική ομάδα, σε εθνικό ή συλλογικό επιπεδό, όταν φορτώνεται με τις ευθύνες της οπωσδήποτε νίκης.
Δεν ήταν θέμα υποτίμησης του αντίπαλου, επειδή οι Ουζμπέκοι είχαν συντριβεί στο τελευταίο ματς του ομίλου τους από την Ουρουγουάη. Ούτε ήταν θέμα διαιτησίας και της απόφασης του Ιβοριανού ρέφερι, με το πέναλτι και την αποβολή Κουρμπέλη, η διαμόρφωση του αποτελέσματος.
Πολύ απλά οι νεαροί Έλληνες διεθνείς δεν άντεξαν στην πίεση μιας πρόκρισης που έμοιζε σίγουρη προτού κατακτηθεί. Και πιθανώς πίστεψαν ότι η δυνατότητά τους να ανταποκρίνονται στις συνθήκες κάθε αγώνα, να ανατρέπουν αντιξοότητες και δυσκολίες, θα έδινε με κάποιο τρόπο και αυτή την πρόκριση. Ο Τσάνας και οι παίκτες επιχείρησαν να βρουν λύσεις και να αλλάξουν τα δεδομένα αυτού του αγώνα, αλλά όλα πήγαν ανάποδα.
Η κριτική σε αυτή την ομάδα και το τεχνικό τιμ δεν θα πρέπει να είναι σκληρή διότι πρόκεται για τους ίδιους ανθρώπους που οδήγησαν πέρσι την Ελλάδα στον τελικό του Euro και φέτος για πρώτη φορά σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Συνεπώς, όσοι πιάνονται από ένα κακό ματς και μια χαμένη ευκαιρία περαιτέρω διάκρισης έτσι ώστε να επιδείξουν για ακόμη μία φορά τη μεγαλοπρέπεια της «αμπαλοσύνης» τους, μακριά από εμάς.
Η κριτική – και μάλιστα σκληρή – θα πρέπει να γίνει για το χαμηλό υπόβαθρο και την οργανωτική ανυπαρξία των υπευθύνων του ελληνικού ποδοσφαίρου (φορείς, ομάδες, παράγοντες, Πολιτεία), διότι το ταλέντο των Ελλήνων ποδοσφαιριστών δεν αξιοποιείται.
Είναι λογικό οι καλοί νέοι παίκτες να δέχονται και να αποδέχονται προτάσεις από το εξωτερικό, όπου οι προοπτικές της καριέρας τους είναι μεγαλύτερες.
Είναι παράλογο να υπάρχουν παίκτες στις μικρές εθνικές ομάδες που δεν χρησιμοποιούνται από τους ελληνικούς συλλόγους στους οποίους ανήκουν. Ειδικά σε τέτοιες εποχές οικονομικής ένδειας, το να υπάρχουν ομάδες που έχουν διεθνείς πιτσιρικάδες και δεν τους βάζουν να παίζουν, αποτελεί δείγμα καθαρής ηλιθιότητας.
Κι υπάρχουν αρκετές τέτοιες περιπτώσεις και στη συγκεκριμένη U-20 που έκανε αυτή την καλή προσπάθεια στα γήπεδα της Τουρκίας έστω κι αν αποκλείστηκε άδοξα.
