Γράφει ο Δ. Α. Γιαννακόπουλος
Είναι σαν να έλειπε το Ωμέγα από την προεκλογική Αλφαβήτα του Αλέξη Τσίπρα κατά την πρώτη του προεκλογική συνέντευξη στον Alpha. Με αυτόματη γραφή σουρεαλιστικού τύπου θα επιχειρήσω να καλύψω αυτή την έλλειψη στην σουρεαλιστικού κυριολεκτικώς χαρακτήρα, αυτή συνέντευξη.
«Πάλεψα σκληρά και εξάντλησα τα όρια της εντολής μου» [και κάθε άλλο όριο: της εμπιστοσύνης, της υπομονής, της λογικής των διαπραγματεύσεων, της εθνικής οικονομίας, της αγοράς, των τραπεζών, καταλήγοντας σε εκλογές μετά την εισαγωγή και ψήφιση του τρίτου μνημονίου και όχι προηγουμένως. Η εντολή, δηλαδή, είχε εξαντληθεί πριν από την υπογραφή του μνημονίου και η συνέχεια ήταν και είναι παραβίαση της εντολής, όπως αυτή εννοείται στο πλαίσιο της καλής πίστης και των χρηστών ηθών. Άρα ο κ. Τσίπρας «πάλεψε σκληρά» – όπως ισχυρίζεται – ασκώντας καταχρηστικά το δικαίωμά του, που απέρρεε από την λαϊκή εντολή]!
«Έχω τη συνείδησή μου απολύτως ήσυχη» [και αυτό είναι μάλλον προβληματικό για το υποσυνείδητο]!
«Στιγμή ανάτασης για τον ελληνικό λαό και την Ευρώπη το δημοψήφισμα» [αλλά φρόντισα να είναι απλώς μια στιγμή. Την άλλη στιγμή μεταμόρφωσα το ΟΧΙ σε «ΝΑΙ μεν αλλά»]!
«Μετά τις 12 Ιούλη δεν είχαμε δικαίωμα να συνεχίσουμε με την εντολή αυτή. Ζητάμε νέα εντολή για να συνεχίσουμε από εδώ και εμπρός» [θεωρώντας πως δεν αρχίσαμε καν. Η εντολή για σκίσιμο των μνημονίων ήταν άκυρη. Τώρα ζητάμε μία έγκυρη μνημονιακή εντολή για να υπάρξουμε ως έγκυροι κυβερνήτες μιας υποτελούς πολιτείας]!
«Τα ΟΧΙ μπορεί να οδηγήσουν σε πρόσκαιρες υποχωρήσεις. Αλλά μένουν στην ιστορία και παίζουν τον ρόλο τους» [αλλά η ιστορία θα πρέπει να δείξει υπομονή. Μπορεί να περιμένει μία ακόμη τετραετία με εμένα πρωθυπουργό]!
«Το όχι σε κακή συμφωνία, το έκανα ναι σε συμφωνία με προβλήματα, αλλά και προοπτική»[πρόκειται για την προοπτική του ΟΧΙ στο ΝΑΙ, μετατρέποντας την δημιουργική ασάφεια του Βαρουφάκη σε ασαφή πολιτική δημιουργία για να διαβρώσω εκ των έσω το κακό σύστημα που σήμερα ομοθύμως με στηρίζει και εκφράζει την συμπάθειά του προς το πρόσωπό μου. Αυτή είναι η στρατηγική μου που παλιά την αποκαλούσαν εισοδισμό, ενώ τώρα την αποκαλούν απλώς αναξιοπρέπεια]!
«Η έξοδος από το ευρώ θα ήταν μια ανείπωτη καταστροφή» [γι’ αυτό αξίζει πάση θυσία για το ευρώ, όπως σωστά έλεγαν όλοι οι προηγούμενοι πρωθυπουργοί της κρίσης, τους οποίους λοιδορούσα πριν γίνω κι εγώ πρωθυπουργός. Πάντα μία καταστροφή είναι λιγότερο επώδυνη από μία ανείπωτη καταστροφή]!
«Ο ελληνικός λαός ήθελε συμφωνία, αλλά όχι επιτροπεία και υποταγή» [ε, αυτό χρειάστηκε έξι μήνες με εμένα πρωθυπουργό για να αποδειχθεί πως δεν γίνεται]!
«Έδωσα μάχη μέτρο-μέτρο για 17 ώρες την ημέρα της συμφωνίας» [για να προκύψει ένα ατέλειωτο μίλι επιπλέον εσωτερικής υποτίμησης και ύφεσης, που δεν μπορεί, κάποια στιγμή θα φέρει την ανάπτυξη στο βαθμό που η υπανάπτυξη ξηλώσει μέτρο-μέτρο τον δρόμο που χάραξε η Ελλάδα τα τελευταία 25 χρόνια]!
«Κάποιες χώρες φοβήθηκαν ότι θα ήταν οι επόμενες, σε περίπτωση Grexit» [κι εγώ, ως υπεύθυνος ευρωπαίος πολιτικός διέλυσα τον φόβο κι έκανα όλες τις χώρες της ευρωζώνης να νοιώσουν ξανά ασφαλείς. Είμαι οsecuritizing actor της Ευρώπης και την επόμενη τετραετία θα μεταβληθώ σε securitizing actor ολόκληρου του κόσμου, διότι πάντοτε ήταν αριστερή πολιτική η τάξη και η ασφάλεια, αλλά δυστυχώς την έννοια αυτή μας την έκλεψαν οι δεξιοί. Τώρα επιστρέφονται τα κλοπιμαία]!
«Υπάρχει θεσμικό έλλειμμα δημοκρατίας στην Ευρώπη» [το οποίο υποκαθίσταται από την υπερθεσμική υπόσταση του ευρώ. Πρόκειται για μία έλλειψη φιλολογικού χαρακτήρα όταν λεφτά υπάρχουν. Όταν δεν υπάρχουν, τότε το πλεόνασμα υποκρισίας διασκεδάζει το έλλειμμα δημοκρατίας, η οποία θα έχει ελπίδες αποκατάστασης, στο βαθμό που πάψουμε να ομιλούμε περί «ελλείμματος» και μιλήσουμε περί ελλείψεως – δεν είναι αριστερή, ούτε ασφαλώς προοδευτική πολιτική discourse αυτή που αναφέρεται σε «έλλειμμα δημοκρατίας»]!
«Κρίσιμη επιλογή να μην γίνει κανείς ο ήρωας λίγων ημερών αλλά να αποτρέψει οικονομική καταστροφή» [για να γίνει ήρωας χωρίς επιλογή]!
«Μεγάλο πλοίο σε συνθήκες τρικυμίας η Ευρώπη, που πλέει σε λάθος πορεία» [την οποία μόνον ένας ναυαγός θα μπορούσε να εντοπίσει, επισημάνει και διορθώσει, μετά την διάσωση του ασφαλώς από το «μεγάλο πλοίο» και αφού πρώτα γίνει αποδεκτός, μετά από διορθωτικές εκλογές, στο καρέ αξιωματικών του πλοίου! Τότε, φυσικά, η «λάθος πορεία» θα μπορούσε να νομιμοποιηθεί ως το μη χείρον για την αποφυγή «νέου» ναυαγίου μέσα στην τρικυμία που ολοένα και μεγεθύνεται στο πολιτικοοικονομικό περιβάλλον, αλλά και στα μυαλά που την επικαλούνται]!
«Υποτιμήσαμε τη δύναμη του χρήματος και των τραπεζών» [γι’ αυτό μας αξίζει το αυτομαστίγωμα με μεγέθυνση της εσωτερικής υποτίμησης και άκρως ιδιόμορφα capital controls! Τώρα ήρθε η σειρά να υποτιμήσουμε τις ανθρώπινες αξίες, καθώς ο νόμος των νεκρών πραγμάτων αποτελεί τον ανώτερο νόμο καί της αριστερής πολιτικής μας! Και αυτό αποκαλείται ρεαλιστική πολιτική, χωρίς εξωτερική υποτίμηση και με σεβασμό στη δύναμη των δυνατών]!
«Καταφέραμε νέα διαίρεση της Ευρώπης ανάμεσα σε προοδευτικές δυνάμεις και σε δυνάμεις της συντήρησης»[και αυτό ήταν στρατηγικό λάθος μας, το οποίο διορθώνουμε τώρα με το τρίτο μνημόνιο, που γεφυρώνει φαντασιακά τις προοδευτικές δυνάμεις με τις συντηρητικές, αν και οι προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης καταψήφισαν το μνημόνιό μας! Σύντομα και το Die Linke θα καταλάβει το λάθος του και θα ψηφίσει το τέταρτο μνημόνιο, που αν δεν φέρουμε εμείς, θα φέρουν οι άλλοι μετά τις επόμενες αυτών εκλογές]!
«Το Grexit έγινε επιλογή από τις δυνάμεις της συντήρησης και όχι της αλλαγής» [οι δυνάμεις της αλλαγής έχουν επιλογή το «πάση θυσία στο ευρώ» και άρα βιώνουμε ήδη την αλλαγή, που δεν μπορούμε να αντιληφθούμε καθότι εστιάζουμε στην βιολογικού χαρακτήρα συντήρησή μας! Η αλλαγή είναι εδώ, αλλά θα επικυρωθεί μόνον αν ο Αλέξης Τσίπρας γίνει ξανά πρωθυπουργός μετά τις εκλογές. Αν δεν γίνει, απλώς η αλλαγή δεν θα συνεχιστεί]!
«Θα τους κάναμε το μεγαλύτερο χατίρι αν οδηγούμασταν σε ομαδική αυτοκτονία» [και έτσι αντιστεκόμαστε στην αυτοκτονία, υπογράφοντας ό, τι βάλουν μπροστά μας, εκτελώντας απλά και μόνον κάποιες ομάδες του ελληνικού πληθυσμού, οι οποίες ούτως ή άλλως θα είχαν αυτοκτονήσει αν οδηγούμεθα σε ομαδική αυτοκτονία… Κι έτσι περνάμε από το «αφήγημα της αξιοπρέπειας»-Τσίπρα στο «αφήγημα της αυτοκτονίας»-Τσίπρα, για να γλιτώσουν προφανώς αυτοί που δεν θα αυτοκτονούσαν ποτέ, καθώς στο νταλαβέρι της καθημερινότητάς τους δεν υπάρχει η οπισθοδρομική έννοια της αξιοπρέπειας]!
«Ο Βαρουφάκης έχει πει πολλά και έχει κάνει πολλές μεταστροφές» [γι’ αυτό κι εγώ τον επέλεξα και μετά τον… απέλυσα! Τον απέλυσα για τον λόγο που τον επέλεξα και αυτό με καθιστά έναν πράγματι ικανό πρωθυπουργό]!
«Θα δώσουμε μάχες για ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων της συμφωνίας» [όπως θα κάναμε ακόμη και στην περίπτωση εφαρμογής του προγράμματος με το οποίο κερδίσαμε τις προηγούμενες εκλογές! Έτσι κάνουν οι κυβερνήτες και οι κυβερνήσεις με αρετή και τόλμη: δίνουν μάχη για την ελαχιστοποίηση των κοινωνικών επιπτώσεων από τις αποφάσεις τους. Και αυτό αποκαλείται φάρσα προοδευτικής πολιτικής]!
«Η χώρα χρειάζεται μεταρρυθμίσεις που θα κάνουν το Δημόσιο πιο αποτελεσματικό» [πράγμα που δεν σημαίνει και δημοκρατικό]!
«Το νέο μνημόνιο δεν είναι το χειρότερο» [άρα ούτε εμείς οι χειρότεροι! Και αφού δεν είμαστε οι χειρότεροι, είμαι ο καλυτερότερος για πρωθυπουργός! Αν, ωστόσο στην πράξη το τρίτο μνημόνιο αποδειχθεί τρισχειρότερο από τα προηγούμενα – καθώς χειρότερο είναι με τουλάχιστον την έννοια πως προσθέτει εσωτερική αποτίμηση και απορρύθμιση στο ήδη ασφυκτικό οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον της χώρας – είναι πρόδηλο ότι δεν θα φταίει ο πρωθυπουργός και η νέα κυβέρνηση, αλλά αυτοί που εκδικούνται μία χώρα επειδή δεν οδηγήθηκε σε ομαδική αυτοκτονία]!
«Για πρώτη φορά με καλύτερους συσχετισμούς θα συζητήσουμε για το χρέος» [δηλαδή απαλλαγμένοι από αυτούς που είχαν κάνει πολιτικό σκοπό τους την δραστική απομείωση του χρέους]!
«Η δραχμή δεν είναι αριστερή επιλογή» [αριστερή επιλογή είναι προφανώς το ευρώ! Ενώ το διπλό νομισματικό είναι η εναλλακτική επιλογή του Σόιμπλε, ο οποίος ως πρώτη επιλογή είχε το μνημόνιο Τσίπρα! Άρα δικαίως και κυριολεκτικώς ο Αλέξης Τσίπρας διακήρυξε πως δεν είχε επιλογή! Η μοναδική του επιλογή είναι το ευρώ, εκτός και εάν του στερήσουν αυτή την επιλογή οι θεσμοί του κουαρτέτου ή ο ελληνικός λαός]!
«Το ΤΑΙΠΕΔ ξεπουλούσε σε χαμηλές τιμές. Καταλήξαμε σε καλύτερο Ταμείο» [για καλύτερες τιμές, καθώς οι τιμές στις ιδιωτικοποιήσεις δείχνουν την αξία μίας κυβέρνησης! Και οι τιμές είναι πάντοτε ένα πολύ σχετικό ζήτημα στην υπόθεσή μας]!
«Δεν πρόκειται να συνεργαστούμε με το παλιό σύστημα. Δεν θα επαναφέρουμε από το παράθυρο αυτούς που ο λαός έδιωξε από την πόρτα» [εκτός και αν αυτοί που ο λαός εκπαραθύρωσε από τα κανάλια, μας ανοίξουν την πόρτα σε αυτές τις εκλογές]!
«ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι εκφράζουν το παλαιό πολιτικό σύστημα. Δεν θα είμαι πρωθυπουργός σε τέτοιες συνεργασίες» [με όλους μαζί]!
«Δεν θέλω να κάνω σχόλιο για την Κωνσταντοπούλου» [ποια είναι η Κωνσταντοπούλου; Τι είναι η Κωνσταντοπούλου, πέραν μιας κακής επιλογής ενός πρωθυπουργού που βρισκόταν πάντα χωρίς επιλογές… Άλλωστε, τι να σχολιάσω, αφού τα είπε όλα αυτή;]!
«Χωρίς τον Ευκλείδη Τσακαλώτο δεν θα είχαμε συμφωνία. Τον αδίκησα στις πρώτες μου επιλογές» [γι’ αυτό ήρθε η στιγμή να τον ανταμείψω βοηθώντας τον να αδικήσει τώρα αυτός με την σειρά του, τον εαυτό του]!
«Το βάρος είναι πολύ μεγάλο, αλλά δεν έχω δικαίωμα να το αρνηθώ. Δεν προσπαθώ να διαφύγω» [είμαι πλέον καλά προπονημένος και έτοιμος να σηκώσω πολύ μεγάλα βάρη στη νέα Εθνική Ολυμπιάδα των Μνημονίων με ενίσχυση από τα νόμιμα αναβολικά της διαπλοκής και με την σύμπραξη των μερκελιστών και του συντρόφου Ολανδρέου]!
