Τα τελευταία πορίσματα της Task Force για την αποτελεσματικότητα των ελληνικών κυβερνήσεων στο μέτωπο της φοροδιαφυγής και της φορολογικής μεταρρύθμισης αποτελούν κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό όνειδος. Η κυβέρνηση «απάντησε» στην επίπληξη με την αναγγελία, από τον υπουργό Οικονομικών, της σύστασης «επιτροπής σοφών» υπό τον καθηγητή Βασίλη Ράπανο για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής. Χωρίς αμφιβολία, την επιτροπή θα αποτελέσουν επιφανείς ειδικοί που κάποια στιγμή θα παραδώσουν τα πορίσματά τους, όπως άλλωστε θα κάνει και το ΙΟΒΕ-ΚΕΠΕ με το 10ετές σχέδιο ανάπτυξης κ.ο.κ.
Το ζήτημα όμως είναι πως οι επιτροπές αυτές θέλουν μήνες, αν όχι χρόνο για να παράξουν κάτι σοβαρό και εμείς δεν έχουμε χρόνο. Δεύτερον, η ιστορία των επιτροπών στη χώρα μας είναι τραγική. Όποτε η πολιτική δεν ήθελε να σπάσει αυγά, έκανε μια επιτροπή, δηλαδή παρέπεμπε το ζήτημα στις καλένδες, ιδιαίτερα δε στο μέτωπο των φορολογικών μεταρρυθμίσεων και του περιορισμού της φοροδιαφυγής. Πολλές επιτροπές συνέταξαν πορίσματα και προτάσεις, αλλά όλες ακυρώθηκαν από την πολιτική ανικανότητα και την αντίδραση της γραφειοκρατίας.
Στα μεταπολιτευτικά χρονικά μόνο μία επιτροπή άφησε έργο και το οποίο υλοποιήθηκε. Αυτή ήταν η επιτροπή Καρατζά που έκανε τον σχεδιασμό για τη μεταρρύθμιση του χρηματοπιστωτικού μας συστήματος, η οποία και εφαρμόστηκε και πέτυχε. Δυστυχώς, άλλες μεταρρυθμίσεις δεν έγιναν και οι προτάσεις των όποιων επιτροπών μπήκαν στα συρτάρια των πολιτικών. Η πιο γνωστή αποτυχία ήταν η περιβόητη επιτροπή Σπράου για τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, που δεν έγινε, με τις γνωστές έκτοτε συνέπειες. Έτσι, η ελληνική οικονομία κατέστη τραπεζοκεντρική, με μείζον επίτευγμα, κάτω από τη μύτη των μεγάλων δυνάμεων, να ελέγξει το 50% των χρηματοπιστωτικού τομέα των Βαλκανίων. Επίτευγμα που τώρα εγκαταλείπεται.
Τέλος πάντων, τώρα υπάρχει ο κ. Ράιχενμπαχ και ο κ. Σόιμπλε που θα επιβάλουν λύσεις, διότι όπως διαπίστωσε η έκθεση της task force όχι μόνο δεν έγινε η φορολογική μεταρρύθμιση που την «χρωστάμε» από το φθινόπωρο του 2011, όχι μόνο έμεινε στα χαρτιά η κατά καιρούς εξαγγελλόμενη κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, αλλά εισπράξαμε μόνο τα μισά από τα 2 δις των ληξιπρόθεσμων που είχαμε υποσχεθεί και ελέγξαμε λιγότερους από 500 εύπορους από τους 1.300 που έπρεπε να ελεγχθούν μέχρι τον Οκτώβριο. Η πλάκα είναι ότι εκκρεμεί ακόμη εδώ και ένα χρόνο η τοποθέτηση Γενικού Γραμματέα Εσόδων. Επειδή λοιπόν όλα αυτά μας έχουν κοστίσει 13,5 δις μέτρα στην πλάτη μας, καλό θα είναι:
Πρώτον, να υποχρεώσει ο κ. Στουρνάρας, εντός 45 ημερών, να δηλώσουν όλες τις offshore που ελέγχουν ακίνητα, τα φυσικά πρόσωπα που πρέπει να φορολογηθούν γι΄ αυτά.
Δεύτερον, να συγκροτήσει επιτέλους το «μικτό» που θα «περιπολεί» για εισφοροδιαφυγή και φοροδιαφυγή.
Τρίτον, να βάλει ο κ. Στουρνάρας δυο καλούς φοιτητές του να κωδικοποιήσουν τις προτάσεις των προηγούμενων επιτροπών για την πάταξη της φοροδιαφυγής. Η νέα επιτροπή αμφιβάλω αν θα έχει νέες ιδέες…
Τέταρτον, να καλέσει τους 20 μεγαλύτερους φοροφυγάδες που έχουν «συλληφθεί» τα τελευταία 15 χρόνια και να μάθει από αυτούς πως έκλεβαν το κράτος.
Πέμπτον, να ζητήσει από τους προϊστάμενους του ΣΔΟΕ των 15 τελευταίων ετών να προτείνουν μέτρα.
Έκτον, να κάνει μια ημερίδα με τους λογιστές και τους ορκωτούς ελεγκτές για την κατάθεση προτάσεων.
Έβδομον, θα δώσει το υλικό στο Ράπανο και σε δύο ειδικούς νομικούς να του φτιάξουν το νόμο.
Κάν΄ τα αυτά κυρ Γιάννη (κυρ, από το κύρης ή sir αν προτιμάτε) και θα μας χρωστάς χάρη. Αν τα πας καλά, θα σου πούμε κι άλλα. Όμως, κόψτε την πλάκα με την περίφημη ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών. Δώστε στο λαό (όχι σε όλους) τις 48 δόσεις να ανασάνει και ΄συ να έχεις μια σταθερή ροή εσόδων, διαφορετικά βλέπω τις ρήτρες του Μνημονίου 3 να ενεργοποιούνται μετά τον Απρίλιο.
