Γράφει ο Γιάννης Νάκος
Χθες ολοκληρώθηκε η σύσκεψη της λεγόμενης Επιτροπής Σοφών του Σύριζα, σχετικά με το φλέγον ζήτημα του Ασφαλιστικού, και είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διερευνήσουμε τα πορίσματα της, έστω σε έναν πρώτο και πρώιμο βαθμό.
Αρχικά προτάθηκε η δημιουργία ενός Εθνικού Φορέα Ασφάλισης, με ένταξη σε αυτόν όλων των φορέων κύριας, επικουρικής, και εφάπαξ παροχών την επoνομαζόμενη διοικητική ενοποίηση.
Τώρα για τον Υπολογισμό των εισφορών η Επιτροπή πρότεινε, ενιαία ποσοστά εισφορών και βάση υπολογισμού τους α) για κύρια σύνταξη β) για επικουρική σύνταξη και γ) για εφάπαξ παροχές, με μόνη διάκριση αυτή σε μισθωτούς και σε αυτοτελώς απασχολούμενους.
Όσον αφορά τις Παροχές, προτάθηκε 1) η κατάργηση των οριζόντιων περικοπών των συντάξεων και των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων με την αιτιολογία ότι υπονομεύουν το Ασφαλιστικό Σύστημα και προωθούν την εισφοροδιαφυγή, 2) την καθιέρωση Ενιαίου Υπολογισμού των κύριων και επικουρικών συντάξεων και για τους παλιούς και για τους νέους ασφαλισμένους , στην βάση Αναλογιστικών Μελετών των οποίων οι μελέτες θα αποσαφηνιστούν μελλοντικά και θα δείξουν αν ανταποκρίνεται θετικά η αρνητικά οι προαναφερόμενες αλλαγές.
‘Όπως είναι αντιληπτό, η χθεσινή ημέρα βρήκε εκατομμύρια συνταξιούχους, να κατανοούν ότι ήρθε μια νέα εποχή για το ασφαλιστικό σύστημα, μια εποχή της ‘’ έμμεσης μείωσης’΄’ των κόπων μιας ζωής τους, καθώς σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις οι μειώσεις θα κυμανθούν στο ποσοστό της τάξεως του 3-7% αναλόγως τους συντελεστές που θα ανακοινωθούν. Το μόνο σίγουρο είναι πως όπως και σε κάθε βίαιη αναπροσαρμογή των ήδη υπάρχων νόμων έτσι και σε αυτή του Ασφαλιστικού, αναμένεται να παρατηρηθούν αδικίες, στρεβλώσεις και φυσικά παρερμηνείες που ενδέχεται να οδηγήσουν σε περισσότερη ανασφάλεια και μισαλλοδοξία.
Επιπρόσθετα, αξίζει να αναφερθεί το γεγονός πως το καυτό ζήτημα των παροχών κρατικής μέριμνας δηλαδή των ασφαλίσεων , έφτασε σε αυτό το σημείο εξαιτίας της αναλγησίας των παλαιότερων κυβερνήσεων , που αντί να αναδιαμορφώσουν το σύστημα κοίταξαν να ακολουθήσουν πολιτικές κατευνασμού αντιδράσεων και εξισορρόπησης συμφερόντων , που τις περισσότερες φορές δυστυχώς έπλητταν το δημόσιο συμφέρον.
Εν κατακλείδι, το Ασφαλιστικό σύμφωνα και με τις εξωχώριες μελέτες θα οδηγούνταν σε κατάρρευση μέσα στην επόμενη 5 ετία με 10 ετία και χρειαζόταν οπωσδήποτε αλλαγή, τώρα εάν αυτή η μεταρρύθμιση ήταν αυτό που χρειάζεται θα το δούμε στην πράξη τους επόμενους μήνες όπου και θα τεθούν σε δημόσια διαβούλευση και περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους όρους εφαρμογής και προσαρμογής τους στα κοινωνικά δεδομένα.
