Έχουν τρομάξει στην Ευρώπη με το «ξαναζωντάνεμα» του άνθρακα. Από κει που τον είχαν στείλει στο πυρ το εξώτερον το πιο ρυπογόνο καύσιμο επέστρεψε, αφού η κρίση έριξε στο ναδίρ τις τιμές αγοράς ρύπων, ενώ το αέριο από σχιστόλιθο στις ΗΠΑ απελευθέρωσε τεράστιες ποσότητες λιθάνθρακα με αποτέλεσμα την πτώση της τιμής του.
Έτσι, χαμηλές τιμές ρύπων και χαμηλές τιμές λιθάνθρακα, επανεκκίνησαν μονάδες ηλεκτροπαραγωγής και άλλες βιομηχανικές εγκαταστάσεις. Με λίγα λόγια οι πολιτικές της ΕΕ για περιορισμό των εκπομπών, σε ένα βαθμό πάνε περίπατο, αφού με τις σημερινές τιμές.. συμφέρει να αγοράζεις ρύπους και να ρυπαίνεις ανενόχλητος. Του λόγου το αληθές αποδεικνύει η έκθεση του διαχειριστή του γερμανικού δικτύου ηλεκτρισμού ο οποίος εκτιμά ότι τη διετία 2013-15 θα πρέπει να τεθούν σε λειτουργία νέες μονάδες με ισχύ 9.500 μεγαβάτ. Και από την ισχύ αυτή, τα 7.000 μεγαβάτ θα προέλθουν από… μονάδες άνθρακα.
Με τα δεδομένα αυτά λοιπόν, αρχίζουν να τίθενται περιορισμοί στον άνθρακα μέσω των χρηματοπιστωτικών θεσμών της ΕΕ. ΄Ηδη η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων αποφάσισε να χρηματοδοτεί την κατασκευή ή τον εκσυγχρονισμό μονάδων ηλεκτροπαραγωγής, μόνο εφ΄όσον οι εκπομπές τους σε διοξείδιο του άνθρακα, δεν ξεπερνούν τα 550 γραμμάρια ανά παραγόμενη κιλοβατώρα. Και επειδή το όριο αυτό το υπερβαίνουν οι περισσότερες συμβατικές μονάδες, στην πραγματικότητα, η ΕΤΕπ θα χρηματοδοτεί μόνο μονάδες συμπαραγωγής ηλεκτρισμού – θερμότητας οι οποίες έχουν υψηλό βαθμό απόδοσης ή μονάδες που, μαζί με ορυκτά καύσιμα χρησιμοποιούν και βιομάζα.
Μάλιστα η ΕΤΕπ προειδοποιεί ότι εφ΄όσον το μέτρο δεν φέρει αποτελέσματα, τότε θα θέσει ακόμη πιο αυστηροί περιορισμούς στα κριτήρια δανειοδότησης σε ό,τι αφορά στις εκπομπές. Όμως όλα αυτά μόνο απογοήτευση μπορούν να προκαλούν, για τον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις και χαράζονται οι στρατηγικές σε επίπεδο ΕΕ. Ετοιμάζονται «λευκές» και «πράσινες» βίβλοι, γίνεται διάλογος και επαναλαμβανόμενες ψηφοφορίες στο Ευρωκοινοβούλιο, διαπραγματεύσεις μεταξύ Κοινοβουλίου, Επιτροπής και Συμβουλίου, συμβιβαστικές προτάσεις και εκδίδονται οδηγίες. Όταν λοιπόν αρχίζει η εφαρμογή έχουν αρχίσει να αλλάζουν οι συνθήκες παγκοσμίως και τα πράγματα παίρνουν άλλη κατεύθυνση από αυτή που επιδίωκε η ΕΕ.