Έντρομοι παρακολουθούν στην Άγκυρα τις εξελίξεις στην κοιλάδα του Τίγρη και του Ευφράτη, καθώς μια νέα έκθεση του αμερικανικού Εθνικού Συμβουλίου Πληροφοριών κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για ενδεχόμενο διαμελισμό της Τουρκίας έως το 2030 με αιχμή του δόρατος το κουρδικό ζήτημα.
Την ίδια στιγμή, οι απολογητές του πολέμου στον Περσικό Κόλπο αρέσκονται να προβάλλουν τις κατακτήσεις των Κούρδων του βορείου Ιράκ μετά την απομάκρυνση του κόμματος Μπάαθ από την εξουσία το 2003. Μάλιστα, υπεραμύνονται του παραδείγματος του Κουρδιστάν, που συνδυάζει αυτονομία και πολιτική σταθερότητα, ως μοναδικό στην μετα-αποικιοκρατική ιστορία της Μέσης Ανατολής. Άλλωστε, οι καταιγιστικοί ρυθμοί ανάπτυξης της τελευταίας δεκαετίας έχουν οδηγήσει τους ειδικούς να κάνουν λόγο εμμέσως πλην σαφώς για ένα πρωτόγνωρο «κουρδικό θαύμα».
Παρόλα αυτά, η Δύση εξακολουθεί να διατηρεί μια ηχηρή σιωπή σχετικά με τους καρπούς της «κουρδικής άνοιξης» και η υποστήριξη στον αέναο αγώνα για πλήρη ανεξαρτητοποίηση παραμένει λιγοστή. Η Αγγλία και η Γαλλία δεν έχουν ξεκαθαρίσει ακόμη τη στάση τους, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες εκφράζουν τις επιφυλάξεις τους σε ότι αφορά το κουρδικό ζήτημα.
Εξάλλου, η απροθυμία των ΗΠΑ να αναγνωρίσουν τα πάγια δικαιώματα του κουρδικού λαού πηγάζει κυρίως από την εχθρική στάση της Τουρκίας, του βασικότερου ίσως στρατηγικού συμμάχου της Ουάσινγκτον στην Μέση Ανατολή, προς κάθε κουρδικό αίτημα για εθνική αυτοδιάθεση.
Προς το παρόν, οι παρασκηνιακές μεθοδεύσεις της Άγκυρας επηρεάζουν καταλυτικά τις ισορροπίες στην περιοχή. Δυστυχώς, οι Κούρδοι είχαν την ατυχία να διεκδικούν την απελευθέρωση μιας πατρίδας κατακερματισμένης, που μέχρι στιγμής παραμένει υποτελής τόσο της Τουρκίας όσο και της Συρίας και του Ιράκ. Το μακρινό όραμα ενός ενιαίου Κουρδιστάν, που θα έθετε υπό τον έλεγχο του τα μεγαλύτερα αποθέματα υδάτων και πετρελαίου στην περιοχή, αποτελεί κίνδυνο για την εδαφική ακεραιότητα της Τουρκίας και πρόσκομμα στις επιδιώξεις της για τη δημιουργία της «νέας Μεσοποταμίας».
Αξίζει να σημειωθεί ότι, η Τουρκία έχει επενδύσει πολλά στο πρόγραμμα κατασκευής φραγμάτων και αρδευτικών έργων στα νοτιοανατολικά της χώρας (GAP), το οποίο αναμένεται να μετατρέψει μια από τις φτωχότερες επαρχίες σε ένα από τα πλέον εύφορα και με ανεξάντλητα αποθέματα νερού τμήματα του τουρκικού εδάφους, και δεν είναι διατεθειμένη να παραδώσει το συγκριτικό της πλεονέκτημα αμαχητί στους Κούρδους.
Οι Κούρδοι παρακάμπτονται για μια ακόμη φορά από τις διεθνείς συνθήκες και το κουρδικό ζήτημα, που επηρεάζει ευθέως τόσο την Ελλάδα όσο και την Κύπρο, εξακολουθεί να παραμένει μετέωρο.
