Η άμμος είναι ταυτόχρονα άφθονη και σπάνια. Η Γη έχει τεράστιες ερήμους γεμάτες με άμμο αλλά όχι το είδος που έχει μεγάλη ζήτηση, ώστε να προσελκύει ακόμη και την δράση της μαφίας για την εκτμετάλλευσή της. Αυτή η ποικιλία άμμου κυριαρχεί στους πάγους της Γροιλανδίας και αποτελεί ένα από τα βασικά συστατικά του τσιμέντου που χρησιμοποιείται σε κτίρια και υποδομές.
Το πρόβλημα με το συγκεκριμένο υλικό όμως είναι ότι για να καταφέρει κάποιος να το βρει πρέπει να λιώσει τους πάγους της Γροιλανδίας, ευρύνοντας ακόμα περισσότερο το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής. «Η χώρα πρέπει να καταλάβει εάν η εκμετάλλευση αυτού του πολύτιμου, άφθονου πόρου σε ευρύτερη κλίμακα θα ήταν περιβαλλοντικά, κοινωνικά και οικονομικά βιώσιμη. Είναι αρκετά αμφιλεγόμενο αν η Γροιλανδία μπορεί να επωφεληθεί από την κλιματική αλλαγή», λέει η Μέτε Μπέντιξεν (Mette Bendixen), γεωγράφος στο Πανεπιστήμιο McGill στον Καναδά, η οποία μελετά την ιδέα. Όπως αναφέρει η Μπέντιξεν «σε αντίθεση με τα περισσότερες ακτές της Αρκτικής, η Γροιλανδία δεν διαβρώνεται – αντίθετα, μεγαλώνει εξαιτίας του στρώματος των πάγων που λιώνουν».
Όμως, γιατί το τσιμέντο δεν μπορεί να κατασκευαστεί με κάποια άλλη άμμο; Όπως εξηγεί η Μπέντιξεν «Η άμμος της ερήμου από, ας πούμε, τη Σαχάρα δεν είναι καλή για την κατασκευή τσιμέντου επειδή είναι πολύ στρογγυλεμένη και ομοιόμορφη. Κατά τη διάρκεια χιλιετιών, οι άνεμοι σπρώχνουν αυτούς τους κόκκους γύρω, γυαλίζοντάς τους. Αν φτιάξεις τσιμέντο από τέτοια άμμο, είναι σχεδόν σαν να χτίζεις με παιδικούς κύβους… στην άμμο. Για να φτιαχτεί σωστά χρειάζονται σωματίδια που έχουν πιο γωνιώδες σχήμα».
Tο στρώμα πάγου της Γροιλανδίας καλύπτει 700,000 τετραγωνικά μίλια (1126,5408 χιλιόμετρα) και έχει πάχος έως και 10,000 πόδια (3,048 μέτρα). Όσο λιώνει ο πάγος, χείμαρροι νερού μεταφέρουν συντρίμμια στη θάλασσα, ενώ το σφυροκόπημα των ίδιων των ποταμών διαβρώνει περαιτέρω το τοπίο. Σε σύγκριση με τα χιλιάδες χρόνια που η άμμος περνάει κυλώντας γύρω από τη Σαχάρα και στρογγυλεύει, τα σωματίδια που προέρχονται από τη Γροιλανδία είναι πιο φρέσκα. Είναι πιο γωνιώδη και διαφορετικά διαμορφωμένα. Αντί να λειτουργούν σαν κύβοι, ταιριάζουν μεταξύ τους σαν κομμάτια παζλ, κάτι που είναι καλό για το τσιμέντο.
«Ναι, ένας κόσμος με περισσότερη συγκομιδή άμμου για την παραγωγή περισσότερου τσιμέντου θα σήμαινε επίσης περισσότερες εκπομπές άνθρακα, περισσότερη παγκόσμια θέρμανση και περισσότερο λιώσιμο των πάγων της Γροιλανδίας. Όλη αυτή η παγετώδης άμμος, πάντως, δεν χρειάζεται να πηγαίνει αποκλειστικά για τσιμέντο. Οι παράκτιες κοινότητες ζητάνε όλο και περισσότερο άμμο για να συγκρατήσουν την άνοδο των θαλασσών. Σκεφτείτε απλώς την ειρωνεία της χρήσης της άμμου για τη θρέψη της παραλίας για τον μετριασμό της ανόδου της στάθμης της θάλασσας» καταλήγει η Μπέντιξεν.
ΠΗΓΗ: WIRED.COM
