Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος
Follow @Sp_Rizopoulos
Αναλογιζόμενος κανείς το γεγονός πως το πολυνομοσχέδιο με την εξειδίκευση της εφαρμογής των συμφωνηθέντων πέρασε με μόνο μία απώλεια από την κυβερνητική πλειοψηφία (αυτή της Κατριβάνου), δείχνει πως ο Τσίπρας ελέγχει πλέον πλήρως την κατάσταση, αν και ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγήθηκε σε διάσπαση όταν κλήθηκε να υπερψηφίσει τη συμφωνία με τους δανειστές του περασμένου καλοκαιριού. Παρά τη μικρή ρωγμή, η κυβερνητική πλειοψηφία εξακολουθεί να είναι «μπετόν» και με δεδομένο πως η χθεσινοβραδυνή ψηφοφορία ήταν η πιο σκληρή δοκιμασία για τη συνοχή της, δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς πως μπορεί να χαθεί σε κάποια άλλη στιγμή του βίου αυτής της κυβέρνησης.
Ικανοποιημένος μπορεί να αισθάνεται και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Μπορεί η ΝΔ να ψήφισε τη συμφωνία το περασμένο καλοκαίρι, ωστόσο ο Μητσοτάκης κατάφερε να δημιουργήσει έδαφος διαφοροποίησης αναδεικνύοντας το γεγονός πως η εξειδίκευση των φορολογικών μέτρων αντανακλά πολιτικές και ιδεολογικές επιλογές της κυβέρνησης. Η φτωχοποίηση ως μέτρο δικαιοσύνης δεν μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη κι αυτό δίνει ένα μεγάλο συγκριτικό πολιτικό πλεονέκτημα στη ΝΔ.
Επί της ουσίας, λοιπόν, από τη διαδικασία της συζήτησης του πολυνομοσχεδίου Τσίπρας και Μητσοτάκης βγαίνουν ισόπαλοι στα… σημεία. Από δω και πέρα και οι δύο θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευθούν τη συγκυρία για να ενισχύσουν τη θέση τους.
Τελειώνοντας με τα δύσκολα ο Τσίπρας έχει μόνο να περιμένει την τελική έκβαση της συζήτησης για το χρέος. Η διάσταση ανάμεσα στο ΔΝΤ και τους Ευρωπαίους είναι δεδομένη ως προς την τύχη του ελληνικού χρέους, παρ’ όλα αυτά φαίνεται – τουλάχιστον τις τελευταίες ημέρες – πως γίνεται μια προσπάθεια να βρεθεί μια «σολομώντεια λύση», η οποία αφενός μεν θα καλύπτει το ΔΝΤ για τη συνέχιση της παραμονής του στο πρόγραμμα και αφετέρου δεν θα περιλαμβάνει ονομαστική μείωση του χρέους για την οποία δεν θέλουν να ακούν οι Ευρωπαίοι.
Παίρνοντας, λοιπόν, μια πρώτη απόφαση για το χρέος ο Τσίπρας θα έχει μια «μικρή νίκη» για το εσωτερικό και επιπλέον θα μπορεί να μιλήσει πειστικά για πολιτική σταθερότητα στο εξωτερικό, ζήτημα ιδιαιτέρως σημαντικό για την προσέλκυση των επενδύσεων.
Σε ότι αφορά τον Μητσοτάκη θα αξιοποιήσει το χρόνο που έχει μπροστά του για την εσωτερική αναδιοργάνωση της ΝΔ, ώστε να έχει «λυμένα τα χέρια» σε περίπτωση διακυβέρνησης και θα επενδύσει πολιτικά στη δυσαρέσκεια που αναμένεται να αυξηθεί κατακόρυφα, μόλις τα μέτρα που ψηφίστηκαν χθες μπουν σε εφαρμογή στην καθημερινότητα των πολιτών.
Στόχος του θα είναι η διατήρηση ή και διεύρυνση του δημοσκοπικού προβαδίσματος που εμφανίζει σήμερα η ΝΔ και η δουλειά που θα έχει να κάνει θα είναι εύκολη ή δύσκολη, ανάλογα με το αν ο Τσίπρας καταφέρει τελικά να βρει ή όχι έναν τρόπο να συνομιλεί με την αγορά και τους επενδυτές για να αρχίσει να κινείται η οικονομία.
