Γράφει ο Γιάννης Κουτρουμπής
Follow @j_koutroubis
Την Τετάρτη στην Βουλή τέθηκε προς ψήφιση ένα νομοσχέδιο που περιελάμβανε τα προαπαιτούμενα μέτρα του Τρίτου Μνημονίου (αύξηση ΦΠΑ κλπ) που συμφωνήθηκε επί της αρχής στην μαραθώνια συνεδρίαση της Συνόδου Κορυφής των χωρών της Ευρωζώνης, την Κυριακή.
Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ήταν 229 ψήφοι υπέρ, 64 ψήφοι κατά, έξι δήλωσαν παρών και μία βουλευτής ήταν απούσα. Το νομοσχέδιο που τέθηκε προς ψήφιση πέρασε από τον ΣΥΡΙΖΑ, τους ΑΝΕΛ, την Ν.Δ, το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ, ενώ καταψήφισε το ΚΚΕ και η Χρυσή Αυγή.
Η «Τσίπρειος ήττα» συντελέστηκε για δύο λόγους.
Ο πρώτος λόγος είναι, διότι καταψηφίστηκε από 39 βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος η πρόταση νόμου. Από τους 39 βουλευτές, οι 32 που ψήφισαν όχι είναι
1. Αγλαΐα Κυρίτση
2. Ζωή Κωνσταντοπούλου
3. Γιάνης Βαρουφάκης
4. Νάντια Βαλαβάνη
5. Δημήτρης Στρατούλης
6. Κώστας Ησυχος
7. Δημήτρης Κοδέλας
8. Κωνσταντίνος Ζαχαρίας
9. Ελένη Σωτηρίου
10. Βασίλειος Χατζηλάμπρου
11. Ιωάννης Σταθάς
12. Αθανάσιος Σκούμας
13. Θωμάς Κώτσιας
14. Κώστας Λαπαβίτσας
15. Μιχαήλ Κριτσωτάκης
16. Δέσποινα Χαραλαμπίδου
17. Ιωάννα Γαϊτάνη
18. Ευαγγελία Αμμανατίδου
19. Ηλίας Ιωαννίδης
20. Βαγγέλης Διαμαντόπουλος
21. Στέφανος Σαμοΐλης
22. Ραχήλ Μακρή
23. Ευγενία Ουζουνίδου
24. Κωνσταντίνος Δερμιτζάκης
25. Ιωάννης Ζερδελής
26. Κωνσταντίνος Δελημήτρος
27. Θανάσης Πετράκος
28. Ελένη Ψαρρέα
29. Στάθης Λεουτσάκος
30. Παναγιώτης Λαφαζάνης
31. Ζήσης Ζάννας
32. Βασίλης Κυριακάκης
Οι 6 που ψήφισαν παρών στην ψηφοφορία είναι
1. Βασιλική Κατριβάνου
2. Χρήστος Καραγιαννίδης
3. Δημήτρης Μπαξεβανάκης
4. Ηρώ Διώτη
5. Νίκος Μιχαλάκης
6. Βασιλική Λέβα
Και η άλλη μία βουλευτής ήταν απούσα από την ψηφοφορία. Με αυτόν τον τρόπο ο Αλέξης Τσίπρας είδε ότι από τον ΣΥΡΙΖΑ έμειναν μόνο 110 βουλευτές που στήριξαν την πρόταση που ο ίδιος έφερε μετά από τις διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι πέρα από την ρητορική που είχε αναπτύξει για τις διαπραγματευτικές του ικανότητες και για την πειθώ την οποία διαθέτει για να πείσει την Καγκελάριο της Γερμανίας να προχωρήσει σε μία έντιμη συμφωνία, απέτυχαν παταγωδώς. Με το δημοψήφισμα μπορούσε να καταφέρει μία καλύτερη συμφωνία αν το χρησιμοποιούσε ως «μπλόφα».
Από την στιγμή, που έγινε κανονικά και αποφάνθηκε αρνητικά ο ελληνικός λαός ήταν πλέον μονόδρομος η έξοδος της χώρας από το Ευρώ. Παρόλα αυτά ο Πρωθυπουργός μαζί με τον νέο Υπουργό Οικονομικών, τον οποίο άλλαξε μετά ως μία ένδειξη ότι θέλει να διαπραγματευτεί, κατάφεραν δεχόμενοι όλα όσα απέρριπταν να σώσουν την χώρα από τον κίνδυνο της δραχμής.
Η συμφωνία που κατάφεραν να διαπραγματευτούν είναι χειρότερη από τα προηγούμενα δύο μνημόνια. Εισάγονται μέτρα, τα οποία ναι μεν δεν συντελούν στην περικοπή των συντάξεων και των μισθών άμεσα, αλλά με την αύξηση έμμεσων φόρων έχουν το ίδιο αποτέλεσμα.
Ακόμη, με την αποδοχή του μνημονίου, τόσο από το ΣΥΡΙΖΑ, όσο και από τους ΑΝΕΛ καταργείται και επίσημα ένα δίλημμα που ποτέ δεν υπήρξε, το μνημονιακός – αντιμνημονιακός, πάνω στο οποίο τροχοδρόμησαν τα δύο αυτά κόμματα για να μπορέσουν να κυβερνήσουν.
Επιπροσθέτως, είναι πολύ αρνητικό για μία χώρα, όταν παρακολουθεί να γίνονται δηλώσεις από κυβερνητικούς αξιωματούχους, όπως «Στηρίζω την Κυβέρνηση, δεν παραιτούμαι, αλλά δεν ψηφίζω τα μέτρα» ή «Στηρίζω την Κυβέρνηση, αλλά τα μέτρα είναι λανθασμένα και οδηγούν στην ύφεση».
Στις παραπάνω δηλώσεις ένας λογικός άνθρωπος μπορεί να αναρωτηθεί πως γίνεται κάποιος που δεν ψηφίζει τα μέτρα ή θεωρεί πως αυτά δεν είναι στην σωστή κατεύθυνση, να στηρίζει την Κυβέρνηση που τα έφερε αυτά τα μέτρα. Το ερώτημα αυτό είναι άξιο απάντησης από τους ίδιους τους Κυβερνητικούς αξιωματούχους.
Από την άλλη πλευρά, η χώρα πλέον έχει ρευστότητα στις τράπεζες αυξημένη κατά 900 εκατομμύρια, θα δοθεί και ένα δάνειο ύψους 7 δις Ευρώ προκειμένου να πληρωθούν οι υποχρεώσεις στο ΔΝΤ και στην ΕΚΤ. Το τοπίο σε ότι αφορά όλα αυτά έχει αρχίσει να ξεκαθαρίζει, αλλά με άγνωστες συνέπειες για την χώρα.
Σίγουρα η Κυβέρνηση οδεύει προς εκλογές τον Σεπτέμβριο ή μέσα στις αρχές Οκτωβρίου. Οι εκλογές προκαλούνται λόγω εκτιμήσεων ότι ο αριθμός όσων καταψηφίζουν τα μέτρα του μνημονίου θα αυξάνεται διαρκώς με αποτέλεσμα σε μία δεδομένη χρονική στιγμή να χρειάζονται εκλογές, οι οποίες θα φέρουν πολύ μεγάλη αβεβαιότητα για το πολιτικό σύστημα.
Εν κατακλείδι, ο Πρωθυπουργός φαίνεται πως μπροστά στην ολοκληρωτική καταστροφή της χώρας από την αλλαγή σε εθνικό νόμισμα, ωρίμασε πολιτικά πολύ γρήγορα και προχώρησε σε συμφωνία παρόλο που αυτό αναμένεται να έχει πολύ μεγάλο κόστος για τον ίδιο και για το κόμμα του. Σίγουρα όμως το δημοψήφισμα δεν έπρεπε να γίνει σε αυτή την χρονική στιγμή, διότι δεν πρόσφερε απολύτως τίποτα στην Κυβέρνηση και στον Πρωθυπουργό.
