Της Αθηνάς Ταρλά
Τώρα που θα φύγουν οι τρισκατάρατοι Καναδοί και οι Σκουριές θα γίνουν παράδεισος, θα φυτέψουμε παντού βατόμουρα και φρούτα του δάσους, με τα οποία η Θεανώ θα φτιάχνει τις διάσημες μαρμελάδες της.
Τα γειτονικά χωριά θα γεμίσουν με λαχανόκηπους και θα καλλιεργούν ολόδροσα κηπευτικά για την παρασκευή των υπέροχων γεμιστών. Ελπίζω να υπάρχει η δυνατότητα και για ορυζώνες, ώστε να μην εισάγουμε ούτε το ρύζι. Αυτά θα τα παραλαμβάνει ο Φίλης και θα τροφοδοτεί τα σχοglιά, να τρώνε τα παιδάκια που παλιά λιποθυμούσαν από την πείνα.
Τα χρήματα που θα εξοικονομούν έτσι οι γονείς θα τα καταβάλλουν ως δίδακτρα. Με αυτά θα πληρώνονται τα φροντιστήρια των παιδιών, τα οποία όμως τώρα θα γίνονται μέσα στο σχοglιό και όχι απ’ όξω. Οι δημόσιοι εκπαιδευτικοί θα παίρνουν δύο μισθούς και οι ιδιωτικοί κανέναν. Αλλά δεν μας νοιάζει, γιατί αυτοί δεν μας ψήφισαν.
Πλούσιοι πια οι δημόσιοι, θα ξοδεύουν ασύστολα κι έτσι καμία ανάγκη για ανάλγητους επενδυτές δεν θα έχουμε. Θα δουλεύουμε όλοι στο δημόσιο και θα κυκλοφορούμε το ίδιο κατοστάρικο μεταξύ μας, γύρω – γύρω.
Όσοι δεν έχουν τα προσόντα να εργαστούν στο δημόσιο, θα ψοφήσουν κι έτσι θα λύσουμε και το ασφαλιστικό. Όσοι επιζήσουν, να τσακιστούν και να πάνε αλλού. Δεν τους αξίζει ο παράδεισός μας!
