Γράφει ο Παναγιώτης Κακαράς
Στη Μεγάλη Βρετανία το σαββατοκύριακο που είναι πιο κοντά στην 11η Νοεμβρίου (παύση των εχθροπραξιών του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου) γιορτάζεται η περίφημη «Remembrance Day» που θεσπίστηκε το 1919 από τον βασιλιά Γεώργιο τον πέμπτο, προκειμένου αρχικά να τιμηθούν όσοι έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Με τα χρόνια γιορτάζεται στις χώρες-μέλη της Κοινοπολιτείας (αλλά και σε κάποιες εκτός αυτής) και αποτελεί ημέρα μνήμης για τα ένστολα θύματα των πολέμων που ακολούθησαν.
Εκείνη την ημέρα οι Βρετανοί φορούν την κονκάρδα που συμβολίζει τη αναγνώριση της θυσίας των ανδρών των ενόπλων δυνάμεων. Στη Premier League οι ομάδες φορούν ειδικές φανέλες που φέρουν την κονκάρδα και τις φορούν την συγκεκριμένη αγωνιστική. Ο μόνος που δεν δέχεται να το πράξει είναι ο Τζέιμς ΜακΚλιν που δεν φορά ποτέ του την συγκεκριμένη επετειακή φανέλα.
Όλα ξεκίνησαν το 2012 που ως παίκτης της Σάντερλαντ αρνήθηκε να φορέσει την κονκάρδα και είχε ως αποτέλεσμα την κατακραυγή του κόσμου αλλά και απειλές για την ζωή του. Ο ποδοσφαιριστής με καταγωγή από το Ντέρι της Βορείου Ιρλανδίας έχει μεγαλώσει σε γειτονιές που δεν υπάρχει ιδιαίτερη συμπάθεια προς τους Βρετανούς στρατιώτες αφού η «Ματωμένη Κυριακή» και ο θάνατος 26 ατόμων από τα βρετανικά στρατεύματα συμβολίζει την προσπάθεια της Βορείου Ιρλανδίας για ανεξαρτησία.
Μεγαλωμένος σε τέτοιες γειτονιές ο Τζέιμς είναι δύσκολο να συμμεριστεί την ανάγκη της μνήμης για τους πεσόντες των πολέμων. Υποστηρίζει επίσης ότι σέβεται απόλυτα όσους έχασαν τη ζωή τους σε οποιονδήποτε πόλεμο, αλλά κατά τη γνώμη του, η συγκεκριμένη μέρα δεν αφορά αυτούς. Αναφέρεται στην παρουσία και τις ενέργειες βρετανικών στρατευμάτων σε όλον τον κόσμο και όπως τόνισε ορθά-κοφτά: «Είμαι από το Ντέρι, πώς περιμένετε από εμένα να φορέσω κάτι που αντιπροσωπεύει αυτό το πράγμα»;
Η ιστορία του και ακόμα περισσότερο οι πράξεις του διχάζουν την βρετανική κοινή γνώμη (για αρκετούς Βορειοιρλανδούς είναι κάτι σαν εθνικός ήρωας), αλλά σίγουρα αποτελεί και μάθημα για πολλούς αφού η ημέρα ιστορικής μνήμης για έναν λαό μπορεί τελικά να τον διχάσει και ακόμα περισσότερο να αποτελεί μία ημέρα δυστυχίας και οργής για έναν άλλο λαό.
