“Ταύρος” για τις ευρωπαϊκές μετοχές δηλώνει η UBS κηρύσσοντας το τέλος της κυριαρχίας και της υπεραπόδοσης των μέτοχων των ΗΠΑ το αμέσως επόμενο διάστημα,. Όπως επισημαίνει, από το 2010, η υποαπόδοση των ΗΠΑ ήταν πολύ σύντομη και ήπια (5% έως 9% και για διάστημα 5 έως 9 μήνες), αλλά μεταξύ του 2000 και του 2010, ήταν πολύ πιο έντονη (π.χ. σχεδόν 12 έως 75 μήνες έναντι της Ευρώπης και με ποσοστό 12% έως 19%). Η UBS πιστεύει ότι υπάρχουν πολλοί και καλοί ιδιοσυγκρασιακοί λόγοι για τους οποίους οι μετοχές των ΗΠΑ στο εξής θα υποαποδώσουν και οι ευρωπαϊκές μετοχές θα ξεχωρίσουν.
Σε ό,τι αφορά τους λόγους που οι ΗΠΑ θα μείνουν πίσω, η UBS υπογραμμίζει τους εξής:
1) Στάδιο του παγκόσμιου κύκλου. Ιστορικά, όταν οι παγκόσμιοι PMI αυξάνονται περισσότερο από 2 μονάδες σε διάστημα 6 μηνών τότε οι ΗΠΑ υποαποδίδουν καθώς έχουν τη χαμηλότερη λειτουργική μόχλευση από οποιαδήποτε άλλη μεγάλη περιοχή. Βρισκόμαστε σχεδόν σε αυτό το επίπεδο τώρα.
2) Κλείσιμο του χάσματος της ανάπτυξης. Οι ΗΠΑ υπεραπέδωσαν στο μέτωπο της ανάπτυξης καθώς η αύξηση του ΑΕΠ των ΗΠΑ αναθεωρήθηκε απότομα σε σχέση με την αύξηση του ΑΕΠ εκτός των ΗΠΑ (ιδίως του ευρωπαϊκού ΑΕΠ). Αυτό το χάσμα πρόκειται τώρα να κλείσει αρκετά απότομα, καθώς οι πλεονάζουσες αποταμιεύσεις των ΗΠΑ έχουν χρησιμοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό και η μετανάστευση στις ΗΠΑ είναι πιθανό να κορυφωθεί.
3) Δανεισμός. Η δημοσιονομική πολιτική των ΗΠΑ (όπως προκύπτει από το έλλειμμα του προϋπολογισμού χωρίς τις πληρωμές τόκων) έχει χαλαρώσει κατά 13% ΑΕΠ περισσότερο από αυτήν της Ευρώπης. Εάν όλο το έλλειμμα των ΗΠΑ χρηματοδοτούνταν μακροπρόθεσμα, τότε θα χρειαζόταν δημοσιονομική σύσφιξη κατά 4,5% του ΑΕΠ για να σταθεροποιηθεί το δημόσιο χρέος προς το ΑΕΠ. Αυτό είναι περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη περιοχή. Ως εκ τούτου, αυτό συνεπάγεται ένα από τα ακόλουθα: i) κίνδυνο για τα spread των ομολόγων ΗΠΑ. ή ii) κίνδυνο για την ανάπτυξη (καθώς η δημοσιονομική πολιτική αυστηροποιείται δυσανάλογα).
4) Πιο μεσοπρόθεσμος κίνδυνος για την κερδοφορία: Το 69% της βελτίωσης του περιθωρίου κέρδους στις ΗΠΑ προέρχεται από χαμηλότερους φόρους και τα επιτόκια, κάτι που κάνει την κερδοφορία των εταιρειών ευάλωτη στις αλλαγές σε οικονομική και νομισματική πολιτική.
5) Άλλες ανησυχίες: α) τα P/E της αγορά των ΗΠΑ είναι σε “τεντωμένα” επίπεδα σε σχέση με τον ιστορικό μέσο όρο, β) οι εισηγμένες στις ΗΠΑ έχουν χρησιμοποιήσει στο παρελθόν τα buybacks για να μειώσουν τον αριθμό των μετοχών και να ενισχύσουν τα κέρδη ανά μετοχή EPS πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη περιοχή – αυτό αλλάζει τώρα αφού οι καθαρές επαναγορές των ΗΠΑ (ως ποσοστό της κεφαλαιοποίησης της αγοράς) είναι πλέον κοντά στις αγορές του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ευρώπης και των ΗΠΑ, και πλέον βρίσκονται υπό πίεση, γ) κίνδυνοι από τις προεδρικές εκλογές.
Από την άλλη, κατά τη UBS, η Ευρώπη θα έχει καλύτερη απόδοση στο εξής χάρη τόσο στην πορεία της οικονομίας όσο και της νομισματικής πολιτικής. Συγκεκριμένα, οι λόγοι που θα οδηγήσουν τις ευρωπαϊκές μετοχές να νικήσουν τις μετοχές των ΗΠΑ είναι οι εξής:
1) Η Ευρώπη βρίσκεται σε έναν κύκλο μείωσης επιτοκίων με την UBS να προβλέπει άλλες δύο μειώσεις επιτοκίων το 2024. Οι PMI συμπεριφέρθηκαν καλύτερα στην Ευρώπη από ό,τι στις ΗΠΑ (και αυτό τείνει να οδηγεί τον πληθωρισμό) και με τη σειρά του δίνει στην ΕΚΤ μεγαλύτερη ευελιξία πολιτικής από τη Fed. Η UBS θεωρεί πολύ ενθαρρυντικό το γεγονός ότι η ΕΚΤ ξεκίνησε έναν κύκλο μείωσης των επιτοκίων όταν αναθεώρησε το ΑΕΠ του 2024 κατά 0,3% και τον δομικό πληθωρισμό κατά 0,2% και όταν η αύξηση των μισθών του πρώτου τριμήνου και στις δύο έρευνες επιταχύνθηκε μέτρια. Δείχνει ότι εξετάζουν δείκτες για τον μελλοντικό πληθωρισμό, που έχουν καλύτερη συμπεριφορά από τις ΗΠΑ.
2) η διαφορά ανάπτυξης μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης αναμένεται να μειωθεί απότομα από 2,5% σε 0,5% σε ετήσιους όρους τα επόμενα δύο χρόνια. Αυτή η διαφορά αύξησης του ΑΕΠ μπορεί να κλείσει λόγω: της ύπαρξης περισσότερων πλεονάζοντων αποταμιεύσεων, της επιτάχυνσης της αύξησης των πραγματικών μισθών, της επιτάχυνσης της αύξησης της απασχόλησης, του μικρότερου δημοσιονομικού βάρους από τις ΗΠΑ και του μεγαλύτερου περιθωρίου για ανάκαμψη στην αγορά στέγασης.
3) ο σχετικός κίνδυνος για την κερδοφορία των εισηγμένων είναι μικρότερος στην Ευρώπη από ό,τι στις ΗΠΑ, κατά τη UBS. Τα ευρωπαϊκά περιθώρια κέρδους είναι μεγαλύτερα σε σχέση με τον ιστορικό μέσο όρο τους και πολύ μικρότερα από αυτά των ΗΠΑ και η βελτίωση του περιθωρίου δεν προήλθε από χαμηλότερους φόρους και χαμηλότερα επιτόκια. Οι αναθεωρήσεις κερδών της Ευρώπης έναντι των παγκόσμιων αγορών είναι επίσης καλύτερες.
4) υπάρχουν ορισμένες διαρθρωτικές βελτιώσεις στην Ευρώπη (το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ μειώνει τον κίνδυνο διάλυσης και αμοιβαιοποιεί το χρέος).
5) η δημοσιονομική θέση είναι πολύ καλύτερη στην Ευρώπη, όπως φαίνεται ήδη (το πρωτογενές δημοσιονομικό έλλειμμα εκτιμάται ότι θα είναι 1,3% του ΑΕΠ και όχι 3,1% του ΑΕΠ το 2024).
Πηγή capital.gr
