Από την ημερομηνία έναρξης του πολέμου στη Συρία το 2011 ο Λίβανος υπέστη το βάρος της εκτόπισης των Σύριων στη γη του. Η παρουσία μεγάλου αριθμού εκτοπισμένων Σύριων υπερβαίνει τις δυνατότητες του Λιβάνου να τους απορροφήσει, είτε ως προς την έκταση, είτε ως προς την ήδη δεινή οικονομική κατάσταση.
Έκθεση που εκδόθηκε από την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR) αποκάλυψε ότι ο Λίβανος κατέχει τη δεύτερη θέση στον κόσμο στον αριθμό των προσφύγων σε σχέση με τον πληθυσμό του.
Η έκθεση, με τίτλο «Παγκόσμιες τάσεις: Αναγκαστικός εκτοπισμός το 2022», ανέφερε ότι ο Λίβανος κατατάσσεται δεύτερος στον κόσμο στον αριθμό των προσφύγων σε σχέση με τον πληθυσμό του, με ποσοστό έναν πρόσφυγα για κάθε 7 πολίτες στα τέλη του 2022, μετά την Ευρώπη (ένας πρόσφυγας για κάθε 6 πολίτες), ακολουθούμενο από το Κουρασάο (ένας πρόσφυγας για κάθε 14 πολίτες), η Ιορδανία (ένας πρόσφυγας για κάθε 16 πολίτες) και η Τουρκία (ένας πρόσφυγας για κάθε 19 πολίτες).
Ποιος είναι ο αντίκτυπος του μεγάλου αριθμού προσφύγων στην οικονομική κατάσταση του Λιβάνου και στους Λιβανέζους πολίτες; Και ποιο είναι το κόστος αυτού του ασύλου για το κράτος, ειδικά επειδή οι κάτοικοι των στρατοπέδων δεν πληρώνουν ρεύμα, νερό, φόρους και τέλη; Ποιος ευθύνεται για την ύπαρξη αυτού του μεγάλου αριθμού προσφύγων και για τη μη επιστροφή τους στη χώρα τους;
Σε αυτό το πλαίσιο, ο οικονομολόγος και μέλος του Οικονομικού Συμβουλίου Δρ. Αμπού Ντιάμπ είπε στο Al Diyar ότι αυτή η έκθεση τοποθετεί τον Λίβανο δεύτερο στην υποδοχή προσφύγων όσον αφορά τον πληθυσμό και την περιοχή, σύμφωνα με τον αριθμό των 850.000 έως 900.000 προσφύγων που είναι εγγεγραμμένοι στο UNHCR, αλλά στην πραγματικότητα οι Σύριοι πρόσφυγες μπορεί να αγγίζουν τα 2 εκατομμύρια, εκτός από τους Παλαιστίνιους και Ιρακινούς πρόσφυγες και άλλους, μέχρι να φτάσουμε σε περισσότερους από δύο εκατομμύρια πρόσφυγες.
Σύμφωνα με τον Αμπού Ντιάμπ, ο Λίβανος κατέχει την πρώτη θέση στην υποδοχή προσφύγων. Δεν είναι αλήθεια ότι υπάρχει ένας πρόσφυγας για 7 Λιβανέζους, αλλά μάλλον ένας πρόσφυγας για σχεδόν δύο Λιβανέζους, και ως εκ τούτου καταλαμβάνει την πρώτη θέση στην υποδοχή προσφύγων.
Ο Αμπού Ντιάμπ πίστευε ότι το κόστος είναι πολύ υψηλό και έχει επιπτώσεις σε όλες τις πτυχές της ζωής, ξεκινώντας πρώτα από την κατανάλωση και τη χρήση υποδομών, όπως ηλεκτρισμός, δρόμοι, νερό, υγεία και εκπαίδευση. Σημειώνει ακόμα ότι η πιο σύνθετη κρίση είναι η εκπαίδευση και η υγιεινή, που επηρεάζει σε πολύ μεγάλο βαθμό την υγεία, τη γεωργία και όλες τις πτυχές της ζωής.
Πηγή: ΕΡΤ | Ανταπόκριση – Λίβανος: Ουαλίντ Ελίας
Πηγή: ertnews.gr
