Κατηγορηματική απάντηση δίνει το υπουργείο Εξωτερικών στην επικριτική σημερινή ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠΕΞ σχετικά με την πρόσφατη έγκριση του νομοσχεδίου για τη Σαρία από το ελληνικό Κοινοβούλιο.
Με σχετική ανακοίνωση αποσαφηνίζει ότι πρόκειται για μία «εσωτερική υπόθεση της Ελλάδας» η εν λόγω ρύθμιση για τη μουσουλμανική κοινότητα «για την οποία έξωθεν παρεμβάσεις είναι απορριπτέες», καλώντας την «Τουρκία να εστιάζει στα του οίκου της και στις δικές της σοβαρές εσωτερικές υποθέσεις».
Επισημαίνει δε ότι η έγκριση του νομοσχεδίου για τη Σαρία από το ελληνικό Κοινοβούλιο συνιστά ένα «ιστορικό βήμα» το οποίο «ενισχύει την ισονομία και την ισοπολιτεία για όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες», «αναβαθμίζοντας την ποιότητα ζωής του συνόλου των μελών της κοινότητας», καθώς «είναι μία ρύθμιση που ενισχύει το καθεστώς των νομικών εγγυήσεων και των ατομικών ελευθεριών».
Επίσης, το υπουργείο Εξωτερικών υπενθυμίζει ότι «οι διωκόμενοι για αντιποίηση άσκησης υπηρεσίας λειτουργού θρησκείας, υπόδικοι και για άλλες αξιόποινες πράξεις, δεν μπορούν να προβάλλονται ως αυτόκλητοι και αξιόπιστοι συνομιλητές για οποιοδήποτε θέμα και σε κανένα ευνομούμενο και εμφορούμενο από δημοκρατικά ιδεώδη ευρωπαϊκό κράτος».
Τέλος, επισημαίνει ότι «ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης η Ελλάδα έχει δεσμευθεί οικειοθελώς από συγκεκριμένες Συνθήκες, όπως η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου».
Νωρίτερα, στην ανακοίνωσή του, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών ανέφερε μεταξύ άλλων ότι οι ελληνικές αρχές «δεν διαβουλεύθηκαν με τους εκλεγμένους μουφτήδες της μειονότητας για τον νόμο αυτό, όπως δεν έχουν κάνει και με άλλους νόμους που εμπίπτουν στη δικαιοδοσία τους».
Εξέφρασε, δε, την ανησυχία του γιατί η Ελλάδα «δεν αναγνωρίζει τους εκλεγμένους μουφτήδες της “τουρκικής” -όπως τη χαρακτηρίζει- μειονότητας της Δυτικής Θράκης», κατηγορώντας την Αθήνα ότι «αύξησε την πίεση σε βάρος τους πρόσφατα, μέσα από έρευνες της δικαιοσύνης».
Παράλληλα η Άγκυρα κάλεσε την Αθήνα «να αντλήσει διδάγματα από το παρελθόν» και να «τερματίσει τη νομική πίεση που ασκεί στους εκλεγμένους μουφτήδες», επικαλούμενη πέντε αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
