Ο Βασίλης Σπανούλης ολοκλήρωσε την σπουδαία καριέρα του, ωστόσο δεν γινόταν να μείνει μακριά από το μπάσκετ. Ο εμβληματικός αρχηγός του Ολυμπιακού θα συνεχίσει να κοσμεί τα παρκέ, αυτή τη φορά από τη θέση του προπονητή.
Ο Βασίλης Σπανούλης κάνει τα πρώτα του προπονητικά βήματα και δηλώνει έτοιμος να ακολουθήσει την καριέρα του προπονητή.
Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο Βαρέζε της Ιταλίας στο πλαίσιο του τουρνουά U18 της Ευρωλίγκας κι έδωσε συνέντευξη, τονίζοντας πως βλέπει τον εαυτό να έχει μέλλον στην άκρη του πάγκου.
«Οι μελλοντικοί παίκτες, εκείνοι δηλαδή που θα παίξουν τα επόμενα χρόνια στην Ευρωλίγκα και το ΝΒΑ, είναι απλώς παιδιά που χρειάζονται αυτό το έξτρα κίνητρο, την έμπνευση και τη βοήθεια ώστε να κάνουν το επόμενη βήμα στην καριέρα τους», δήλωσε αρχικά και πρόσθεσε:
«Οι λεπτομέρειες που έχουν να κάνουν με την τελειότητα και τη δουλειά είναι πολύ σημαντικές παράμετροι στο μπάσκετ, μαζί φυσικά με την πειθαρχία και τον σεβασμό. Έτσι ήμουν κι εγώ σαν παίκτης. Αφοσιωμένος και πειθαρχημένος, σεβόμουν τους πάντες, δούλευα σκληρά και θέλω να κάνω τα ίδια πράγματα σαν προπονητής».
Στη συνέχεια, ο Βασίλης Σπανούλης αναφέρθηκε στην εμπειρία του ως προπονητής στα τουρνουά του Βελιγραδίου και της Πάτρας: «Στο Βελιγράδι παίξαμε διαφορετικό μπάσκετ, στην Πάτρα παίξαμε επίσης διαφορετικό μπάσκετ κι επίσης στο Βαρέζε. Δεν είναι τόσο εύκολο για μένα, να κοουτσάρω δηλαδή διαφορετικούς παίκτες, 12 διαφορετικές κουλτούρες όμως γι’ αυτό είμαι εδώ, για να βοηθήσω αυτά τα παιδιά, για να τα εμπνεύσω και να τους δείξω τον τρόπο να παίξουν μπάσκετ, να τους δώσω κίνητρο. Αν μπορούμε να τους προσφέρουμε κάτι που θα τους φανεί χρήσιμο τα επόμενα χρόνια, θα είμαστε πολύ χαρούμενοι με αυτό».
Από ‘κει και πέρα, ο Βασίλης Σπανούλης τόνισε ότι μπορεί να γίνει καλός προπονητής: «Το έκανα συνέχεια, ακόμα κι όταν ήμουν παίκτης. Πάντα μιλούσα με τους προπονητές και τους συμπαίκτες μου, πάντα είχα ιδέες που μοιραζόμουν με τους προπονητές μου. Επομένως, για μένα είναι κάτι απολύτως φυσιολογικό, έρχεται αυθόρμητα. Ξέρω ότι μπορώ να γίνω καλός προπονητής, επειδή έχω το μπάσκετ στο αίμα μου! Όλη τη ζωή μου βλέπω μπάσκετ, είναι κάτι που σκέφτομαι συνέχεια. Είναι πολύ δημιουργικό για μένα να κοουτσάρω παιδιά».
Για την προσέγγιση στους νεαρούς παίκτες: «Η δουλειά μου είναι να εμπνέω τα νέα παιδιά, να τους δείξω πόσο σημαντικό είναι να δουλεύουν σκληρά, να ακούν, να είναι συγκεντρωμένα, να βάζουν πάντα την ομάδα πάνω από τον εαυτό τους. Αυτή είναι η δουλειά μας. Γι’ αυτό είμαστε εδώ. Έχει να κάνει με την προσωπικότητα και το πως θα προσεγγίσεις τους παίκτες. Πως θα αγγίξεις την καρδιά τους. Όλοι είναι διαφορετικοί χαρακτήρες και πρέπει να βρεις το “κουμπί” τους. Σε κάποιον πρέπει να φωνάξεις, σε κάποιον πρέπει να δώσεις ένα ποτήρι κρασί! Πρέπει να πάρουμε το 100% από τον καθένα, να αγγίξουμε την καρδιά του και να τον κάνουμε να καταλάβει πως είμαστε ειλικρινείς και θέλουμε το καλύτερο γι’ αυτόν».
Για να καταλήξει: «Όλοι κάνουν λάθη. Κι εμείς κάνουμε λάθη, κάθε μέρα. Το θέμα είναι να τα αναγνωρίζεις, να δεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη και να βελτιώνεσαι. Το ίδιο ισχύει με τους παίκτες και την ομάδα».
