Καθώς ο τουρισμός ξανανοίγει διστακτικά, καλό είναι να θυμηθούμε τι σημαίνει η Ελλάδα για τόσο πολλούς ανθρώπους εκεί έξω…
Γι’ αυτό και μια ανάρτηση του ολλανδικού RTL με οδήγησε στα ίχνη του Φερ Γκερτς, συνταξιούχου από το Μπέργκεν οπ Ζουμ, που επισκέπτεται τη χώρα μας τακτικά από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, κυρίως για island hopping στις Κυκλάδες, και τη λατρεύει «για τον ρυθμό της ζωής, τις ομορφιές της, τον ήλιο, τους ανθρώπους της, το φαγητό». Σιγά, θα πείτε, τα έχουμε ξανακούσει αυτά.
Όμως, ο κ. Γκερτς δεν έμεινε στον εξ αποστάσεως έρωτα με την Ελλάδα. Εδώ και είκοσι χρόνια, κατασκευάζει κομμάτι κομμάτι τη δική του φανταστική εκδοχή μιας κυκλαδίτικης Χώρας, εμπνεόμενος από την αγαπημένη του Σαντορίνη και χρησιμοποιώντας ως πρώτη ύλη πεταμένα υλικά συσκευασίας. «Όταν πρωτοβρέθηκα στο νησί, ήταν πολύ διαφορετικό απ’ ό,τι σήμερα. Με λιγότερο κόσμο, λιγότερα αυτοκίνητα, πραγματικά ειδυλλιακό».
Έτσι αποφάσισε ο χομπίστας καλλιτέχνης να ξεκινήσει το έργο του, που έγινε πάθος, εμμονή αλλά και πολύτιμη διαφυγή, ιδίως αυτό το καλοκαίρι, που η πανδημία έχει δυσκολέψει αρκετά τις διακοπές στο εξωτερικό. Ένα προς ένα τα σπιτάκια, οι εκκλησίες, τα σοκάκια, τα μπαλκόνια άρχισαν να παίρνουν μορφή και χρώμα στα επιδέξια χέρια του, με εκπληκτική λεπτομέρεια, παρόλο που η αναπαράστασή τους γίνεται κυρίως από μνήμης ή μέσα από φωτογραφίες.
Προ ετών η τεράστια μακέτα, που αισίως έχει φτάσει τα 10 τ.μ. σε εμβαδόν, εκτέθηκε σε μια τουριστική έκθεση της Αμβέρσας. «Μου αρέσει να τη μοιράζομαι με τον κόσμο, πιστεύω ότι τους φτιάχνει τη διάθεση, και αυτός είναι ο σκοπός», μου λέει μέσω Zoom ο δημιουργός, ελαφρώς έκπληκτος που ένας δημοσιογράφος από την Ελλάδα τού χτύπησε την πόρτα.
Μέχρι να του δοθεί η ευκαιρία να ξαναφτιάξει βαλίτσες με τη γυναίκα του τη Βιλ και να μας επισκεφθεί, θα συναρμολογεί τα 30 κομμάτια της μικρής του Ελλάδας στην πίσω αυλή, θα αράζει με ένα ποτήρι κρασί και θα αναπολεί τα πιο ωραία καλοκαίρια της ζωής του.
Πηγή: naxospress.gr
